A Qualitative Study to Explore the Perceptions of Health-Care Professionals on the Use of Dialogic Communication Tools in Health Institutions

Year 2023, Issue: 26, 23 - 30, 16.10.2023

Mutlu Doğan Güllüpınar

https://doi.org/10.5152/communicata.2023.23051

Abstract

Today’s corporate organizations focus on two-way communication with their target audiences. This is also one of the criteria for the institutionalization of an organization because the developments in communication technologies force organizations to communicate with their target audiences based on continuous interaction. New communication technologies have increased the likelihood of businesses or organizations facing crises and created opportunities to overcome them. For this reason, corporate enterprises, institutions, or organizations prioritize being in constant dialogue with their environment. This study deals with the perceptions of Isparta Provincial Health Directorate employees about the dialogue tools of public health institutions in Isparta through qualitative research. Public health institutions use applications and tools that allow dialogic communication, such as Ministry of Health Communication Center, Presidential Communication Center, social media accounts, corporate web pages, and Central Hospital Appointment System, with the use of Internet or telephone technology. In the research, 12 people were interviewed using the purposive sampling method. Participants’ perceptions about dialogue tools were examined in five different basic dimensions. These dimensions are the perception of trust, the perception of privacy protection, the perception of timely access to health services, feedback, and transparency. The results generally showed that the participants did not have sufficient knowledge about the dialogue tools used by public health institutions because the opinions expressed were generally within the framework of general opinions. It was not possible to make an in-depth evaluation of the dialogue tools.

Keywords

Dialogic communication, health institutions, new communication technologies, dialogic tools, Isparta

Sağlık Çalışanlarının Sağlık Kurumlarında Diyalogsal İletişim Araçlarının Kullanımıyla İlgili Algılarının Keşfine Dönük Nitel Bir Çalışma

Abstract

Günümüz kurumsal örgütleri, hedef kitleleriyle yürüttükleri iletişimde iki yönlülüğe ağırlık vermektedirler. Bu aynı zamanda bir örgütün kurumsallaşması kriterlerinden biridir. Çünkü iletişim teknolojilerindeki gelişmeler kurumları hedef kitleleriyle sürekli etkileşime dayalı bir iletişim için zorlamaktadır. Yeni iletişim teknolojileri işletme ya da kurumların hem krizle karşılaşması olasılığını artırmıştır hem de krizlerin üstesinden gelebilmek için fırsatlar yaratmaktadır. Bu nedenle kurumsal işletmeler, kurum ya da kuruluşlar çevreleriyle sürekli diyalog içinde olmayı öncelikli hedefleri arasına almaktadırlar. Bu çalışma Isparta İl Sağlık Müdürlüğü personelinin Isparta’daki kamu sağlık kurumlarının diyalog araçlarıyla ilgili algılarını nitel bir araştırmayla ele almaktadır. Kamu sağlık kurumları internet ya da telefon teknolojisinin kullanımıyla SABİM, CİMER, Sosyal Medya Hesapları, Kurumsal Web Sayfaları ve MHRS gibi diyalogsal iletişime imkan veren uygulama ve araçlar kullanmaktadır. Araştırmada amaçlı örneklem yöntemiyle 12 kişiyle görüşülmüştür. Katılımcıların diyalog araçlarıyla ilgili algıları beş ayrı temel boyutta incelenmiştir. Bu boyutlar güven algısı, mahremiyetin korunması algısı, sağlık hizmetine zamanında erişebilme algısı, geribildirim ve şeffaflıktır. Sonuçlar genel olarak katılımcıların kamu sağlık kurumlarının kullandığı diyalog araçlarıyla ilgili yeterli bilgiye sahip olmadığını göstermiştir. Çünkü dile getirilen görüşler genellikle katılımcıların genel kanaatleri çerçevesinde olmuştur. Diyalog araçlarıyla ilgili derinlemesine bir değerlendirme yapma imkanı olmamıştır.

Keywords

Diyalojik iletişim, sağlık kurumları, yeni iletişim teknolojileri, diyalojik araçlar, Isparta

References

• Boztepe, H. (2014). Halkla ilişkiler ve ilişki yönetimi. Derin Yayınları.
• Camilleri, M. A. (2021). Strategic dialogic communication through digital Media during COVID-19. In Crisis & İ. M. Anthony Camilleri (Eds.), Strategic corporate communication in the digital age (pp. 1–18). Emerald Publishing Limited. [CrossRef]
• Capriotti, P., Zeler, I., & Camilleri, M. A. (2021). Corporate communication through social networks: The identification of the key dimensions for dialogic communication. In İ. M. Anthony Camilleri (Ed.), Strategic corporate communication in the digital age (pp. 33–51). Emerald Publishing Limited. [CrossRef]
• Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş (İ. H. Acar, Çev.). Pagem Akademi.
• Dai, W., & Reich, A. Z. (2023). The differential impact of monological and dialogical corporate social responsibility communication strategies on brand trust in the credence goods market. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 35(1), 231–248. [CrossRef]
• Grunig, J. E. (2009). Paradigms of global public relations in an age of digitalisation. PRism, 6(2), 1–19.
• Güllüpunar, M. D. (2022). Diyalogsal i̇letişim bağlamında kurumsal i̇letişim uygulamalarının sağlık hizmeti kalitesi algısına etkisi: Isparta i̇li kamu sağlık kurumları örneği [Doktora Tezi]. Erciyes Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü.
• Harris, L., Dresser, C., & Kreps, G. L. (2022). E-health as dialogue: Communication and quality of cancer care. https://www.aaai.org/Papers/ Symposia/Fall/2004/FS-04-04/FS04-04-009.pdf
• Hong, S. Y., Yang, S.-U., & Rim, H. (2010). The influence of Corporate Social Responsibility and Customer–Company Identification on Publics’ Dialogic Communication Intentions. Public Relations Review, 36(2), 196–198. [CrossRef]
• Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 28(1), 21–37. [CrossRef]
• Kim, K. H., Xu, H., & Rim, H. (2023). “We care about how you dialogue with your employees:” The effects of bottom-up CSR through the lens of dialogic communication. Journal of Public Relations Research, 0, 1–25. [CrossRef]
• Metro, L. (1993). Dialogue. In Longman Metro büyük İngilizce—Türkçe— Türkçe sözlük (p. 385). Metro Kitap Yayın Pazarlama.
• Muckensturm, E. (2013). Using dialogic principles on Facebook: How the accommodation sector is communicating with its’ consumers. Clemson University.
• Nair, R., Arshad, R., & Muda, R. (2021). Utilising dialogic corporate web communication: The case of reputational risk management at tabung haji. Media International Australia, 181(1), 120–130. [CrossRef]
• Ngai, C. S. B., Einwiller, S., & Singh, R. G. (2020). An exploratory Study on Content and Style as Driving Factors Facilitating Dialogic Communication between Corporations and Publics on Social Media in China. Public Relations Review, 46(1), 1–11. [CrossRef]
• Nurjanah, A. (2017). Community communication forum (FKM) & WhatsApp (WA) group: Dialogic communication between company-community in achieving community development in Indonesia. KnE Social Sciences, 2(4), 334–342. [CrossRef]
• OED. (2023). Dialogue. Oxford English Dictionary. https://www.oed.com/ search/dictionary/?scope=Entries&q=dialogue
• Park, Y. E., & Kang, M. (2020). When crowdsourcing in CSR leads to dialogic communication: The effects of trust and distrust. Public Relations Review, 46(1), 1–13. [CrossRef]
• Peltekoğlu, F. B. (2016). Halkla i̇lişkiler nedir? Beta Basım Yayın Dağıtım A.Ş.
• Şentürk, Z. A., & Selvi, Ö. (2019). Halkla i̇lişkiler. In İ. Ö. Selvi & Z. A. Şentürk (Eds.), Halkla i̇lişkiler ve uygulama alanları (pp. 9–133). Eğitim Yayınevi.
• Serfontein-Jordaan, M., & Bornman, D. (2022). Dialogic communication management theory and engagement with investors: A study of publicly listed organisations. Communicare, 41(1), 63–76. [CrossRef]
• Sharpe, M. L. (2000). Developing a behavioral paradigm for the performance of public relations. Public Relations Review, 26(3), 345–361. [CrossRef]
• Song, B., & Tao, W. (2022). Unpack the relational and behavioral outcomes of internal CSR: Highlighting dialogic communication and managerial facilitation. Public Relations Review, 48(1), 1–12. [CrossRef]
• Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2016). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (4. Baskı). Anı Yayıncılık.
• TDK. (2023). Diyalog kavramı. https://sozluk.gov.tr/?kelime=diyalog
• Uysal, N. (2018). On the relationship between dialogic communication and corporate social performance: Advancing dialogic theory and research. Journal of Public Relations Research, 30(3), 100–114. [CrossRef]
• Veldung, S., Kowalczyk, P., & Otto, K. (2022). Holistic dialogical corporate communications in the food retailing industry: The importance of conscious communication in social networks. Journal of Media Ethics, 37(1), 53–71. [CrossRef]