Tedarik zinciri risk yönetimi, firmalar için en kuvvetli rekabetçilik araçlarından biri olarak değerlendirilmektedir. Dolayısıyla bu konu, özellikle son yıllarda araştırmacıların ilgisini çekmeye başlamıştır. Ancak literatürde, tedarik zinciri risk yönetimi, tedarik zinciri üyelerinin olgunluk seviyeleri ve yeterlilikleri göz önünde bulundurularaktan incelenmemiştir. Bu çalışma, tedarik zinciri risk yönetiminin farklı tedarik zinciri yönelimlerine göre değerlendirildiği yeni bir çerçeve geliştirmeyi ve böylece literatürede belirtilen açığa katkı sağlamayı hedeflemektedir. Çalışmada önerilen çerçeve “Tedarik Zinciri Yönetimi Yeterlilik Modeli” olarak isimlendirilmiştir. Bu model, firmaların farklı tedarik zinciri yönelimlerine göre beklenen tedarik zinciri risk yönetimi yeterliliklerini göstermek ve tanımlamak amacıyla yapılan ilk girişimdir. Bu model artan yönelim seviyeleri ile gelişen tedarik zinciri yapılarını göstermekle beraber şirketler arası pazarlama ve ilişkisel pazarlama amaçlarına da hizmet etmektedir. Ayrıca çalışmanın temel bulguları, tedarik zinciri yeterlilik seviyelerinin sürdürülebilirlik boyutunda da farklılık gösterebileceğini belirtmektedir. Bu çalışmanın sonuçları, uygulamacılara yön verecek ve araştırmacıları yeni çalışmalara teşvik edecek bulgular sağlamaktadır
Supply chain risk management is considered as one of the most powerful competitive tools for the companies. Therefore, the concept has caught the attention of researchers especially in the recent years. However, supply chain risk management has not been examined in the literature by considering the maturity and capability levels of supply chain members. This study aims to address this gap and develops a new framework on supply chain risk management which focuses on different supply chain orientation levels of the supply chains members. The framework proposed in this study is named as “Supply Chain Management Capability Model”. This model is the first attempt to illustrate the required supply chain risk management capabilities of companies for different supply chain orientation levels. This model presents developing supply chain structures with increasing orientation levels, which also serve for Business to Business (B2B) and relationship marketing purposes. The results of this study show that supply chain members’ capability levels also vary in terms of sustainability dimension. The results of the study provide relevant findings both to guide practitioners and motivate researchers to conduct further studies in this area
Diğer ID | JA28CH92YS |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 13 Sayı: 26 |