Son birkaç on yıllık dönem öncesine kadar
yoksulluğun yok edilmesi, modern Türkiye’nin kamu politika yapımında ve
söyleminde belirgin bir şekilde yer almadı. Ardı ardına gelen hükümetler,
yoksulluk konuları ile daha az önemde ilgilendiler ve karşılık verdiler.
Bununla birlikte, 1980’lerden sonraki milli kalkınma modelinin merkezi
muhafazakâr paradigmadan serbest piyasa sistemlerine yeni yönelişinden sonra,
yoksulluğun yok edilmesi yavaş yavaş ulusal kamu politika gündeminde yer
bulmaya başladı, hızlıca temel ulusal politika konularından biri olarak
yükseldi. Siyasi otorite, yoksulluğu büyük bir sorun olarak çabucak kabul etti
ve onun yok edilmesinde sorumluluğu üstlendi. Literatürün masaüstü gözden
geçirilmesine dayanılarak, bu makale, Türkiye’nin yoksulluğun yok edilmesi
politika gündeminin, pasif ve ihmal edilmiş olgudan kamu politikasının önemli
bir konusu olma yönündeki değişimini araştırmaktadır. Makale, dış kaynaklı
yönlendirilmiş reformların (neoliberal politikaların ve tedbirlerin
benimsenmesi ve uygulanması, iyi yönetişimin elde edilmesine yönelik reformlar)
ve iç sosyal yapısal dönüşümün (geleneksel refah rejiminin aşınması),
Türkiye’de yoksulluğun yok edilmesi konularında hükümetin artan rolünün
nedenlerini açıklamasını tartışmaktadır.
Until
a few decades ago poverty eradication did not feature prominently in the public
policy making and discourse of contemporary Turkey. Successive governments
engaged and responded marginally to issues of poverty. However, after the post-1980s
reorientation of the development pattern of the nation, from centralised protectionist
paradigm to free markets systems, poverty eradication gradually started to find
space in national public policy agenda, rapidly rising into one of the key national
policy issues. Political authority readily acknowledged poverty as a major
problem and assumed responsibility for its eradication. Based on desktop review
of literature, this article explores the shift in poverty eradication policy
agenda of Turkey from a quiescent and neglected phenomenon to an important
public policy issue. The article argues that external induced reforms (adoption
and implementation of neoliberal policies and measures, reforms to achieve good
governance) and internal social structural transformation (erosion in
traditional welfare regime) account for the government’s increased role in
issues of poverty eradication in Turkey.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2018 |
Submission Date | September 22, 2018 |
Acceptance Date | November 12, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 22 Issue: 2 |