Evaluation of white code data for violence

Year 2020, Volume: 45 Issue: 3, 977 - 984, 30.09.2020

Nazan Torun

https://doi.org/10.17826/cumj.726340

Cited By: 3

Abstract

Purpose: The frequency of the made violence against staff working in health institutions and organizations in Turkey, type, and to determine the results by examining the seriousness, is conducted to determine as well whether the years are differences in terms of the number of violence reported by reputation.
Materials and Methods: In this study, “White Code” records of the Ministry of Health between the years 2012-2018 belonging to the institutions and organizations affiliated to the Ministry of Health were analyzed retrospectively. The data obtained were evaluated within the scope of the type of violence, the type of hospital where the notification was made, the unit where the violence took place, the title of the personnel subjected to the violence, the time of the violence, the cause of the violence and the result of the violence. Pairwise.prop.test was used in the R language to calculate binary comparisons between violent incidents.
Results: When we examine the study, propensity for violence was more; during the summer months, in public hospitals, emergency services, between 10: 00 and 14: 00 and verbal violence rather than physical violence; and the victim of violence is often a doctor. Brickbat increased over the years; It has been found that physical violence decreased especially after 2016.
Conclusion: Violence against personnel working in the health sector should be resolved with sustainable health reform

Keywords

health service, violence, white code

Şiddete yönelik beyaz kod verilerin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Türkiye’de bulunan sağlık kurum ve kuruluşlarında görev yapan personele yönelik yapılan şiddetin sıklığını, türünü ve ciddiyetini inceleyerek sonuçlarını belirlemek, hem de yıllar itibari ile bildirilen şiddet sayısı bakımından farklılık olup olmadığını belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Sağlık Bakanlığının 2012-2018 yıllar arasındaki sağlık bakanlığına bağlı kurum ve kuruluşlarına ait “Beyaz Kod” kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Elde edilen veriler, şiddetin türü, bildirim yapılan hastanenin türü, şiddetin gerçekleştiği birim, şiddete uğrayan personelin unvanı, şiddetin gerçekleştiği zaman, şiddetin nedeni ve şiddetin sonucu kapsamında değerlendirilmiştir. Yıllar arasında şiddet olayları arasında ikili karşılaştırmaları hesaplamak için R dilinde “pairwise. prop.test” kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmada şiddetin daha çok; yaz aylarında, devlet hastanelerinde, acil servislerde, 10: 00 – 14: 00 saatleri arasında ve fiziksel şiddetten daha ziyade sözel şiddetin yaşandığı; şiddet mağdurunun ise sıklıkla doktor olduğu saptanmıştır. Yıllar itibari ile sözel şiddetin artış gösterdiği belirlenirken; fiziksel şiddetin özellikle 2016 yılından sonra azaldığı tespit edilmiştir.
Sonuç: Sağlık sektöründe çalışan personele yönelik şiddetin sürdürülebilir sağlık reformu ile çözülmesi gerektiği düşünülmektedir.

Keywords

Sağlık Hizmetleri, Sağlık Kurum ve Kuruluşları, Şiddet

References

• 1. Hasan MI, Hassan MZ, Bulbul MMI, Joarder T and Chisti MJ. Iceberg of workplace violence in health sector of Bangladesh. BMC Res Notes 2018; 11: 702.
• 2. World Health Organization (WHO). World Report on Violence and Health: Summary. Available from https://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf2002. (Erişim Tarihi: 15.11.2019)
• 3. Saines JC. Violence and aggression in A & E: recommendations for action. Accident And Emergency Nursing 1999; 7: 8-12.
• 4. Shafran-Tikva S, Chinitz D, Stern Z and Feder-Bubis P. Violence against physicians and nurses in a hospital: How does it happen? A mixed-methods study. Israel Journal Of Health Policy Research 2017; 6: 59.
• 5. Martino Vd. Workplace violence in the health sector. Country case studies Brazil, Bulgaria, Lebanon, Portugal, South Africa, Thailand and an additional Australian study. Workplace violence in the health sector Country case studies Brazil, Bulgaria, Lebanon, Portugal, South Africa, Thailand and an additional Australian study. Available from:https://www.who.int/violence_injury_prevention/injury/en/WVsynthesisreport.pdf2002. (Erişim Tarihi: 15.11.2019)
• 6. Dursun S. İşyeri şiddetinin çalışanların tükenmişlik düzeyi üzerine etkisi: Sağlık sektöründe bir uygulama. Çalışma İlişkileri Dergisi 2012; 3: 105-15.
• 7. Elliott PP. Violence in health care. What nurse managers need to know. Nursing Management 1997; 28: 38-41.
• 8. World Health Organization (WHO). Violence and Injury Prevention. Available from:https://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/workplace/en/. (Erişim Tarihi: 15.11.2019)
• 9. Ayrancı Ü, Yenilmez Ç, Günay Y ve Kaptanoğlu C. Çeşitli sağlık kurumlarında ve sağlık meslek gruplarında şiddete uğrama sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002; 3: 147.
• 10. Sağlık Bakanlığı. Sağlıkta Ulusal Renkli Kodlara (URK) İlişkin Yeni Düzenleme. 2013. Available from: https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/6409,ulusal-renk-kodlarpdf.pdf?0 (Erişim Tarihi: 17.11.2019)
• 11. Sağlık Bakanlığı. "Hukuki Yardım Ve Beyaz Kod Uygulaması Genelgesi". Available from: https://beyazkod.saglik.gov.tr/hukuki-yardim-ve-uygulama-genelgesi.pdf2016. (Erişim Tarihi: 17.11.2019)
• 12. Gökçe T ve Dündar C. Samsun ruh ve sinir hastalıkları hastanesi’nde çalışan hekim ve hemşirelerde şiddete maruziyet sıklığı ve kaygı düzeylerine etkisi. Journal of Inonu University Medical Faculty 2010; 15: 25-8.
• 13. Şenuzun EF ve Karadakovan A. Violence towards nursing staff in emergency departments in one Turkish city. International Nursing Review 2005; 52: 154-60.
• 14. R Core Team, 2013. R: A language and environment for statistical computing. R Foundation for Statistical Computing, Vienna, Austria.URL http://www.R-project.org/
• 15. Martino Vd. Relationship between work stress and workplace violence in the health sector. ILO Geneva, 2003. Available from: https://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/interpersonal/WVstresspaper.pdf. (Erişim Tarihi: 17.11.2019)
• 16. Behnam M, Tillotson RD, Davis SM and Hobbs GR. Violence in the emergency department: a national survey of emergency medicine residents and attending physicians. The Journal of Emergency Medicine 2011; 40: 565-79.
• 17. Fernandes CM, Bouthillette F, Raboud JM, et al. Violence in the emergency department: a survey of health care workers. Cmaj 1999; 161: 1245-8.
• 18. Franz S, Zeh A, Schablon A, Kuhnert S and Nienhaus A. Aggression and violence against health care workers in Germany-a cross sectional retrospective survey. BMC Health Services Research 2010; 10: 51.
• 19. Sucu G, Cebeci F ve Karazeybek E. Acil birim çalışanlarına hasta ve yakınları tarafından uygulanan şiddet. Turkish Journal of Emergency Medicine 2007; 7: 156-62.
• 20. Akbaş M, Boz A, Dursun A, Çetin S ve Kılıçaslan A. 112 çalışanlarının şiddete maruz kalma durumları ve şiddete yönelik tutum ve davranışları. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi 2016; 9:93-100.
• 21. Gerberich SG, Church TR, McGovern PM, et al. An epidemiological study of the magnitude and consequences of work related violence: the Minnesota Nurses’ Study. Occupational and Environmental Medicine 2004; 61: 495-503.
• 22. Habermann M. Introductory remarks: violence in nursing-international perspectives. Violence in Nursing International Perspectives 2003: 13-27.
• 23. Aslan Ö, Lofçalı A, Uğur Ş ve Tuğlu A. Hemşirelerin acil serviste şiddet içeren olgu senaryolarına yaklaşımları. Gülhane Tıp Dergisi 2005; 47: 18-23.
• 24. Dündar C ve Gökçe T. Samsun ruh ve sinir hastalıkları hastanesi’nde çalışan hekim ve hemşirelerde şiddete maruziyet sıklığı ve kaygı düzeylerine etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2008; 15: 25-8.
• 25. Ness GJ, House A and Ness AR. Aggression and violent behaviour in general practice: population based survey in the north of England. BMJ 2000; 320: 1447-8.
• 26. Nesrin A, Yılmaz A ve Oğuz I. Sağlık çalışanlarına uygulanan şiddet: özel bir tıp merkezi örneği. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi 2014; 13: 1-12.
• 27. Aytaç S, Bozkurt V, Bayram N ve Bilgel N. Violence against health workers at a university hospital in Turkey. Journal Of The World Universities Forum 2009, 2: 35-52.
• 28. Ünsal Atan S ve Dönmez S. Hemşirelere karşı işyeri şiddeti. Adli Tıp Dergisi 2011; 25: 71-80.
• 29. Merecz D, Drabek M and Mościcka A. Aggression at the workplace—psychological consequences of abusive encounter with coworkers and clients. International Journal Of Occupational Medicine And Environmental Health 2009; 22: 243-60.
• 30. Winstanley S and Whittington R. Anxiety, burnout and coping styles in general hospital staff exposed to workplace aggression: a cyclical model of burnout and vulnerability to aggression. Work & Stress 2002; 16: 302-15.
• 31. Voyer P, Verreault R, Azizah GM, Desrosiers J, Champoux N and Bédard A. Prevalence of physical and verbal aggressive behaviours and associated factors among older adults in long-term care facilities. BMC Geriatrics. 2005; 5: 13.
• 32. Evers W, Tomic W and Brouwers A. Aggressive behaviour and burnout among staff of homes for the elderly. International Journal Of Mental Health Nursing 2002; 11: 2-9.
• 33. Beech B and Leather P. Workplace violence in the health care sector: A review of staff training and integration of training evaluation models. Aggression and Violent Behavior 2006; 11: 27-43.
• 34. Farrell G and Cubit K. Nurses under threat: a comparison of content of 28 aggression management programs. International Journal Of Mental Health Nursing 2005; 14: 44-53.
• 35. Peng W, Ding G, Tang Q and Xu L. Continuing violence against medical personnel in China: A flagrant violation of Chinese law. Bioscience Trends 2016; 10: 240-3.
• 36. Al B, Zengin S, Deryal Y, Gökçen C, Arı Yılmaz D ve Yıldırım C. Sağlık çalışanlarına yönelik artan şiddet. The Journal of Academıc Emergency Medıcıne. 2012; 11: 115-24.