Toplumsal düzen neo-liberal ideolojiye göre biçimlendirileli beri, emekçi sınıfların işsiz ve yoksul kesimlerine, bu düzende kendilerine bir yer edinmelerinin beşeri sermeye birikimi ile mümkün olduğu salık verilmektedir. Beşeri sermaye yaklaşımı evrensel bir hal almıştır ve neo-liberal çağda emek piyayası politikalarını bu yaklaşıma göre kurgulamayan bir yer yok gibidir. Bu çalışmada, ilk olarak beşeri sermaye yaklaşımının içeriği, ardından da, Türkiye özelinde bu yaklaşıma göre biçimlendirilen işsizlikle mücadele politikaları incelenmektedir. Sonuç olarak, neo-liberal görüşe göre oluşturulan bu politikaların, işsizliği yok edecek kuramsal ve kavramsal bir temele sahip olmadığı ileri sürülmektedir
Since social structure has been transformed from the neoliberal ideology, the unemployed and the poor segments of working classes are imposed to accumulate their human capital to take part in existing social order. The human capital approach has become a universal phenomenon and it seems that there may likely be few places where labour market policies are not built upon it. This essay first examines the essential postulates of the human capital approach and then the Turkey’s policies launched to combat with unemployment. As a result it reaches the conclusion that these policies do not provide any proper theoretical ground for solving unemployment or does not have any satisfactory comprehension of the issue
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 2 Issue: 57 |