Sosyal uyum en genel anlamıyla insanların birlikte yaşadıkları topluluklar için nasıl hissettikleri, birbirlerine saygı gösterip göstermedikleri, güvenli ve içten bir çevrede yaşadıklarını ne düzeyde hissettikleri üzerinden değerlendirilmektedir. Bununla birlikte, sosyal uyumun literatürde daha çok işlevsel hedeflerle ve hatalı olarak kullanıldığı, nadiren tanımlandığı, kavramın açıklıktan ve netlikten uzak kaldığı anlaşılmaktadır. Bu noktadan hareketle bu çalışmada sosyal uyum kavramını ele almak okuyucular, araştırmacılar ve saha çalışanları için kavramsal bir çerçeve oluşturmak amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda sosyal uyum kavramı (1) ayrışmalardan doğan tehditlerle mücadele ve (2) sosyal ilişkilerin ve sosyal sermayenin güçlendirilmesi biçiminde iki boyutta ele alınmıştır. Birincisi (i) zenofobiaya karşı duruş, (ii) ayrımcılığın ve (iii) sosyal dışlanmanın önlenmesi; ikincisi ise (iv) sosyal temasın arttırılması, (v) sosyal mesafenin azaltılması ve (vi) sosyal sermayenin güçlendirilmesi üzerinden somutlaştırılmıştır. Bu altı olgu aynı zamanda sosyal uyumun temel göstergeleri olarak değerlendirilmiştir.
Ayrımcılık Sosyal dışlanma Sosyal mesafe Sosyal sermaye Sosyal temas
Yok
Yok
In the most general sense, social cohesion is evaluated through how people feel about the communities they live together, whether they respect each other, and how much they feel that they live in a safe and friendly environment. However, it is understood that the concept of social cohesion is used mostly with functional goals and incorrectly, is rarely defined, and the concept remains far from clarity. In this study, it is aimed to deal with the concept of social cohesion and to create a conceptual framework for readers, researchers, and field workers. In conclusion, the concept of social cohesion was evaluated in two dimensions: (1) combating the threats arising from social segregations and (2) strengthening social relations and social capital. The first dimension is embodied in (i) stance against xenophobia, (ii) prevention of discrimination and (iii) social exclusion; while the second is embodied in (iv) increasing social contact, (v) reducing social exclusion and (vi) strengthening social capital. These six phenomena were also evaluated as the main indicators of social cohesion.
Discrimination Social exclusion Social distance Social capital Social contact
Yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Yok |
Yayımlanma Tarihi | 28 Temmuz 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 30. Yıl Özel Sayısı |