Çetecilik ve eşkıyalık hareketleri, Birinci Dünya Savaşı sırasında Osmanlı coğrafyasının en temel sorunlarındandı. Önemli bir kısmını asker kaçaklarının oluşturduğu çete ve eşkıya grupları, önemli bir asayiş problemiydiler. Bu problem, Mütareke döneminde de artarak devam etmişti. Hatta dönemin siyasi konjonktürü içerisinde, İstanbul hükümetlerinin çeşitli sebeplerle bu tür gruplardan yararlanmak istemeleri, bazı çetelere siyasi bir görünüm de kazandırmıştı. Özellikle Mütareke döneminde Çanakkale/Biga ve civarındaki faaliyetleriyle tanınan Ahmet Anzavur ve çetesi, bu durumun temel örneklerindendir. Ahmet Anzavur’un yakın adamlarından birisi olan Şah İsmail de gerek kişisel faaliyetleri gerek çetesiyle birlikte Anzavur’un yanında veya ayrı olarak sürdürdüğü eşkıyalık hareketleriyle dönemin tanınan figürlerinden birisi haline gelmişti. Aslında sıradan bir eşkıya olan Şah İsmail, kimi zaman adamlarını jandarma, kendisini de komutan gibi göstererek, tıpkı Anzavur gibi kendisini meşrulaştırmak istemişti. Anzavur’un ölümüyle İstanbul Hükümeti’nden eskisi gibi destek göremeyince, Çanakkale ve Bandırma bölgelerinden ayrılarak İstanbul’a gitmiş ve adi suçlar işlemeye devam etmişti. Sonunda İstanbul’da işlediği bir cinayet sonrası ele geçirilmişti. Kendisinin de ölümünü hazırlayan mahkeme sürecinde anlatılanlar ise Şah İsmail’in Mütareke döneminde yaptığı saldırıların ayrıntılı şekilde anlaşılmasını sağlamıştı. Bu çalışmada, yargılanması esnasında aktarılan bilgiler esas alınarak Şah İsmail’in Mütareke dönemindeki eşkıyalık ve çetecilik faaliyetleri incelenmeye çalışılacaktır.
Şah İsmail Ahmet Anzavur Çanakkale Bandırma Eşkiyalık Çeteler
Banditry and outlaw movements were among the most fundamental problems in the Ottoman lands during World War I. Gang and bandit groups, a significant portion of which consisted of deserters, were a major public safety problem. This problem increased and worsened during the Armistice period. In fact, within the political context of the period, the Istanbul governments' desire to take advantage of such groups for various reasons had also given some gangs a political appearance. Ahmet Anzavur and his gang, known for their activities in Çanakkale/Biga and the surrounding area, especially during the Armistice period, are prime examples of this situation. Shah Ismail, one of Ahmet Anzavur's close associates, became one of the well-known figures of the period, both with his personal activities and the banditry activities he carried out with his gang, either alongside Anzavur or separately. Shah Ismail, who was actually an ordinary bandit, sometimes tried to legitimise himself by portraying his men as gendarmes and himself as a commander, just like Anzavur. After Anzavur's death, he could no longer receive the same support from the Istanbul Government, so he left from Çanakkale and Bandirma regions, went to Istanbul, where he continued to commit common crimes. He was finally apprehended after committing a murder in Istanbul. The details revealed during the court proceedings that led to his own death provided a detailed understanding of the attacks Shah Ismail had carried out during the Armistice period. In this study, the banditry and gang activities of Shah Ismail during the Armistice period will be examined based on the information conveyed during his trial.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Yakınçağ Tarihi (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Eylül 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 24 Sayı: 39 |