In this article, we will focus on works to which the concept of ‘self-narrative’ can be attached in Islamic civiliation, more specifically in Ottoman culture. However, the aim is not to give an inventory of the subject. Rather, it is to point out which works can fall under the concept of ‘self-narrative’ deriving from certain patterns. Considering that they contain a particular order and composition, it can be said that said patterns are not random, but rather come into existance in the space of a certain theoretical activity. Therefore the concept of ‘self-narrative’ can be thought of as the extension of the theoretical space of any culture. In this study, taking account of the theoretical space of Ottoman culture, we will focus on which cultural patterns can be considered as ‘self-narrative’. Examples will be provided for patterns where only theoretical descriptions are insufficient. In particular, the emphasis will be on how tabaqât books, which cover the life stories of people representing different cultural identities such as scholars and Sufis, can be read as ‘self-narrative’ works.
Bu sunumda İslam temeddününde, bahusus Osmanlı kültüründe 'ben-anlatısı' kavramının iliştirilebileceği eserler üzerinde durulacaktır. Ancak amaç konuyla ilgili bir döküm vermek değildir. Daha ziyade belirli örüntülerden hareket ederek hangi metinlerin 'ben-anlatısı' kavramı altına düşebileceğine işaret etmektir. Belirli bir tertip, düzen içerdiği düşünüldüğünde örüntülerin gelişigüzel değil, tersine belirli bir nazarî etkinliğin uzayında varlığa geldikleri söylenebilir. Bu nedenle 'ben-anlatısı' kavramı, herhangi bir kültürün nazarî uzayının bir uzantısı olarak düşünülebilir. İşte bu çalışmada Osmanlı kültürünün nazarî uzayı dikkate alınarak hangi tür kültürel örüntülerin 'ben-anlatısı' olarak değerlendirilebileceği üzerinde durulacaktır. Salt nazarî bir tasvirle yetinilmeyecek her bir örüntü için örnekler de verilecektir. Özellikle bilgin ve sûfî gibi farklı kültürel birimleri temsil eden kişilerin hayat hikâyelerini ele alan tabakât kitaplarının nasıl 'ben-anlatısı' metni olarak okunabileceği üzerinde durulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Historical Studies (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 28, 2024 |
Submission Date | December 31, 2023 |
Acceptance Date | January 10, 2024 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 1 Issue: 2 |