Purpose: The aim of this study is to determine the knowledge and behaviour of the physicians about rational drug use in Adana.
Materials and Methods: In this descriptive cross-sectional study, a questionnaire consisting of 21 questions asking the knowledge and behaviours about rational drug use were administered in 353 physicians. Thus, we have reached 64.2% of the target population.
Results: It was found that while prescribing, 96.3% of the group used drug informations, 60.3% of them used diagnosis and management guidelines, 59.4% used internet, 39.9% read short drug informations frequently. 60.1% of them told that they are well-knowledged about the indications of the drugs, 52.4% about the posology and administration, 48.7% about pharmacological properties, 46.7% about contraindications, 49% about side effects, 48.1% warnings and precautions, 47% about pregnancy and pediatric use, 41.9% about the bioequivalence. 47.6% of the never prescribed a receipt without physical examination and asked the patient about medical history. According to 51% of the physicians, the drug information they gave was enough, 60.6% of them did not report the adverse events, 46.2% did not report adverse events because of work intensivity. Of 44% were knowledged about pharmacovigilance, 73.4% of them did not know the Pharmacovigilance Center of Turkey.
Conclusions: Physicians in hospitals were sensitive about rational drug use, prescribing and informing the patient. However, they were not enough sensitive about adverse reaction reports and pharmacovigilance.
Amaç: Bu çalışmanın amacı; Adana ilinde faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde görev yapan hekimlerin, akılcı ilaç kullanımına yönelik bilgi ve davranışlarını incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte kesitsel olan bu çalışmada, hekimlerin akılcı ilaç kullanımı konusundaki bilgi ve davranışlarını sorgulayan 21 sorudan oluşan anket, 353 hekime uygulanmıştır. Böylece hedef populasyonun %64.2'sine ulaşılmıştır.
Bulgular: Hekimlerin %96.3'ünün reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynaklarından faydalandığı, reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynağı olarak %60.3’ünün tanı ve tedavi rehberlerini, %59.4’ünün interneti kullandığı, %39.9'unun ilaç kısa ürün bilgilerini sık sık okuduğu, %60.1’inin ilaç endikasyonlarını, %52.4’ünün pozoloji ve uygulama şeklini, %48.7’sinin farmakolojik özelliklerini, %46.7’sinin kontrendikasyonlarını, %49’unun yan etkilerini, %48.1’inin uyarılar ve önlemleri, %47’sinin gebelik ve pediatride kullanımını, %41.9’unun biyoeşdeğerliğini iyi düzeyde bildiği, %47.6'sının muayene etmeden ilaç reçete etmediği, çoğunluğun ilaç reçete ederken hastanın anamnez bilgilerini sıklıkla sorguladığı, %51'inin ilaçlarla ilgili verdiği bilgiyi yeterli bulduğu, %60.6'sının advers etki bildirimi yapmadığı, %46.2'sinin advers etki bildirimini yoğun çalıştığından dolayı yapmadığı, %44’ünün farmakovijilansı bildiği, %73.4'ünün Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ni bilmediği gösterilmiştir.
Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre; hastanelerde hekimlerin akılcı ilaç kullanımında, reçeteleme ve hastayı bilgilendirme konusunda duyarlı oldukları, ancak advers etki bildirimi ve farmakovijilans konusunda yeterli duyarlılığın oluşmadığı saptanmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2018 |
Acceptance Date | August 7, 2017 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 43 Issue: 2 |