Nef’î’nin Gazellerinin Mahlas Beyitlerinde Şiir Ve Şair

Year 2006, Volume: 15 Issue: 2, 1 - 16, 01.06.2006

Döndü Akarca

Abstract

Appellation is the nickname that the poets use in their poems It is understood which poems belong to which poets from the appellation Appellation became a kind of tradition in time and master poets have found appellation for the new poets The verse in which the poet uses appellation is usually called the appellation verse Appellation verses are in one way the end of the poem and also the part in which the poet gets the salvation Poets in this verse apply the art of insulation and isolate themselves Thus they say what it is they want to say in a more free way Appellation verses are at the same time the verses that are formed for the purpose of self praising Poets praise themselves in this verse As they are doing this they talk about their poetry and the style of poetry of the period Research conducted so far shows that poets think and thus make comments on the issues such as poems poetry and the period In this paper we therefore will try to analyze the appellation verses of the lyric poems from this perspective of the poet “Nef’i” who was known as the straightforward poet As we determine and evaluate the points of view regarding the mentioned poems and poet we will try to determine the clues that have attracted our attention regarding the period Key words: Nef’î lyric poems appellation verse

Keywords

-

Nef’î’nin Gazellerinin Mahlas Beyitlerinde Şiir Ve Şair

Abstract

Mahlas şairlerin şiirlerinde kullandıkları takma addır Hangi şiirin kime ait olduğu mahlaslarından anlaşılır Mahlas adeta bir gelenek halini almış ve usta şair yeni yetişmekte olan şaire mahlas bulmuştur Şairin mahlasını kullandığı beyte genellikle mahlas beyti adı verilir Mahlas beyitleri bir bakıma şiirin sona erdiği şairin halâsa erdiği bölümdür Şair bu beyitte mahlasını kullanarak tecrid sanatı yapar ve kendini soyutlar Böylece bu son bölümde ne söylemek istiyorsa onu daha rahat söyler Mahlas beyitleri aynı zamanda tefahhur amacıyla kurulan beyitlerdir Şair burada kendi övgüsünü yapar Bunu yaparken kendi şairliğinden ve dönemin şiir zevkinden de bahseder Yapılan araştırmalar şairlerin mahlas beyitlerinde de şiir şairlik ve dönem üzerine düşündüğünü yorumda bulunduğunu göstermektedir Biz de bu nedenle sözünü açıkça söylemekten çekinmeyen bir şair olarak bilinen Nef’î’nin gazellerindeki mahlas beyitlerini bu bakımdan incelemeye çalışacağız Söz konusu beyitlerdeki şiir ve şairle ilgili görüşleri tespit edip değerlendirmeye çalışırken döneme ait dikkatimizi çeken ipuçlarını da belirlemeye çalışacağız Anahtar Sözcükler: Nef’î gazel mahlas beyti

Keywords

Nef’î, gazel, mahlas beyti