Purpose: This study was conducted to determine the knowledge of nursing interventions and the concept of pain in painful patients.
Materials and Methods: The descriptive study consisted of 900 nurses working in an education and research hospital and 100 nurses in the sample. The data of the study were collected using the questionnaire prepared by the researchers and questioned about the occupational and socio-demographic characteristics of the nurses and the knowledge and applications of the pain.
Results: 57.0% of the nurses had chronic pain experience, 81.0% had education about the concept of pain in their undergraduate education, 65.0% did not receive in-service training related to pain and 84% did not follow any pain related publications. 41.0% of the nurses stated that often and always encountered with patients who complaints pain, 62.0% did pain diagnosis in the clinic where they were studying, and 65% did not use the pain diagnostic form, 74.0% used pharmacologic methods for pain control, 69.0% were asked whether the pain of the patient had passed after using the pain control method, 53.0% of the nurses pain diagnosis assessed by the patients and their relatives by verbal expressions, and 70.0% had knowledge of nonpharmacological methods.
Conclusion: Most of the nurses made pain diagnosis, but but they did not use any pain diagnosis form in pain diagnosis. They need for information for physiological indicators of pain and factors that affect patients' pain response and about the use of placebo.
Amaç: Bu çalışma hemşirelerin ağrısı olan hastalarda hemşirelik girişimlerinin ve ağrı kavramına ilişkin bilgilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan araştırmanın evrenini bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan 900 hemşire, örneklemini ise 100 hemşire oluşturmuştur. Çalışmanın verileri araştırmacılar tarafından hazırlanan ve hemşirelerin mesleki ve sosyo-demografik özellikleri ile ağrıya ilişkin bilgi ve uygulamalarının sorgulandığı anket formu kullanılarak toplanmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin %57.0’ının kronik ağrı deneyimlerinin olduğu, %81’inin lisans eğitimlerinde ağrı kavramına ilişkin eğitim aldıkları, %65.0’ının ağrıya ilişkin hizmet içi eğitim almadıkları ve %84.0’ının ağrıya ilişkin herhangi bir yayın takip etmedikleri belirlenmiştir. Hemşirelerin %41.0’ı sıklıkla ve her zaman ağrısı olan hastalar ile karşılaştıklarını, %62.0’ı çalıştıkları klinikte ağrı tanılaması yaptıklarını ve %65.0’ı ağrı tanılama formu kullanmadıklarını, %74.0’ı ağrı kontrolünde farmakolojik yöntemleri kullandıklarını, %69.0’ı ağrı kontrol yöntemi kullandıktan sonra hastanın ağrısının geçip geçmediğini sorduklarını, %53.0’ı ağrı tanılamasını hasta ve yakınlarının sözlü ifadeleri ile değerlendirdikleri ve %70’inin nonfarmakolojik yöntemlere ilişkin bilgi sahibi olduklarını belirtmişlerdir.
Sonuç: Hemşirelerin çoğunluğunun ağrı tanılaması yaptıkları ancak ağrı tanılamasında herhangi bir ağrı tanılama formu kullanmadıkları saptanmıştır. Hemşirerlerin ağrının fizyolojik göstergeleri, hastaların ağrı cevabını etkileyen faktörler ile plasebo kullanımı konusunda bilgi gereksinimlerinin olduğu belirlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | March 31, 2019 |
Acceptance Date | September 4, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 44 Issue: 1 |