-
Çeviriyi araştırma alanında, çeviriyi bilimsel düzeyde anlama ve açıklamaya
yönelik özellikle yaklaşık 1950’li yıllardan günümüze kadar çok sayıda yaklaşım
geliştirilmiştir. Alana bakıldığında bu yaklaşımların ağırlıklı olarak karşılaştırmalı
dilbilim, metin dilbilim, edimbilim, iletişimbilim gibi çeşitli alanların verilerine
dayandırılarak oluşturulduğu anlaşılmaktadır. Bu çok boyutluluk çeviri alanında,
araştırma nesnesinin ortak kabul görecek biçimde tanımlanamaması, kavram örgüsünde
dizgesizlik, yaklaşımlar arasında bağlantısızlık, çeviri olgusunun bütünsel bir biçimde
tanımlanamaması, alanda genel bir dizgesizlik gibi bazı sıkıntıları da beraberinde
getirmektedir. Bu süreç içerisinde özellikle 80’li-90’lı yıllarda, o tarihe kadar
geliştirilmiş yaklaşımlardaki yapısalcı tutum, çeviriyi anlamak ve tanımlamak açısından
yetersiz kaldığı nedeniyle eleştirilip çeviride işlev odaklı yaklaşımlara daha ağırlıklı
olarak yer verilmeye başlanmıştır. Reiβ ve Vermeer, “Genel bir Çeviri Kuramının
Temeli’ başlıklı yaklaşımlarıyla bu bakış açısının öncülerinden sayılmaktadırlar. Bu
araştırma, Katharina Reiß ve Hans J. Vermeer’in, işlev odaklı “Genel Bir Çeviri
Kuramının Temeli” yaklaşımlarının, saltçı ve tek yönlü yapısalcı yaklaşımların alanda
neden olduğu sıkıntılı duruma ne denli yeni açılımlar sağlayabildiğini somutlaştırmayı
amaçlamaktadır. Araştırmanın sonucunda, Reiß ve Vermeer’in “Genel Bir Çeviri
Kuramının Temeli” yaklaşımlarının çeviriyi araştırma alanına yeni açılımlar
sağlayabilme açısından sınırlı kaldığı ve ‘genel’ nitelikli bir çeviri yaklaşımı olma
beklentisini karşılamadığı bulgulanmıştır.
çeviri çeviribilim çeviri kuramı Reiß Vermeer yaklaşım temel
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2009 |
Submission Date | December 29, 2013 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 18 Issue: 1 |