Opinions of Primary Care Family Physicians About Family Medicine Speciality Training Program

Year 2014, Volume: 39 Issue: 2, 298 - 304, 22.07.2014

Hamit Sırrı Keten Özgür Ersoy Oğuz Işık Mustafa Çelik Mustafa Haki Sucaklı Lütfi Tiyekli

https://doi.org/10.17826/cutf.73910

Abstract

Purpose: This study aims to determine knowledge, attitudes and behaviors of primary care family physicians working in Kahramanmaraş regarding family medicine specialty training program towards contracted family physicians. Material and Method: A total of 170 family physicians working in Kahramanmaraş were included in the study. After obtaining informed consent a questionnaire comprising questions regarding socio-demographic properties, conveying contracted family physicians as family medicine specialists and organization of the training program was applied to participants. Results: Among physicians participating in the study 130 (76.5%) were male and 40 (23.5%) were female, with a mean age of 40.7±7.1 (min = 26 years, max = 64 years). The mean duration of professional experience of physicians was 15.3±7.0 (min = 2 years, max = 40 years) years. Of all, 91 (53.5%) participants had already read the decree on family medicine specialist training program for contracted family physicians. A hundred and fifteen (67.6%) family physicians supported that Family Medicine Specialty program should be taken part-time without interrupting routine medical tasks. Only 51 (30.0%) participants stated the requirement of an entrance examination (TUS) for family medicine specialty training. Conclusion: Family medicine specialty training program towards family physicians should be considered in the light of scientific criteria. In family medicine, an area exhibited a holistic approach to the patient; specialty training should be through residency training instead of an education program. For this purpose, family medicine departments in medical faculties should play an active role in this process. Additionally further rotations in needed branches should be implemented with a revision of area should be performed. In medicine practical training is of high importance and distant or part-time education is not appropriate, and specialist training shall be planned in accordance with the medical specialty training regulations.

Keywords

Family physician, family medicine specialty, primary care

Birinci Basamakta Çalışan Aile Hekimlerinin Aile Hekimliği Uzmanlık Sürecine Bakışları

Abstract

Amaç: Çalışmamızda Kahramanmaraş il merkezinde çalışan sözleşmeli aile hekimlerinin aile hekimliği uzmanı yapılması ve uzmanlık eğitiminin düzenlenmesi konusunda bilgi, tutum ve davranışlarını belirlemek amaçlanmıştır. materyal ve Metod: Kahramanmaraş il merkezinde görev yapan 170 aile hekimi çalışmaya dahil edildi. Aydınlatılmış onamları alınarak, sosyodemografik özellikleri, sözleşmeli aile hekimlerinin aile hekimliği uzmanı yapılması ve uzmanlık eğitiminin düzenlenmesi konusunda tutum ve davranışlarını sorgulayan standart anket uygulandı. Bulgular: Çalışmaya katılan hekimlerin 130"u (%76.5) erkek, 40"ı (%23.5) kadın ve yaş ortalaması ise 40.7± 7.1 SD (min=26, max=64) idi. Hekimlerin görev yaptığı süre ortalaması 15.3±7.0 SD (min=2, max=40) yıl olarak bulundu. Katılımcıların 91"i (%53.5) sözleşmeli aile hekimlerine yönelik aile hekimliği uzmanlık eğitimini düzenleyen kanun hükmünde kararnameyi okuduğunu belirtti. Hekimlerin 115"i (%67.6) aile hekimlerinin görevlerine ara vermeden (part-time) Aile Hekimliği Uzmanlık Eğitimi almalarını desteklediğini ifade etti. Hekimlerin 51"inin (%30.0) uzmanlık eğitimine başlamak için yapılacak sınavın (TUS) devam etmesinin gerekli olduğunu düşündüğü tespit edildi. Sonuç: Aile hekimlerinin uzmanlık eğitim süreçleri bilimsel ölçütler ışığında ele alınmalıdır. Aile hekimliği gibi hastaya bütüncül yaklaşımın sergilendiği bir alanda ihtisas eğitiminin olması önem taşımaktadır. Bu amaçla kurulmuş olan aile hekimliği ana bilim dallarının bu süreçte etkin rol oynaması gerekmektedir. Ayrıca uzmanlık eğitiminin yeniden gözden geçirilerek hizmet sunumunda ihtiyaç duyulan branşlarda rotasyon eğitimleri düzenlenmelidir. Bunun yanı sıra tıp eğitimi gibi pratik eğitimin önem taşıdığı bilimde uzaktan eğitim uygun olmayıp tıpta uzmanlık eğitim tüzüğüne uygun uzmanlık eğitiminin planlanması gerekmektedir.

Keywords

Aile Hekimi, aile hekimliği uzmanlığı, birinci basamak

References

• The European Definition of General Practice/Family Medicine, WONCA Europe 2002. Türkçe Çeviri ED: Başak O. Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği Yayını 2003.
• Rakel RE. Essentials of Family Medicine. Textbook of Family Practice. 4th Edition. WB Saunders Company, Philedelphia 1993:1-8.
• Aktürk Z, Dağdeviren N. Aile Hekimliğinin Kilometre Taşları: Millis ve Willard Raporları. Türkiye Aile Hekimliği Uzmanlık Derneği Yayınları, İstanbul 2004:188.
• Tababet Uzmanlık Tüzüğü (5.7.1983-83/6834K.). Resmi Gazete 11.8.1983.
• Tıpta Uzmanlık Kurulu. Uzmanlık Eğitimi Rotasyonları. 23/06/2010 tarih ve 82 sayılı Karar. Sayfa 2/16 Aile Hek imliği Pilot Uygulaması Hakkında 5258 Sayılı Kanun. Resmi Gazete. 2004;25665:1-3.
• T.C. Sağlık Bakanlığı, Aile Hekimliği, Aile Hekimliğine Geçen İller İçin Güncel DurumTablosu.http://www.ailehekimligi.gov.tr/index.p hp?option=com_content&view=article&id=874:ailehekimliinde-guencel-durum&catid=38 Sağlık Bakanlığı Ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat Ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Karar Sayısı: KHK/6632, 2011. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011/11/20111 102M1-htm (erişim tarihi:19.08.2013)
• Tözün K, Çulhacı A, Ünsal A. Aile Hekimliği Sisteminde Birinci Basamak Sağlık Kurumlarında Çalışan Hekimlerin İş Doyumu. TAF Preventive Medicine Bulletin 2008;7:377-84.
• Çetinkaya F, Baykan Z, Naçar M, Öksüzkaya A. Kayseri İlindeki Aile Hekimlerinin Aile Hekimliği Sistemi İle ilgili Düşünceleri Ve Uygulamaları.15. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi 20 kongre.hasuder.org.tr/index.php/uhsk15/uhsk15/pape r/view/551 (erişim tarihi:12.02.2012)
• Sevencan F, Boztaş G, Temel F, Akbay M, Üner S. Birinci Basamakta Çalışan Sağlık Personelinin Aile Hekimliği Mevzuatında Yer Alan Bazı Konuları Benimseme Durumu. Erciyes Tıp Dergisi 2010;32:103-10.
• Yıkılkan H, Türedi Ö, Aypak C, Görpelioğlu S. Ankara İlinde Eğitim Alan Aile Hekimliği Asistanlarının Eğitim Gereksinimlerinin Değerlendirilmesi. Cumhuriyet Tıp Dergisi 2013;35:25-32.
• Sucaklı MH, Özer A, Çelik M, Ekerbiçer HC, Keten HS. Kahramanmaraş İl Merkezinde Çalışan Aile Hekimlerinin Aile Hekim liği Uygulamaları ile İlgili Bilgi, Tutum ve Davranışları. http://www.cukurovaaile.org/tjfmpc/2011_2_ozel/2011 _2_ozel.pdf (erişim tarihi 19.08.2013)
• Algın K, Şahin İ, Top M. Türkiye’de Aile Hekimlerinin Mesleki Sorunları ve Çözüm Önerileri. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 2004;7:3.
• Yazışma Adresi / Address for Correspondence: Dr. Hamit Sırrı Keten Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı Email: [e-mail] geliş tarihi/received :13.11.2013 kabul tarihi/accepted:16.12.2013