A QUALITATIVE INQIRY INTO THE USE OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE IN PUBLIC ADMINISTRATION: BENEFITS, RISKS AND IMPLICATIONS IN THE CONTEXT OF TURKISH PUBLIC ADMINISTRATION

Year 2025, Volume: 34 Issue: Uygarlığın Dönüşümü - Sosyal Bilimlerin Bakışıyla Yapay Zekâ, 538 - 563, 20.07.2025

Abdurrahman Muhammet Banazılı

Abstract

Artificial intelligence technology is no longer a vision of the future, but a reality that needs to be accepted and implemented in all areas of society and government. Public administration is one of the areas where AI will improve the efficiency, accuracy and transparency of administrative services for the public and businesses. Thanks to its self-learning ability and fast data processing capacity, artificial intelligence will be able to predict the demand for certain services and thus positively change the strategy of the state's interaction with society. This elevates the significance of the present study, as initiatives aligned with global trends toward AI adoption in public administration may bring government-society interaction to an entirely new level. At the same time, it will raise the status of each state among progressive countries that keep up with the demands of the times. However, such practices may also entail certain risks for society. In this context, the aim of the research is to examine the main benefits and risks of artificial intelligence in public administration and to provide practical policy implications for the further implementation of artificial intelligence in the Turkish Public Administration (TPA). In this study, the technique of systematic literature review, one of the qualitative research methods, has been employed. The findings of the research are intended to serve as a guiding resource for policymakers, practitioners, and other stakeholders involved in the public policy-making process.

Keywords

Artificial Intelligence, Public Administration, Benefits and Risks, Turkish Public Administration

YAPAY ZEKÂNIN KAMU YÖNETİMİNDE KULLANIMI ÜZERİNE NİTEL BİR İNCELEME: FAYDALAR, RİSKLER VE TÜRK KAMU YÖNETİMİ BAĞLAMINDA ÇIKARIMLAR

Abstract

Yapay zekâ (AI) teknolojisi artık yalnızca geleceğin vizyonu değil aynı zamanda toplumun ve devletin tüm alanlarında kabul edilmesi ve uygulanması gereken bir gerçekliktir. Kamu yönetimi yapay zekânın kamuya ve işletmelere yönelik idari hizmetlerin verimliliğini, doğruluğunu ve şeffaflığını artıracağı alanlardan biridir. Kendi kendine öğrenme yeteneği ve hızlı veri işleme kapasitesi sayesinde yapay zekâ belirli hizmetlere olan talebi öngörebilecek ve böylece devletin toplumla olan etkileşim stratejisi de olumlu yönde değişebilecektir. Bu da araştırmanın önemini artırmaktadır. Zira kamu yönetiminde yapay zekâya geçişe yönelik küresel eğilimler doğrultusunda atılan adımlar devlet ile toplum arasındaki etkileşimi yeni bir seviyeye taşıyabilecektir. Aynı zamanda her bir devletin çağın gereklerine ayak uyduran ilerici ülkeler arasındaki statüsünü yükseltebilecektir. Ancak bu tür uygulamalar toplum için belirli riskler de barındırabilmektedir. Bu bağlamda araştırmanın amacı kamu yönetiminde yapay zekânın temel faydalarını ve risklerini irdelemek ve Türk Kamu Yönetimi (TKY) için yapay zekânın daha ileri düzeyde uygulanmasına yönelik pratik politika çıkarımlarında bulunabilmektedir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan sistematik literatür incelemesi tekniğinden istifade edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarının politika yapıcılarına, uygulayıcılara ve kamu politikası oluşturma sürecindeki diğer paydaşlara yol gösterici mahiyette olması arzulanmaktadır.

Keywords

Yapay Zekâ, Kamu Yönetimi, Faydalar ve Riskler, Türk Kamu Yönetimi

References

• 183 Sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2025). Bazı Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinde değişiklik yapılmasına dair Cumhurbaşkanlığı kararnamesi. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2025/03/20250328-11.pdf (02.05.2025).
• Acemoğlu, D. (2024). Yapay zekâyı yeniden tasarlamak. (H. Dölkeleş, Çev.). Efil.
• Ağdeniz, Ş. (2024). Güvenilir yapay zekâ ve iç denetim. Denetişim. 29, 112-126.
• Akburakcı, N.F. (2021). Yapay zekânın idarenin takdir yetkisi ve karar alma mekanizmalarına etkisi. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi 77. https://doi.org/10.26650/ihid.20.003
• Akçakaya, M. (2016). Weber’in bürokrasi kuramının bugünü ve geleceği. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 3(8), 275-295.
• Akman, E., Aksu, D., & Can, Y. (2024). Kamu Denetçiliği Kurumu’nun kamu personel rejimi konusunda almış olduğu tavsiye kararlarını ChatGPT değerlendirebilir mi? Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 26 (Özel Sayı), 133-149.
• Akyol, İ.T., & Özkan, N.A.Ş. (2023). Yapay zekâ uygulamalarının yerel hizmet sunumuna etkisi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 18(1), 120-134. https://doi.org/10.48145/gopsbad.1287364
• Almeida, P.G.R., dos-Santos, R., & Farias, J.S. (2021). Artificial intelligence regulation: A framework for governance. Ethics and Information Technology. 23, 505-525. https://doi.org/10.1007/s10676-021-09593-z
• Almeida, P.G.R., & Junior, C.D.S. (2025). Artificial intelligence governance: Understanding how public organizations implement it. Government Information Quarterly. 42, 1-18
• Al-Mushayt, O.S. (2019). Automating e-government services with artificial intelligence. IEEE Access, 7, 146821- 146829.
• Angın, C. (2024). Afet yönetiminde yapay zekâ: Yaklaşımlar, yöntemler ce uygulamalar: Türk Deprem Araştırma Dergisi. 6(2), 610-627.
• Anshari, M., Hamdan, M., Ahmad, B., & Ali, E. (2024). Public service delivery, artificial intelligence and the sustainable development goals: Trends, evidence and complexities. Journal of Science and Technology Policy Management. 16(1), 163-181.
• Arslan, Z., & Atay, Ö. (2025). Türkiye’de ulaştırma sektöründe kamu işletmelerinde yapay zekâ uygulamaları. Kastamonu İnsan ve Toplum Dergisi. 3(5), 1-16.
• Avaner, T., & Çelik, M. (2024). Türkiye’de dijital dönüşüm ofisi ve yapay zekâ yönetimi: Büyük veri ve yapay zekâ daire başkanlığının geleceği üzerine. Medeniyet Araştırmaları Dergisi. 6(2), 1-18.
• Aydın, M.S. (2024). Kamu hizmetlerinin sunumunda yapay zekâ kullanımı. Uluslararası Sosyal Siyasal ve Mali Araştırmalar Dergisi. 4(2), 171-186.
• Ayhan, E., & Önder, M. (2017). Yeni kamu hizmeti yaklaşımı: Yönetişime açılan bir kapı. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi. 3(2), 19-48.
• Babšek, M., vd., (2025). Artificial intelligence adoption in public administration: An overview of top-cited articles and practical applications. AI. 6(3), 1-25. https://doi.org/10.3390/ai6030044
• Beckman, L., Rosenberg, J.H., & Jebari, K. (2024). Artificial intelligence and democratic legitimacy. The problem of publicity in public authority. AI & SOCIETY, 39, 975-984.
• Birtane, Ş. (2024). Hakime yardımcı yapay zekâ. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 15(59), 233-272.
• Blaizot vd., (2022). Using artificial intelligence methods for systematic review in health sciences: A systematic review. Res Synth Methods. 13(3), 353-362. DOI: 10.1002/jrsm.1553
• Boristov, B., & Hristozov, Y. (2024). Potential for using artificial intelligence in public administration. Economics- Innovative and Economics Research Journal. 12(3), 409-423.
• Bozdoğanoğlu, B., Kaya, I.H., & Yücel, A. (2024). Kamu idarelerinde yapay zekâ kullanımının ülke uygulamaları ve temel kamusal ilkeler çerçevesinde değerlendirilmesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 1-32. DOI: 10.26745/ahbvuibfd.1424290
• Bullock, B. J. (2019). Artificial intelligence, discretion, and bureaucracy. American Review of Public Administration. 49(7), 751-761. DOI: 10.1177/0275074019856123
• Chen, T., Ran, L., & Gao, X. (2019, 18 June). AI innovation for advancing public service: The case of China's first Administrative Approval Bureau. [Konferans sunumu tam metin]. Proceedings of the 20th Annual International Conference on Digital Government Research. Dubai. United Arab Emirates. https://doi.org/10.1145/3325112.3325243
• Coglianese, C., & Lehr, D. (2019). Transparency and algorithmic governance. Administrative Law Review. 71(1), 1-56.
• Coşkun, B., & Pank-Yıldırım, Ç. (2018). Kamu yönetimi açısından dijital zekanın iyi yönetime etkisi. Ombudsman Akademik. 1(Özel Sayı), 141-162.
• Creswell, J.W. (2017). Eğitim araştırmaları: Nicel ve nitel araştırmanın planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi. (Halil Ekşi Çev. Ed.). EDAM.
• Çatal, B. (2025). Yapay zekânın karar verme süreçlerinde kullanılması. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 33(1), 311-348.
• degirmen.ssyz.org.tr. (2023). https://degirmen.ssyz.org.tr/ (10.06.2025).
• Dei, H. (2025). Artificial intelligence in public administration: Benefits and risks. Management (Montevideo). 3, 1-8.
• Demiral, G., & Katrancı-Altay, A.E. (2024). İnsan kaynakları yönetiminde yeni trend sanal uygulamalar. (Gülnaz Kılıç Özkaynar ve Gökhan Gürler Ed.). Güncel yönetim uygulamaları. (ss. 89-104). Özgür Yayınları.
• Derbil, S. (1950). Kamu hizmeti nedir? Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 7(3), 28-36.
• Djeffal, C. (2020). Artificial Intelligence and Public Governance: Normative Guidelines for Artificial Intelligence in Government and Public Administration. (T. Wischmeyer, T. Rademacher Ed.), Regulating Artificial Intelligence (pp. 277-293). Springer Nature Switzerland.
• Efe, A. (2022). Yapay zekâ ortamındaki dijital kamu yönetiminin yol haritası. Kamu Yönetimi ve Teknoloji Dergisi. 4(1), 99-130.
• Erbaş, M.S. (2023). Türk Kamu Yönetiminde stratejik yönetim ve dijital dönüşüm bağlamında yapay zekânın kullanımı. Türk İdare Dergisi. 496(95), 185-215.
• Eren, F., vd., (2024). Yapay zekâ endeksi kapsamında ülke bazlı yapay zekâ politika stratejilerinin etkinliği: Performans ve verimlilik değerlendirmesi incelenmesi. Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi, 6(2), 113-148.
• Erdoğan, O. (2024). Kamu kurumlarının karar alma süreçlerinde yapay zekâ tabanlı çözüm stratejileri. Türkiye insan hakları ve eşitlik kurumunun kararlarının chatgpt ile analizi. Yasama Dergisi. 50 (Temmuz-Aralık), 75-104.
• Erol, V. (2024). Yapay zekânın kamu yönetimine etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 82, 11-25.
• Jungherr, A. (2023). Artificial intelligence and democracy: A conceptual framework. Social Media + Society. July-September, 1-14. https://doi.org/10.1177/205630512311863
• Global Data (2024). Automating bureaucracy with artifical intelligence. https://globaldataexcellence.com/automating-bureaucracy-with-artificial-intelligence/ (04.05.2025).
• Gül, H. (2017). Dijitalleşmenin kamu yönetimi ve politikaları ile bu alanlardaki araştırmalara etkileri. Yasama Dergisi. 36, 5-26.
• Güven, A. (2024). Yapay zekâ uygulamalarının kamu yönetimindeki rolü ve önemi. Enderun Dergisi. 8(2), 127-151.
• Hood, C. (1991). A public management for all seasons?, Public Administration, 69(1), 3-19. doi:10.1111/j.1467-9299.1991.tb00779.x
• İsbir, B., & Kaya, A. (2022). Güvenlik ve acil durum koordinasyon merkezi (GAMER) ve yapay zekânın afetlerde uygulanabilirliği. Afet ve Risk Dergisi, 5(2), 601-622.
• Kamu Görevlileri Etik Kurulu İlke Kararı (2024). Yapay zekâ sistemlerinin kullanımında kamu görevlilerinin uyması gereken etik davranış ilkeleri. https://www.etik.gov.tr/media/oekdkifu/yapay-zeka.pdf (11.06.2025).
• Karataş, A. (2025, 22-23 Şubat). Yapay zekânın kamu kurumlarının idari kapasitesine etkisi: Ulusal ve uluslararası literatür çerçevesinde bir analiz. [Konferans sunumu tam metin]. 2. International Colosseum Scientific Researches and Innovation Congress. Italy.
• Katzenbach, C., & Ulbrich, L. (2019). Algorithmic governance. Internet Policy Review. 8(4), 1-18.
• Kaya, E. (2024). Kamu yönetiminde dijital dönüşüm ve yapay zekâ uygulamaları. Hitit Ekonomi ve Politika Dergisi. 4(2), 126-141.
• Keleş, R. (2024). Yönetim, kamu yönetimi, yönetim kültürü. Amme İdaresi Dergisi. 57(1), 1-8.
• Kocaman, O. (2024). Yapay zekâ uygulamalarının kamu yönetiminde karar almaya etkisi. Yasama Dergisi. 49(Ocak-Haziran), 153-192.
• Kuziemski, M., & Misuraca, G. (2020). AI governance in the public sector: Three tales from the frontiers of automated decision-making in democratic settings. Telecommunications Policy, 44(6), 101976, https://doi.org/10.1016/j.telpol.2020.101976
• Madan, R., & Ashok, M. (2023). AI adoption and diffusion in public administration: A systematic literatüre review and future research agenda. Government Information Quarterly. 40, 101774,1-18. https://doi.org/10.1016/j.giq.2022.101774
• Mikhaylov, S.J., Esteve, M., & Campion, A. (2018). Artificial intelligence for the public sector: Opportunities and challenges of cross-sector collaboration. Philosophical Transactions of the Royal Society. 376(2128). https://doi.org/10.1098/rsta.2017.0357
• Munne, R. (2016). Big data in the public sector. in (Cavanillas, J.M., Curry, E. ve Wahlster, W., Eds), New Horizons for a Data-Driven Economy (ss. 195-208), Springer Open, Cham.
• Nel, D., & Masilela, L. (2020). Open governance for improved service delivery innovation in South Africa. International Journal of eBusiness and eGovernment Studies, 12(1), 33-47.
• OECD (2019). Artificial intelligence in society. OECD Publishing. Paris. https://doi.org/10.1787/eedfee77-en.
• Okcu, M., & Akman, E. (2020). Yapay zekâ ve kamu politikası. (M. Yıldız & C. Babaoğlu Ed.), Teknoloji ve kamu politikaları (ss. 67-110). Gazi Kitabevi.
• Okcu, M., Akman, Ç., & Akman, E. (2020). Yapay zekâ ve dijital değişimlerin etkisinde ombudsmanlık: Algoritmik karar alma ve yapay zekâ ombudsmanlığı. (O. Erdoğan Ed.), Ombudsmanlık: Dünyada uygulanan özel amaçlı ombudsmanlık türleri ve uygulamaları (ss. 35-62). Nobel Yayınevi.
• Oliveira, N. (2012). The automated bureaucracy. (Nelio Oliveira Ed.), Automated organizations (ss. 147-199). Physica-Verlag.
• onceinsan.bartin.edu.tr (2024). Yapay zekâ memurumuz "Yaren" göreve başladı! https://onceinsan.bartin.edu.tr/haberler/bartin-universitesi-personel-daire-baskanligindan-dijitallesme-ve-yapay-zek-atagi-avatar-yaren-tanitildi.html (10.06.2025).
• Osborne, S.P. (2006). The new public governance? Public Management Review, 8(3), 377-387.
• Overton, M., Larson, S., Carlson, L.J., & Keinschmit, S. (2022). Public data primacy: the changing landscapes of public service delivery as big data gets bigger. Global Public Policy and Governance, 2(4), 381-399.
• Önder, M., & Saygılı, H. (2018). Yapay zekâ ve kamu yönetimine yansımaları. Türk İdare Dergisi.487(90), 629-670.
• Önder, M. (2023). Kamu yönetiminde güncel eğilimler. (Murat Önder ve Hacı Uğur Köse Ed.), Kamu yönetiminde denetim: Temel paradigmalar, değişim ve yeni yönelişler. (ss. 7-36). T.C. Sayıştay Başkanlığı.
• Özer, M.A. (2005). Günümüzün yükselen değeri: Yeni kamu yönetimi. Sayıştay Dergisi. 59, 3-46.
• Özer, M.A. (2023). Adalet yönetiminde etkinlik arayışları: Robotik bürokrasi ve yapay zekâ yönetişimi. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 55, 337-374.
• Paliszkiewicz, J., & Gołuchowski, J. (2025). Trust in artificial intelligence-future directions. (Joanna Paliszkiewicz & Jerzy Gołuchowski Ed.). Trust and artificial intelligence development and application of AI Technology. (ss. 3-9). Routledge.
• Pank-Yıldırım, Ç., & Erdoğan, O. (2025). Dijital bürokrasinin Türk Kamu Yönetimine etkisi bakımından incelenmesi: Dijital dönüşüm ofisi örneği. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 47, 137-150.
• Partigöç, N.S. (2022). Afet risk yönetiminde yapay zekâ kullanımının rolü. Bilişim Teknolojileri Dergisi. 15(4), 401-411.
• Polat, E. (2025). Yapay zekâ stratejilerinde veri politikaları: Seçili ülkelerin karşılaştırmalı değerlendirmesi. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 26(1), 408-439.
• Polat, M. (2024a). Yapay zekânın denetimde kullanılması ve etik sorunlar. Sayıştay Dergisi. 35(134), 395-423.
• Polat, M. (2024b). Yapay zekâ ve kamu yönetiminde dijital dönüşüm. (Ali Şahin Ed.). Güncel kamu yönetimi uygulamaları (ss. 75-98). Özgür Yayınları.
• Presuel, R.C., & Sierra, J.M. (2024). The adoption of artificial intelligence in bureaucratic decision-making: A Weberian perspective. Digital Government: Research and Practice. 5(1), 6-20.
• Rarhoui, K. (2023, 15-16 September). Legal ethics, public administration and the law of AI. [Konferans sunumu tam metin]. 99th International Scientific Conference on Economic and Social Development, Plitvice Lakes. https://www.zbw.eu/econis-archiv/bitstream/11159/632031/1/1860230539_0.pdf#page=20
• Seçer, A.C. (2023). Cumhuriyetin 100. yılında yapay zekanın Türkiye’de kamu güvenliğine etkisi. Türk İdare Dergisi. 497(Özel Sayı), 433-465.
• Saylam, A. (2021). Kamu yönetiminde bir e-katılım modeli olarak Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) destekli kitle kaynak kullanımı. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 39(2), 271-287.
• Spicker, P. (2009). The nature of a public service. International Journal of Public Administration. 32(11), 970-991. https://doi.org/10.1080/01900690903050927
• Şahnagil, S. (2025). Teknoşovenizm kıskacında risk-fırsat penceresinde yapay zekâ ve demokrasi ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 83, 232-246.
• Şentürk, Ö. (2022). İç denetim faaliyetlerinde yapay zekadan beklentiler: Chatgpt uygulaması örneği. TIDE AcademIA Research. 4(2), 51-82.
• Tamer, H.Y., & Övgün, B. (2020). Yapay zekâ bağlamında dijital dönüşüm ofisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 75(2), 775-803.
• Tanhan, F., Özok, H.İ., & Tayiz, V. (2024). Yapay zekâ bağımlılığı. (F. Tanhan & C.H. Ayhan Ed.). Bağımlılık: Nörobilimden dijital dünyaya. (ss. 236-254). Palme Yayınevi.
• Tanrıverdi, A.A. (2021). Yapay zekanın kamu hizmetinin sunumuna etkileri. Adalet Dergisi. 66, 293-314.
• Taş, İ.E., Uçacak, K., & Çiçek, Y. (2017). Türk Kamu Yönetiminde yaşanan dijital dönüşümün bürokratik işlemlerin azaltılması üzerindeki etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 22(Kayfor15 Özel Sayı), 2303-2319.
• Tekin, A., & Demirel, O. (2024). Yapay zekâ teknolojileri ile istihdam ve verimlilik arasındaki ilişki. Yönetim Bilimleri Dergisi. 22(Özel sayı), 1585-1618. https://doi.org/10.35408/comuybd.1485233
• Toker, A. (2022). Bir araştırma metodolojisi olarak sistematik literatür incelemesi: Meta-sentez yöntemi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 22(Özel Sayı-2), 313-340.
• Türkiye Bilişim Derneği (2024). Kamuda yapay zekâ uygulamaları. Kasım. https://www.tbd.org.tr/pdf/kamubib-calisma-grubu/kamuda-yapay-zeka-uygulamalari-2024.pdf (10.06.2025).
• Türkiye’nin Dijital Dönüşüm Endeksi (2022). https://www.tubisad.org.tr/tr/images/pdf/DDE-2022-Raporu-Final.pdf (04.01.2025).
• Ulusal Yapay Zekâ Strateji (2021). https://cbddo.gov.tr/SharedFolderServer/Genel/File/TR-UlusalYZStratejisi2021-2025.pdf (03.05.2025)
• Uysal, Y., & Öztürk, K. (2024). Büyükşehir belediyeleri perspektifinden yerel kamu hizmetlerinde yapay zekâ kullanımı üzerine değerlendirmeler. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Çalışmalar Dergisi. 5(2), 269-287.
• Uzun, M.M., Yıldız, M., & Önder, M. (2022). Big questions of artificial intelligence (AI) in public administration and policy. SİYASAL: Journal of Political Sciences, 31(2), 423-442, 10.26650/siyasal.2022.31.1121900
• Ünal-Açıkgöz, M. (2024). 1908-1914 tartışmaları: Nasıl bir adem-i merkeziyetçilik? Ankara Barosu Dergisi. 82(3), 391-428.
• Üstüner, Y. (2024). Yapay zekânın etiği: İnsana dair olanların makinaya göçerimi. Yapay zekâ ve kamu hizmetleri çalıştayı sonuç raporu. Kamu yönetimi derneği. https://kamuyonetimi.org.tr/yapay-zeka-ve-kamu-hizmetleri-calistayi-sonuc-raporu-2024/ (10.06.2025)
• Vatamanu, A. F., & Tofan, M. (2025). Integrating artificial intelligence into public administration: Challenges and vulnerabilities. Administrative Sciences. 15(4), 149. https://doi.org/10.3390/ admsci15040149
• Waheduzzaman, W. (2019). Challenges in transitioning from new public management to new public governance in a developing country context. International Journal of Public Sector Management. 32(7), 689-705.
• Wirtz, B.W., Weyerer, J.C., & Geyer, C. (2019). Artificial intelligence and the public sector-applications and challenges. International Journal of Public Administration. 42(7), 596-615. https://doi.org/10.1080/01900692.2018.1498103
• Yalçın, A. (2024). Türkiye’de kamu kurumlarının toplum için geliştirdiği yapay zekâ uygulamaları. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16(2), 185-215.
• Yeşilkaya, N. (2022). Yapay zekâya dair etik sorunlar. Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi. 14(3), 949-963.
• Yıldız, M., & Leblebici, D.N. (2018). Kurumsal örgüt kuramı e-devlet uygulamalarını anlamak ve açıklamak için yararlı olabilir mi? SİYASAL: Journal of Political Sciences, 27, 7-22. http://dx.doi.org/10.26650/siyasal.2018.27.1.0002
• Young, S.L., Wiley, K.K. & Searing, E.A.M. (2020). Squandered in real time: How public management theory underestimated the public administration-Politics dichotomy. American Review of Public Administration, 50(6/7). 480-488, doi: 10.1177/0275074020941669.
• Zalnieriute, M., Moses, L.B., & Williams, G. (2019). The rule of law and automation of government decision-making. The Modern Law Review. 82(3), 425-455.
• Zuiderwijk, A., Chen, Y.C., & Salem, F. (2021). Implications of the use of artificial intelligence in public governance: A systematic literature review and a research agenda. Government Information Quarterly. 38, 1-19, https://doi.org/10.1016/j.giq.2021.101577