Görüntüleme Hizmetlerinde Çalışan Teknisyen ve Teknikerlerinin Mesleki Gelişim Hakkı ve Türkiye Mevzuatında Unvan Sorunları Açısından İrdelenmesi

Year 2022, Volume: 13 Issue: 1, 140 - 160, 25.01.2022

Ertunç Mega

Abstract

Türkiye’de tıbbi görüntüleme hizmetlerinde işgören teknisyen ve teknikerler yönelik düzenlemeler, günün koşullarına göre değişkenlik arz etmektedir. Makalede bu değişiklikler değerlendirilmiş ve bu meslek erbabının mesleki gelişim hakkına yönelik sorunlar irdelenmiştir. Çalışmamızda, bu meslek grubunun, tekniker ve teknisyen şeklindeki isimlendirmelerinden başlayarak, mesleki gelişim hakkının gözetilmediği çeşitli unsurlar saptanmıştır. 2014 yılı itibariyle bu meslek grubunun lise seviyesinde eğitim görme olanağının kalmadığı ve eğitimin ön lisans seviyesinde verildiği bilinmektedir. Ancak, çoklukla iyonizan radyasyon içeren uygulamaların bahse konu olduğu bu meslek grubunun eğitim seviyesinin lisans seviyesine yükseltilmesi çalışmaları ihmal edilmiştir. Biri Fransızca, bir diğeri Almanca olan ve nihayetinde her ikisinin de aynı anlama geldiği teknisyen ve tekniker isimlendirmeleriyle çözüm üretmek geçici olup, esasen, uzun vadeli amaçlara ulaşma yönünde katkı verici de değildir. Bize göre, burada öncelik arz eden planlama, görüntüleme alanında teknologlar yetiştirmek olmalıdır.

Keywords

Tıbbi Görüntüleme Teknisyeni, Tıbbi Görüntüleme Teknikeri, Tıbbi Görüntüleme Teknologu, Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi, Türkiye Meslek Sınıflama Sistemi

Supporting Institution

Yoktur.

Project Number

Yoktur.

Thanks

Yoktur.

References

• Aktaş, A. (2007). “Türkçede Almanca Kaynaklı Kelimeler”. Türk Dili, 6, 522-528.
• Akyurt, N. (2017). “Mesleki Eğitimin Önemi, Tıbbi Görüntüleme Teknikleri Eğitiminde Yeni Trend ‘Ulusal Çekirdek Eğitim Programı (ÇEP) Örneği’”. Turkiye Klinikleri J Radiol-Special Topics, 10(Suppl 1), 31-44.
• Association for Medical Imaging Management (2020). A World of Career Opportunities in Radiologic Technology. Web: https://www.ahra.org/AHRA/Careers/A_World_of_Career_Opportunities.aspx (Erişim: 27 Mayıs 2021).
• Aydın, F. (2014), Avrupa Sosyal Şartı, Ankara: ÇASGEM.
• Ayverdi, İ. (2005). Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı İktisadi İşletmesi.
• CEDEFOP. (2014). Coping with Changes in International Classifications of Sectors and Occupations: Application in Skills Forecasting. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
• CEDEFOP. (2015). National Qualifications Framework Developments in Europe Anniversary Edition. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
• Günaydın, D. (2015). “İnsana Yakışır İş: Türkiye Açısından Bir Değerlendirme”. The Journal of Academic Social Science Studies, 37(Autumn I), 123-148.
• ILO. (1958). International Standard Classification of Occupations. Geneva: ILO Publications.
• ILO. (2012). International Standard Classification of Occupations: ISCO-08 Version 1. Geneva: ILO Publications.
• İpbüker, C. (2008). “Mesleki Kimliğimizde Yeni Açılımlar”. Jeodezi, Jeoinformasyon ve Arazi Yönetimi Dergisi, 1(98), 43-50.
• İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü Halk Sağlığı Hizmetleri Başkanlığı (2021). İstanbul'da Aile Hekimliği Uygulama Modeline Geçiş. Web: http://www.istanbulsaglik.gov.tr/ahweb/ist_ah.aspx (Erişim: 22 Mayıs 2021).
• İstanbul Üniversitesi Rektörlüğü (2021). 4/B Sözleşmeli Personel Alım İlanı. Web: https://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=istanbul-universitesi-sozlesmeli-personel-ilan-metni.pdf (Erişim: 01 Mayıs 2021).
• Kaplan, M. (2016). Büyük Türkiye Rüyası. İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Kılıçkaya, Z. (2016). “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Anayasa Mahkemesi’nin Bireysel Başvuru İncelemelerinde Çalışma Hakkı”. D.E.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, 18(2) 127-165.
• Manley, K., Martin, A., Jackson, C., and Wright, T. (2018). “A Realist Synthesis of Effective Continuing Professional Development (CPD): A Case Study of Healthcare Practitioners”. Nurse Education Today, 69, 134-141.
• Mesleki Yeterlilik Kurumu (2020). Türkiye Meslek Sınıflama Sistemi (TMSS) Taslak Kitapçık. Web: https://immib.org.tr/download/files/downloads/pagefiles/%7B9fbcedd9-57fd-4c40-8b0d-d4a000887da2%7D/files/TMSS%20K%C4%B0TAP%C3%87IK.pdf (Erişim: 26 Mart 2021).
• Mesleki Yeterlilik Kurumu (2021a). Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi. Web: https://www.myk.gov.tr/index.php/tr/turkiye-yeterlilikler-cercevesi (Erişim: 17 Nisan 2021).
• Mesleki Yeterlilik Kurumu (2021b). Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi. Web: https://www.myk.gov.tr/index.php/tr/tycnin-hedef-ve-levleri (Erişim: 05 Mayıs 2021).
• Mesleki Yeterlilik Kurumu (2021c). Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi. Web: https://www.myk.gov.tr/images/articles/TYC/seviye_tanimlayicilari.pdf (Erişim: 06 Mayıs 2021).
• Mitchell, J. P., and Leopold, A. K. (1958). Medical Technologists and Laboratory Technicians. Washington: U. S. Government Printing Office.
• ÖSYM (2021). Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi. Web: https://www.osym.gov.tr/TR,2666/tablo-7-okul-turleri.html (21 Mayıs 2021).
• Özer, M. (2019). Geçmişten Günümüze Fotoğraflarla Meslekî ve Teknik Eğitim 11. YY - 21. YY. Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Web: http://mtegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_05/30125511_30093130_mesleki_teknik_egitim_kitap.pdf (Erişim: 16 Mayıs 2021).
• Özgüven, E. (1987). “Ülkemizin Üst Düzey Teknisyen İhtiyacı ve Eğitimi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 190-202.
• Öztek, Z. (2018). Temel Sağlık Hizmetleri 1978-2018, Ankara: HASUDER.
• Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2015). Sağlık Alanı Sertifikalı Eğitim Standartları Psikolojinin Tıbbi Uygulamaları. Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayınları.
• Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Sağlıkta Kalite Akreditasyon ve Çalışan Hakları Dairesi Başkanlığı. (2020). Sağlıkta Kalite Standartları Hastane (Sürüm 6.0). Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayınları.
• Sapir, E. (1921). Language. New York: Harcourt Brace.
• Sargutan, E. (2006). Karşılaştırmalı Sağlık Sistemleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Sarı, M. (2008). Türkçenin Batı Dilleriyle İlişkisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Sectoral Policies Department. (2017). Improving Employment and Working Conditions in Health Services: Report for Discussion at The Tripartite Meeting on Improving Employment and Working Conditions in Health Services. Geneva: ILO Publications.
• Solak, M. (2014). Türkiye’de Sağlık Eğitimi ve Sağlık İnsangücü Durum Raporu. Ankara: YÖK Yayınları.
• TDK (2021). Güncel Türkçe Sözlük. Web: https://sozluk.gov.tr/ (Erişim: 17 Mayıs 2021).
• Toprak, M., Kol, D., Şengül, M., ve Erdoğan, A. (2019). “Türk Yükseköğreniminin ISCED Geniş ve Dar Alan Sınıflaması”. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 2(3), 138-154.
• Uğurlu, H. S., ve Ege, R. (2018). “Bir İsimlendirme Problemi: Dinî Danışmanlık”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 1057-1077.
• YÖK (2021). Yükseköğretim Kontenjan, Tercih ve Yerleşme İstatistikleri (2020 YKS). Web: https://yokatlas.yok.gov.tr/meslek-onlisans.php?b=30099 (Erişim: 23 Mayıs 2021).