Compliance to guidelines in in-hospital cardiopulmonary resuscitation interventions: single-center experience

Year 2019, Volume: 44 Issue: 2, 402 - 409, 30.06.2019

Nail Çalışkan Polat Durukan Necmi Baykan Nesıj Doğan Kaymaz Ferhan Elmalı Cemil Kavalcı

https://doi.org/10.17826/cumj.426554

Cited By: 2

Abstract

Purpose: The aim of this study was to investigate standard of knowledge about adult cardiopulmonary resuscitation according to current guidelines and affecting factors among clinicians working at the Hospital of Erciyes University, Medicine School.

Materials and Methods: The study conducted on residences and subspecialty residences who accepted to participate and complete the survey. Overall 303 clinicians who accepted to participate and were accessible for completion of survey were recruited to the study.  The survey included 2 sections. The first section included data regarding demographic characteristics and the second part included 20 multiple-choice items with one correct answer prepared based on 2010 American Heart Association Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care.. 

Results: Age, total duration of medical practice and residency positively affected standard of knowledge. Higher number of cardiopulmonary resuscitation performed within prior 6 months and defibrillation performance during cardiopulmonary resuscitation positively affected standard of knowledge. Post-graduate theoretical and practical training positively affect standard of knowledge. 

Conclusion: Cardiopulmonary resuscitation trainings aiming clinicians should be standardized and updated as well as education during employment should be scheduled to provide access to such programs. 

Keywords

Cardiopulmonary resuscitation, knowledge level, 2010 AHA Guideline

Hastane içi erişkin kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamalarının kılavuzlara uygunluk düzeyi: tek merkez deneyimi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri`nde görevli doktorların güncel kılavuzlara göre erişkin kardiyopulmoner resüsitasyon konusundaki bilgi düzeylerinin ve bunu etkileyen faktörlerin araştırılmasıdır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışma anket doldurmayı kabul eden asistan hekimler arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmamıza, kliniklerinde ulaşılabilen ve araştırmaya katılmaya rıza gösteren toplam 303 doktor dâhil edilmiştir. Veri toplama formları iki bölümden oluşmaktadır. Anketin ilk bölümünde demografik veriler ve ikinci bölüm seçeneklerinden sadece bir tanesi doğru olan, çoktan seçmeli, Amerikan Kalp Derneği’nin Kardiyopulmoner Resüsitasyon ve Acil Kardiyovasküler Bakım 2010 Kılavuzu temel alınarak hazırlanan 20 adet sorudan oluşturulmuştur. 

Bulgular: Hekimlerin yaşları, toplam hekimlik ve toplam asistanlık süreleri bilgi düzeyini olumlu etkilemektedir. Son altı ay içerisinde uyguladıkları kardiyopulmoner resüsitasyon sayısının fazla olması ve kardiyopulmoner resüsitasyon esnasında defibrilasyon yapmış olmaları bilgi düzeylerini olumlu etkilemektedir. Mezuniyet sonrası dönemde alınan eğitimler hekimlerin bilgi düzeyini anlamlı olarak artırmıştır. 

Sonuç: Hekimlere yönelik kardiyopulmoner resüsitasyon eğitim programları standardize edilmeli, güncellenmeli ve çalışanlara bu programların ulaştırılabilmesi için hizmet içi kurslar düzenlenmelidir. 

Keywords

Kardiyopulmoner resüsitasyon, bilgi düzeyi, 2010 AHA kılavuzu

References

• Çalışkan N. Hastane İçi erişkin Kardiyopulmoner Resusitasyon Uygulamalarının Güncel Kılavuzlara Uygunluk Düzeyi ve Bunu Etkileyen Faktörler. Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıpta Uzmanlık Tezi. 2015.
• Andrew HT, Thomas DR, Bentley JB. Guidelines 2010 for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Science: CPR Overview. Circulation 2010; 122: 676-84.
• Abella BS, Sandbo N, Vassilatos P. Chest compression rates during cardiopulmonary resuscitation are suboptimal: a prospective study during in-hospital cardiac arrest. Circulation 2005; 111: 428–434.
• Grmec S, Kupnik D. Does the Mainz Emergency Evaluation Scoring (MEES) in combination with capnometry (MEESc) help in the prognosis of outcome from cardiopulmonary Resuscitation in a prehospital setting? Scitation 2003; 58: 89–96.
• Grmec S, Klemen P. Does the end-tidal carbon dioxide (EtCO2) concentration have prognostic value during out-of-hospital cardiac arrest? Eur J Emerg Med 2001; 8: 263–269.
• Part 9: Post_Cardiac Arrest Care: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care Circulation 2010; 122; 768-S786.
• Şener S. Dokuz Eylül Üniversitesi Araştirma ve Uygulama Hastanesi'ndeki Araştırma Görevlisi Tıp Doktorlarının Temel Yaşam Desteği Bilgi Düzeyleri ve Bunu Etkileyen Faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıpta Uzmanlık Tezi. 2003.
• Kiyan S, Yanturali S, Musal B. Determination of advanced life support knowledge level of residents in a Turkish university hospital. J Emerg Med 2008; 35: 213-22.
• Bilir Ö, Acemoğlu H, Aslan Ş. Knowledge levels as to basic life support of medical doctors and affecting factors. Turk J Emerg Med 2007; 7(1) :18-24.
• Kımaz S, Soysal S, Çımrın AH, Günay T. 112 Acil Sağlık Hizmetlerinde Görevli Doktorların Temel Yaşam Desteği, Ileri Kardiyak Yaşam Desteği Ve Doktorların Adli Sorumlulukları Konularındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Ulusal Travm Derg 2006; 12: 59–67.