Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Özelliklerinin Düşünme Dostu Sınıf Özelliklerini Yordama Düzeyi

Year 2012, Volume: 21 Issue: 1, 21 - 36, 01.03.2012

Doç. Dr. Ahmet Doğanay Dr. Mediha Sarı

Abstract

The main purpose of this study was to examine the prediction level of the constructivist learning environment on the characteristics of thinking friendly classroom Totally 727 fifth grade students from 10 elementary schools which are located in Adana central districts participated to the study Thinking Friendly Classroom Scale TFCS and Constructivist Learning Environment Scale CLES were used as data collection tools To analyze the gathered data regression analysis was performed According to the results fifth grade students’ have highly positive perceptions toward their classrooms’ environment in terms of having the characteristics of a thinking friendly classroom and a constructivist learning environment Sub scales of the Constructivist Learning Environment Scale all together predicted significantly the scores gathered from the Thinking Friendly Classroom Scale As conclusion it can be said that characteristics of constructivist learning environment are among the determinants of thinking friendly classroom Key Words: Thinking Thinking friendly classroom environment constructivist learning environment

Keywords

-

YAPILANDIRMACI ÖĞRENME ORTAMI ÖZELLİKLERİNİN DÜŞÜNME DOSTU SINIF ÖZELLİKLERİNİ YORDAMA DÜZEYİ

Abstract

Araştırmanın temel amacı, yapılandırmacı öğrenme ortamı özelliklerinin
düşünme dostu sınıf özelliklerini ne ölçüde yordadığını incelemektir. Araştırmaya
Adana ili merkez ilçelerindeki 10 ilköğretim okulundan 727 beşinci sınıf öğrencisi
katılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Düşünme Dostu Sınıf Ölçeği” (DDSÖ) ve
“Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Ölçeği” (YÖOÖ) kullanılmıştır. Veriler üzerinde
çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğrenciler,
sınıflarının ortamını yapılandırmacı öğrenmeye uygunluk ve düşünme dostu oluş
bakımından oldukça iyi düzeyde algılamaktadırlar. Yordayıcı değişkenler olarak alınan
YÖOÖ alt ölçeklerinin hep birlikte DDSÖ’den alınan puanlardaki varyansı anlamlı bir
şekilde açıkladığı belirlenmiştir. Bu durumda, yapılandırmacı öğrenme ortamı
özelliklerinin düşünme dostu sınıf özelliklerinin belirleyicileri arasında yer aldığını
söylemek olasıdır.

Keywords

Düşünme, düşünme dostu sınıf ortamı, yapılandırmacı öğrenme ortamı

References

• Adıgüzel, A. (2009). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(17), 77- 94.
• Aldridge, J. M., Fraser, B. J., & Taylor, P.C. (2000). Constructivist learning environments in a cross-national study in Taiwan and Australia. International Journal of Science Education, 22(1), 37-55.
• Anagün, Ş. S. & Yaşar, Ş. (2009). İlköğretim beşinci sınıf Fen ve Teknoloji dersinde bilimsel süreç becerilerinin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 8(3), 843-865. http://ilkogretim-online.org.tr adresinden 20 Ocak 2011 tarihinde edinilmiştir.
• Bal, A. P. & Doğanay, A. (2009). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamına bakış açıları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 156-171.
• Bay, E., Kaya, H. İ., & Gündoğdu, K. (2010). Demokratik yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeği geliştirilmesi. E-Journal of New World Sciences Academy, 5 (2), 646-664. www.newwsa.com adresinden 20 Mart 2011 tarihinde edinilmiştir.
• Beyer, B. (2001). Putting it all together to improve student thinking. In A.C. Costa (Ed.), Developing minds: A resource book for teaching thinking, 3rd edition, (pp. 417-424). Alexandria,VI: ASCD.
• Borg, W. R., & Gall, M. D. (1989). Educational research. New York: Longman.
• Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1993). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
• Bukova-Güzel, E. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının matematik öğretmen adaylarının matematiksel düşünme süreçlerine olan etkisi. E-Journal of New World Sciences Academy, 3(4), 678-688. www.newwsa.com adresinden 15 Ocak 2011 tarihinde edinilmiştir.
• Collins, A., Brown, J. S., & Newman, S. E. (1989). Cognitive apprenticeship: Teaching the crafts of reading, writing, and mathematics. In L. Resnick (Ed.), Knowing, learning, and instruction: Essays in honor of Robert Glaser (pp, 453-494). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Çınar, O.; Teyfur, E., & Teyfur, M. (2006. ilköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 47 -64.
• De Corte, E., Verschaffel, L., & Masui, C. (2004). The CLIA-model: A framework for designing powerful learning environments for thinking and problem solving. European Journal of Psychology of Education, 19(4), 365–384.
• Defhlefs, T. M. (2002). Relationship of constructivist learning environment to student attitudes and achievement in high school mathematics and science. Unpublished doctoral dissertation. University of Nebraska.
• Doğanay, A. & Sarı M. (2007, Eylül). İlköğretim okullarında oluşturmacılık ne kadar oluşturuldu? Sosyal bilgiler, fen ve teknoloji ve matematik derslerinde karşılaştırmalı bir inceleme. E. Erginer (Ed.), 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (s.149-163). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Tokat, Türkiye.
• Doğanay, A. & Sarı, M. (2010, Mayıs). Düşünme Dostu Sınıf Ölçeği (DDSÖ) Geliştirme Çalışması. I. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi, Balıkesir, Türkiye.
• Doğanay, A. & Tok, Ş. (2010). Öğretimde çağdaş yaklaşımlar. Doğanay, A. (edt.) Öğretim İlke ve Yöntemleri, (s. 215-277<9.
• Duffy, T. M. & Jonassen, D. H. (1992). Constructivism: New implications for instructional technology. In T.M. Duffy & D. H. Jonassen (Ed.), Constructivism and the technology of instruction: A conversation (pp.1-16). Hillsdale, NJ: Lawrence, Erlbaum Associates Publishers.
• Erdamar-Koç, G. & Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
• Fer, S. & Cırık, İ. (2006). Öğretmenlerde ve öğrencilerde, yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması nedir? Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), www.istekyasam.com/edu7dergi/makaleler.htm adresinden 20 Kasım 2009 tarihinde edinilmiştir.
• Fisher, R. (1995). Teaching children to think. Trowbridge, Wiltshire: GB: Stanley Thornes.
• Fosnot, C.T. (1996). Constructivism: A psychological theory of learning. In C.T. Fosnot (Ed.). Constructivism: Theory, perspectives and practice (pp. 8-33). New York: Teacher College Press.
• Glatthorn, A. A. & Jailall, J. (2000). Curriculum for the new millennium. In R. S. Brandt (Ed.). Education in a new era (pp. 97-122). Alexandria; VI: ASCD.
• Hove, K. R. & Berv, J. (2000). Constructing constructivism, epistemological and pedagogical. In D.C. Philips (Ed.). Constructivism in education (pp. 19-40). Chicago; IL: University of Chicago Press.
• Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T., & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 383-402.
• Kline, N. (2002). Time to think: Listening to ignite the human mind. Kwinana, WA: Gracwood Business.
• Marzano, R. J. (2000). 20th century advances in instruction. In R. S. Brandt (Ed.). Education in a new era (pp.67-96). Alexandria; VI: ASCD.
• Newmann, F. M. (1990). Higher order thinking in teaching social studies. A rationale for the assessment of classroom thoughtfulness. Journal of Curriculum Studies, 22(1), 41-56.
• Ritchhart, R. (2002). Intellectual character: What it is, why it matters and how to get it. San Fransisco: Jossey-Bass.
• Şaşan, H. (2002).Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 74, 49-52.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. Fourth edition. Boston: Allyn and Bacon.
• Taylor, P.C., Fraser, B.J., & Fisher, D.L. (1997). Monitoring constructivist learning environment. International Journal of Educational Research, 27 (2), 293-302.
• Tenenbaum, G., Naidu, S., Jegede, O., & Austin, J. (2001). Constructivist pedagogy in conventional on-campus and distance learning practice: An exploratory investigation. Learning and Instruction, 11, 87-111.
• Turan, H. & Erden, M. (2010). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı ortam düzenleme becerilerinin incelenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 1572-1582. www.newsa.com adresinden 15 Ocak 2011 tarihinde edinilmiştir.
• Udall, A. J. & Daniels, J. E. (1991). Creating active thinkers: 9 strategies for a thoughtful classroom. Chicago: Zephyr Pres.
• Ünal, G. & Akpınar, E. (2006). To what extend science teachers are constructivist in their classrooms. Journal of Baltic Science Education, 2(10), 40-50.
• Yager, R. E. (1991). The constructivist learning model: Towards real reform in science education. The Science Teacher, 58 (6), 52–57.
• Yanpar, T. (2005). Sosyal bilgiler dersinde oluşturmacı yaklaşımda öğrencilerin etkinlik dosyalarını yordayan değişkenler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2), 513-526.
• Yanpar, T. (2006). Etkili ve anlamlı öğrenme için kuramsal yaklaşımlar ve yapılandırmacılık. C. Öztürk (Ed.). Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi (s. 85-109). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Yılmaz, B. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.