Ekoturizm ve Rekreasyona Yönelik Yerel Halk Talepleri; “Bingöl Ilıcalar Örneği”

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 39 - 52, 30.06.2019

Hüccet Vural

Öz

Ekoturizm,
doğal ve kültürel ortamları içeren bir turizm türü olması bakımından
kaynakların korunması ve sürdürülebilir kullanımını zorunlu kılmaktadır. Sürdürülebilir
ekoturizmde,  günlük yaşamlarını
etkileyen yerel halkın turizm planlama faaliyetlerine katılımının sağlanması
ana unsur olarak kabul edilmektedir. Araştırmada Bingöl Ilıcalar Beldesi’nin
ekoturizm ve rekreasyon amaçlı sürdürülebilir kullanımı için yerel halkın
turizme yönelik taleplerinin, katılım düzeylerinin, peyzaj altyapı
ihtiyaçlarının ve uygun turizm alternatiflerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel
ve nicel araştırma yöntemlerinden yararlanılan çalışmada; nitel veriler arazide
yapılan inceleme ve gözlemlere, nicel veriler ise yöre halkı ile yüz yüze
yapılan anket sonuçlarına dayanmaktadır. Araştırma alanında yapılan
incelemelerde Belde’nin ekoturizm ve rekreasyon amaçlı altı potansiyel kaynağı
belirlenmiştir. Yöre halkı ile yapılan anket sonucuna göre ise; Ilıcalar Beldesi halkının turizme
olumlu yaklaştığı ve büyük oranda (%84,7) turizmin geliştirilmesine destek verdiği
görülmüştür. Ayrıca katılımcıların büyük çoğunluğu (%82,8) yöre için en uygun
turizm türü olarak termal-kaplıca turizmini görmekte olup termal turizmden
sonra ise ekoturizm türleri olarak değerlendirilebilen doğa gözlemciliği
(%56,7), bisiklet turizmi (%55,8), tarımsal turizm (%54,9) ve dağcılığı (%54,4)
yüksek oranlarda talep etmektedir. Sonuç olarak araştırma alanında turizmden
daha fazla yarar sağlayabilmek için turizm planının bütüncül olarak ele
alınması, alanda bir taraftan termal turizm olanakları iyileştirilirken diğer
taraftan da doğal peyzajının da planlamaya dâhil edilmesi önerilmektedir.
Yörenin ekoturizm ve rekreasyon amaçlı kullanımı için altyapı ihtiyaçlarının
giderilmesi gerekliliği vurgulanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Ekoturizm, rekreasyon, peyzaj altyapı, yerel halk talebi

Local Public Requirements For Ecotourism And Recreation; ‘’Bingöl Ilıcalar Sample’’

Öz

Ecotourism requires the conservation and sustainable use of resources because of the fact that it is a
tourism type which includes natural and cultural environments. Sustainable ecotourism is considered as
a main factor in ensuring the participation of local people in tourism planning activities that affecting
their daily lives. The aim of this study is to determine the demands of the local people for tourism,
participation levels, landscape infrastructure requirements and suitable tourism alternatives for the
sustainable use of Bingöl Ilıcalar Town for ecotourism and recreation purposes. In this study which used
qualitative and quantitative research methods; The qualitative data are based on research and
observations in the field, while the quantitative data is based on the results of the survey conducted face
to face with the local population. In the conducted studies in this field of research, six potential sources
of the municipality for ecotourism and recreation have been determined. According to the results of the
survey conducted with the local people; It has been observed that the people of Ilıcalar municipality
have a positive approach to tourism and support the development of tourism to a great rank (84.7%).
Also the majority of the participants (82.8%) see the thermal-hot spring tourism as the most suitable
type of tourism for the region, and after the thermal tourism, can be considered as ecotourism species
like nature watching (56.7%), bicycle tourism (55.8%), agricultural tourism (54.9%) and mountain
climbing (54.4%) demand high rates. As a result, in order to gain more benefit from tourism in the field
of research, the tourism plan is considered as a holistic approach, while the thermal tourism
opportunities in the area are being improved, it is recommended that the natural landscape be included
in planning. The requirement of the elimination of infrastructure needs for the use of the region for
ecotourism and recreation purposes is emphasized.

Anahtar Kelimeler

Ecotourism, recreation, landscape infrastructure, local population demand, thermal tourism

Kaynakça

• Anonim (2018), Ilıcalar Beldesi Tanıtım Raporu, Ilıcalar Belediyesi Başkanlığı, 8s.
• Akpınar Külekçi, E., ve Bulut, Y. (2012). Erzurum ili Oltu ve Olur ilçelerinde en uygun ekoturizm etkinliğinin analitik hiyerarşi süreci yöntemi ile belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 43 (2), 175-189.
• Bingöl İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (2019). http://www.bingolkulturturizm.gov.tr/. Erişim Tarihi: 23.2.2019.
• Dinç, A., Seçgin, Ö. & Kılıç, A.A. (2014). Karaman ilinin ekoturizm potansiyeli. Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi Bildiriler Kitabı, 4-6 Haziran 2014, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• Dönmez, Y., ve Türkmen, F. (2015). Turistlerin satın alma kararında peyzaj düzenlemelerinin rolü: Belek örneği. Turizm Akademik Dergisi, 2(2), 15-27.
• Ertuna, B., Güney, S., Güven, Ö., ve Aydemir, N. (2012). Yerel halkın kırsal turizm gelişimine katılma isteğini etkileyen unsurlar: Kastamonu örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2(2), 59-66.
• Eshliki, S. A., and Kaboudi, M. (2012). Community perception of tourism impacts and their participation in tourism planning: a case study of Ramsar, Iran. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 36, 333-341.
• Güney, D., ve Göller, V. (2016). Kırsal turizm konusunda yerel halkın yaklaşımının belirlenmesi: Misi köyü örneği. Turizm Akademik Dergisi, 3(2), 25-36.
• Herrera, M. R. G., Sasidharan, V., Hernández, J. A. Á., and Herrera, L. D. A. (2018). Quality and sustainability of tourism development in Copper Canyon, Mexico: Perceptions of community stakeholders and visitors. Tourism Management Perspectives, 27, 91-103.
• Kasalak, M. A., ve Akıncı, Z. (2015). Ekoturizmin yerel halk üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(1), 189-196.
• Kıranşan, K., ve Şengün, M. T. (2013). Bingöl ili jeotermal kaynakları. Coğrafyacılar Derneği Yıllık Kongresi Bildiriler Kitabı, 19-21 Haziran 2013, Fatih Üniversitesi, İstanbul.
• Koçan, N. (2012). Kızılcahamam-Çamlıdere jeoparkında kırsal peyzaj ve rekreasyon planlama. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 28(1), 38-46.
• López, M. F. B., Virto, N. R., Manzano, J. A., and Miranda, J. G. M. (2018). Residents' attitude as determinant of tourism sustainability: The case of Trujillo. Journal of Hospitality and Tourism Management, 35, 36-45.
• Mansuroğlu, S., ve Dağ, V. (2016). Bingöl ilinin peyzaj potansiyelinin kırsal turizm olanakları (swot analizi yöntemi kullanılarak) açısından değerlendirilmesi. Mediterranean Agricultural Sciences, 29(1), 9-16.
• Mäntymaa, E., Juutinen, A., Tyrväinen, L., Karhu, J., and Kurttila, M. (2018). Participation and compensation claims in voluntary forest landscape conservation: The case of the Ruka-Kuusamo tourism area, Finland. Journal of Forest Economics, 33, 14-24.
• Özdemir, M. A., ve Kervankıran, İ. (2011). Turizm ve turizmin etkileri konusunda yerel halkın yaklaşımlarının belirlenmesi: Afyonkarahisar örneği. Marmara Coğrafya Dergisi, 24, Temmuz - 2011, 1-25.
• Özgen, N. (2010). Doğu Anadolu Bölgesi’nin doğal turizm potansiyelinin belirlenmesi ve planlamaya yönelik öneriler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1407-1438.
• Roscoe, J. T. (1975). Fundamental research statistics for the behavioral sciences. Holt Rinehart and Winston, New York.
• Sezen, I., Yılmaz, S., ve Külekçi, A. E. (2011). Ekoturizm için öneri alanlarıyla Bayburt. Kahramanmaraş: I. Ulusal Akdeniz Çevre ve Orman Sempozyumu. Tribe, J. (2011). The Economics of Recreation, Leisure and Tourism (5th ed.). British Library, Routledge.
• Tribe, J. (2011). The Economics of Recreation, Leisure and Tourism (5th ed.). British Library, Routledge.