Öğreniciler, öğretmenler, yöneticiler ve anne babalar, Türk insanının neden istenen düzeydeİngilizce öğrenemedikleri konusunda şikayet edegelmektedirler. Bu çalışma bağlamında, dilseltutumlar ile dil öğrenme arasındaki birbirini tetikleyici ilişkininin, Türkiye’deki İngilizce öğretimiyleilgili sorunlar üzerine yapılan tartışmaların kaçırdığı bir nokta olarak düşünülmüştür. Bu çalışmanınamacı Türkiye’de, İngiliz diline ve İngilizcenin kullanımına ilişkin tutumlar arasındaki ilişkiyiincelemektir. Örneklem, Adana ilinde İngilizcenin yoğun olarak öğretildiği özel bir okulun 190sekizinci sınıf öğrencilerini kapsamaktadır. Uygulanan sormacanın iki bölümü bulunmaktadır: Birincibölüm, cinsiyet, İngilizceye öğrenmeye başlama yaşı ve yeri ile ilgili kişisel bilgilere yönelik sorulansorulardan, ikinci bölüm ise Türkiye bağlamında İngilizcenin kullanımı ve İngiliz diline ilişkintutumlarını öğrenmeye yönelik olarak sorulan sorulardan oluşmaktadır. Mann Whitney U test andSpearman’s rho correlation coefficient testleri uygulanmıştır. Bu çalışmada, devlet okullarında okuyanöğrencilere göre daha yoğun İngilizce eğitimi almalarına karşın bu öğrencilerin genel anlamda, ortadüzeyde olumlu tutumlarının olduğu; kız öğrencilerin ise daha yüksek oranlara sahip olduğubulunmuştur. Örnek grubundaki öğrenciler İngilizcenin önemini anlamakta, ancak İngilizceyiöğrenmek konusunda yüksek düzeyde istek göstermemektedirler. Bir başka bulgu ise, İngilizcekonuşulan kültüre ilişkin orta düzeyde olumlu tutumları bulunurken, Türklerin kendi aralarındaİngilizce konuşmalarına ise hoşgörü gösterememektedirler
Dile karşı tutumlar dil öğreniminde öğreniciyle ilgili etmenler Türk öğreniciler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 1 Sayı: 7 |