Amaç
D vitamini eksikliği; glukoz intoleransı, diabetes mellitus ve metabolik sendroma neden olmaktadır. Literatürde, D vitamini düzeyleri ve prediyabet arasındaki ilişkiyi gösteren veriler çelişkilidir. Bu çalışmada amacımız, prediyabetik hastalarda serum 25-hidroksivitamin D düzeyini değerlendirmek ve D vitamini eksikliğinin veya yetersizliğinin prediyabet gelişimi için bir faktör olup olmadığını belirlemektir.
Araç ve yöntemler:
Çalışmamıza, 85'i izole Bozulmuş Açlık Glukozu (BAG), 50'si izole Bozulmuş Glukoz Toleransı (BGT) ve 85'i kombine BAG ve BGT olan ve 80'i sağlıklı (benzer yaş, cinsiyet ve VKİ olan) olmak üzere toplam 220 hasta dahil edilmiştir.
Bulgular
BGT ve kombine BAG + BGT tanısı konulan hasta grubu ile kontrol grubu arasındaki ortalama D vitamini düzeyi istatistiksel olarak anlamlı derecede farklıydı (BGT: 11.69 ± 6.48 ng / ml karşı kontrol grubu: 16.63 ± 9.78 ng / ml, p <0.007, BAG + BGT: 13.22 ± 7.24 ng / ml karşı kontrol grubu 16.63 ± 9.78 ng / ml, p <0.047). Düşük 25-hidroksi D vitamini düzeyi, daha yüksek BGT riski ile ilişkili bulunmuştur (OR 2.57, % 95 GA 1.01-6.53, p = 0.043). 25-hidroksivitamin D düzeyi kontrol grubunda ve BAG grubunda benzerdi ve istatiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (13.90 ± 8.89 ng / ml karşı kontrol grubu 16.63 ± 9.78 ng / ml, p <0.158). Ayrıca BAG, BGT ve BAG + BGT grupları arasında da anlamlı bir fark gözlenmemiştir.
Sonuçlar
Bu çalışmada D vitamini yetersizliğinin ve eksikliğinin BAG, BGT ve kombine BAG ve BGT riskini arttırdığı gözlenmiştir. Ancak, bu risk, D vitamini eksikliğinde sadece bozulmuş glukoz toleransında önemlidir.
Purpose
Vitamin D deficiency may cause glucose intolerance, diabetes mellitus, and metabolic syndrome. However, there are conflicting data the relationship between vitamin D levels and prediabetes in the literature. Our aim in this study is to evaluate serum 25-hydroxyvitamin D levels in prediabetic patients and to determine if vitamin D deficiency or insufficiency is a factor for developing prediabetes.
Material and Method:
Our study included a total of 220 patients, including 85 with isolated Impaired Fasting Glucose (IFG), 50 with isolated Impaired Glucose Tolerance (IGT), and 85 with combined IFG and IGT, and 80 healthy normoglycemic individuals similar in age, gender and BMI.
Results
The mean vitamin D levels between the patient group diagnosed as IGT and IFG+IGT and the control group were statistically significantly different (IGT: 11.69±6.48 ng/ml vs. control group: 16.63±9.78 ng/ml, p<0.007, IFG+IGT: 13.22±7.24 ng/ml vs. control group: 16.63±9.78 ng/ml, p<0.047, respectively). Lower 25-hydroxy vitamin D levels were associated with a higher risk of IGT (OR 2.57, 95% CI 1.01-6.53, p=0.043). 25-hydroxyvitamin D levels were similar in the control and IFG groups. No significant difference was observed between the IFG and the control group (13.90±8.89 ng/ml vs. the control group: 16.63±9.78 ng/ml, p<0.158). Moreover, no significant difference was observed between the IFG, IGT, and IFG+IGT groups, either.
Discussion
In this study, it was observed that vitamin D insufficiency and deficiency increased the risk of IFG, IGT and combined IFG and IGT. However, this risk was significant only in impaired glucose tolerance in vitamin D deficiency.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Endokrinoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 4 |