International Communication within the Context of Popular Culture: A Study on the Success Turkish Television Series Have Had in Latin America

Year 2019, Issue: 57, 25 - 50, 31.12.2019

Pınar Aslan

https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2019-0052

Abstract

The importance of International communication has increased in the globalizing world; it has become a complex concept that needs to be understood and analyzed. One of the main concepts that comes to mind in this context is international public relations. It is important to consider international public relations practices within the context of culture and the globalization of culture with the rise of new communication technologies. Recently, Turkish TV series, which have become popular worldwide, have created positive interaction in different countries where they are broadcasted. In this respect, it is possible to consider Turkish television series within the framework of international public relations, and to evaluate it as a soft power source that would complement cultural diplomacy activities. Given that Turkey’s soft power resources are rather limited, we need to understand that the potential of Turkish television series is valuable. The aim of this study is to see whether Turkish television series can be evaluated within the framework of ‘international public relations’, ‘soft power’ and ‘popular culture theories’. In-depth interviews were conducted in Chile, the first country where Turkish TV series were broadcasted in Latin America; the results of this interview were analyzed within the scope of theory.

Keywords

International communication, international public relations, soft power, Turkish television series

Uluslararası İletişim ve Popüler Kültür Üzerine: Latin Amerika’daki Türk Televizyon Dizileri Üzerinden Bir Araştırma

Abstract

Uluslararası iletişim, küreselleşen dünyada önemini arttırmış; daha da karmaşıklaştığından anlaşılması ve analiz edilmesi gereken bir kavram haline gelmiştir. Bu bağlamda akla gelen başlıca kavramlardan biri de uluslararası halkla ilişkilerdir. Uluslararası halkla ilişkiler uygulamalarının kültür ve kültürün küreselleşmesi bağlamında ele alınması gelişen yeni iletişim teknolojileri nedeniyle önemlidir. Bu uygulamaların en etkililerinden biri olan yayıncılık kültürel etkileşimi kısa zamanda gerçekleştirebilmesi ve uzun vadeli sonuçlar yaratması açısından önem taşır. Bu açıdan ele alındığında Türk televizyon dizilerinin uluslararası halkla ilişkiler çerçevesinde değerlendirilmesi, kültürel diplomasi faaliyetlerini tamamlayıcı bir güç olarak yumuşak güç kaynağı şeklinde değerlendirilmesi mümkündür. Türkiye’nin yumuşak güç kaynaklarının sınırlı olduğu düşünülürse, Türk televizyon dizilerinin bu konuda taşıdığı potansiyelin ne kadar değerli olduğu anlaşılabilecektir. Bu çalışmanın amacı Türk televizyon dizilerinin ‘uluslararası halkla ilişkiler’, ‘yumuşak güç’ ve ‘popüler kültür teorileri’ çerçevesinde değerlendirilip değerlendirilemeyeceğini görmektir. Bu nedenle Türk televizyon dizilerinin Latin Amerika’da yayımlandığı ilk ülke olan Şili’de derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş; bu görüşme sonuçları teori kapsamında analiz edilmiştir. Bu sonuçlara göre, Türk dizilerinin Şili’de ve Latin Amerika’da Türkiye’ye dair önyargıların yıkılmasındaki rolü, Türkiye’ye dair bir bilgi kaynağı olarak rolü, Türkiye’ye dair uluslararası halkla ilişkiler çerçevesinde değerlendirilebilecek yaratıcı kültür endüstrisi ürünleri olarak rolü ve Türkiye’nin yumuşak gücü üzerindeki yapıcı rolü üzerinde durulmaktadır.

Keywords

Uluslararası iletişim, uluslararası halkla ilişkiler, yumuşak güç, Türk televizyon dizileri

References

• Aslanoğlu, R. (1998). Kent, kimlik ve küreselleşme. Bursa, Turkey: Asa Kitabevi.
• Balaban, A. (2015). The Impacts of Turkish TV Serials Broadcasted in Albania on Albanian and Turkish Relations. European Journal of Social Science Education and Research, 2(4), 473-495.
• Balkan Ülkeleri Türk Dizilerinin Tutkunu. (2012, 29 October). Sabah.
• Dizi İhracatı 150 Milyon Doları Aştı. (2014, 22 January). Radikal.
• Gerbner, G. (2014). Medyaya karşı (G. Ayas, V. Batmaz & İ. Kovacı, Trans.). İstanbul, Turkey: Ayrıntı Yayınları.
• Gilboa, E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 55-77.
• Güngör, N. (2013). İletişim: Kuramlar ve yaklaşımlar. Ankara, Turkey: Siyasal Kitabevi.
• Karlıdağ, S., & Bulut, S. (2014). The Transnational Spread Of Turkish Television Soap Operas. Istanbul University Faculty of Communication Journal, 47, 75-96.
• Kazancı, M. (2007). Kamuda ve özel sektörde halkla ilişkiler. Ankara, Turkey: Turhan Kitabevi.
• Kraidy, M. M., & Al-Ghazzi, O. (2013). Neo-Ottoman cool: Turkish popular culture in the Arab public sphere. Popular Communication, 11(1), 17-29.
• Manheim, J. B., & Albritton, R. B. (1983). Changing national images: International public relations and media agenda setting. American Political Science Review, 78(3), 641-657.
• Nye, J. S. (1990). The changing nature of world power. Political Science Quarterly, 105(2), 177-192.
• Nye, J. S. (2004). Soft power: The means to success in world politics. USA: Public Affairs.
• Nye, J. S. (2005). The rise of China’s soft power. Wall Street Journal Asia, 29, 6-8.
• Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
• Nye Jr., J. S., & Owens, W. A. (1996). America’s information edge. Foreign Affairs, 20-36.
• Özertem, T. (2014). Dünyanın en renkli ekranı Türkiye’de dizi sektörü. Retrieved from https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/tr/Documents/technology-media-telecommunications/tr-media-tv-report.pdf
• Rowe, D. (1996). The global love-match: Sport and television. Media, Culture & Society, 18(4), 565-582.
• Signitzer, B. H., & Coombs, T. (1992). Public relations and public diplomacy: Conceptual covergences. Public Relations Review, 18(2), 137-147.
• Sriramesh, K., & Vercic, D. (2002). International public relations: A framework for future research. Journal of Communication Management, 6(2), 103-117.
• Strinati, D. (2004). An introduction to theories of popular culture. New York, USA: Routledge.
• Taylor, M. (2000). Cultural variance as a challenge to global public relations: A case study of the Coca-Cola scare in Europe. Public Relations Review, 26(3), 277-293.
• Tench, R., & Yeomans, L. (2009). Exploring public relations. UK: Pearson Education.
• Wang, H., & Lu, Y. C. (2008). The conception of soft power and its policy implications: A comparative study of China and Taiwan. Journal of Contemporary China, 17(56), 425-447.
• Yesil, B. (2015). Transnationalization of Turkish dramas: Exploring the convergence of local and global market imperatives. Global Media and Communication, 11(1), 43-60.
• Yiğit, A. (2013). Turkish drama in the Middle East: Secularism and cultural influence. IEMed. Mediterranean Yearbook, 291-294.
• Yörük, Z., & Vatikiotis, P. (2013). Soft Power or Illusion of Hegemony: The Case of the Turkish Soap Opera” Colonialism”. International Journal of Communication, 7, 2361-2385.