Purpose: Although medical treatments develop day by day, there have been no changes in the treatment adherence ratios in psychiatric patients in the past years. In this study, we aimed to determine the causes for treatment nonadherence and present possible solutions. Materials and Methods: In this retrospective study, clinical records of 230 patients who have been hospitalized in the inpatient clinic of Cukurova University Faculty of Medicine Psychiatry Department were analyzed initially. Axis I psychiatric disorders of patients which were diagnosed by using DSM-IV-TR criteria and associated characteristics of disorders have been completed in the socio-demographic data form. According to our retrospective adherence scale which was based on Morisky Adherence Scale, patients’ adherence to the appointments at the first and third months after discharging from hospital and taking their medication as recommended were checked. Results: The results of this study have shown that the rate of non-adherence with treatment changes between 16.7 % - 68.8 % according to disorder. According to the current study, the reasons have effects on the patients’ adherence were Axis I and Axis II psychiatric disorders according to DSM-IV, number of daily medications taken, presence of comorbid medical illnesses, family history of psychiatric illnesses and presence of insight. Conclusion: Although medical treatments and drug industry develop day by day, there have been no changes in the treatment adherence ratios in the past years. To generate possible solutions, treatment adherence should be assessed in all clinical interviews and if patient is non-adherent this issue should be handled seriously.
Amaç: Tedavi seçeneklerinde artış olmasına rağmen psikiyatri hastalarının tedaviye uyum oranlarında geçen yıllara göre belirgin düzelme gözlenmemiştir. Bu çalışmada psikiyatri hastalarının tedaviye uyumsuzluğuna sebep olacak etkenleri saptamayı ve olası çözüm önerilerini sunmayı amaçladık Materyal ve Metod: Retrospektif olarak yapılan bu çalışmada 2011 yılında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği’nde yatarak sağaltım gören 230 hastanın öncelikle klinik dosyaları incelendi. Tarafımızca oluşturulan sosyodemografik veri formunda öncelikle hastaların DSM-IV TR’ye göre 1. Eksen tanıları ve ilgili diğer bölümler dolduruldu. Klinik dosyaların incelenmesi tamamlandıktan sonra hastaların poliklinik dosyaları incelendi. Morisky Uyum Ölçeği esas alınarak tarafımızca oluşturulan uyum ölçeği gereğince hastaların taburculuk sonrası 1. ve 3. aylarda poliklinik kontrollerine gelip gelmediği ve hekim tarafından önerilen ilaçları kullanıp kullanmadığı taranarak uyum ölçeğinde ilgili bölümler doldurulmuştur. Bulgular: Çalışmaya katılan 230 hastanın klinik ve poliklinik dosyalarının incelenmesi sonucunda hastalık tanısına göre değişen oranlarda (%16.7- %68.8) uyumsuzluk saptanmıştır. Uyuma etki eden faktörlerin; hastanın DSM- IV’e göre 1. Eksen ve 2. Eksen tanısının varlığı, günlük kullanılan ilaç sayısı, eşlik eden tıbbi hastalıklar, ailede ruhsal hastalık öyküsü, içgörü varlığı gibi çeşitli nedenler olduğu belirlenmiştir.. Sonuç: Tıpta ve ilaç sanayisindeki gelişmelere rağmen geçmiş yıllara göre tedavi uyumunda bir artış sağlanamamıştır. Olası çözümlerin bulunabilmesi için; uyumsuzluğa neden olan etkenlerin klinik pratikte sorgulanması ve eğer uyumsuzluk varsa bu konu üzerinde önemle durulması gerekmektedir
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 40 Issue: 3 |