Functionality Of Symbolic Expressıon As a Political Tool Mysterious Language In The Sects Of Batiniya

Year 2005, Volume: 5 Issue: 3, 125 - 142, 01.06.2005

Mehmet Dalkılıç

Abstract

Language is one of the most crucial devices enabling the communication. The functionality of the language in configuration of societies, socialisation of humans and the role in designation have always been highlighted from the beginning of the discriptions on Human-beings, in the phrase of “animal that can speak” (hayvan-ı natık). Languages have always been the most important tool in the formation of the societies and all communities or different groups in the community have developed their language. With this regard, eventually, there sometimes exist languages enabling communications between narrow groups within public. We can classify them into two: the first is the using of a language by a certain group and beign understood by himself only. Having based on Zahir –Batin (explicit-implicit) systematic classification, the second, on the contrary of objective language and expression, is a believing that there exist a secret meaning beyond a word and phenomenon. The most typical example of this is the attitude of a trend known as Batiniyya in the history of Islamic sects and had deep effects in the cultural and political life of the Islamic community. Batiniyya is a movement that has certain political aims and has functionalised religious text for the sake of these political ambitions and thus they developed takiyya as a social behaviour. Therefore, the problem is how the symbolic expression can be functionalised in enabling the political and intellectual aim.

Keywords

sect, symlolism, Bâtiniya, dissimulation, Language

Sembolik Anlatımın Siyasal Bir Araç Olarak İşlevselleşmesi ve Bâtınî Mezheplerde Gizli Dil

Abstract

Dil, iletişimi sağlayan en önemli araçlardan biri olduğu gibi, başlangıcından beri insanın tanımında yer alan düşünen canlı ya da hayvan-ı natık terkibinde dilin toplumların teşekkülünde ve insanın insan olmasındaki işlevi ve belirleyici rolü vurgulanmıştır. Diller toplumların oluşmasındaki en önemli araç olmuş ve her toplum ya da toplum içindeki farklı kesimler kendilerince bir dil geliştirmesi neticesinde, bu yönüyle bazen genel içinde dar gurupların anlaşmasını sağlayan diller söz konusu olmuştur. Bunları iki esasta ele alabiliriz: Birincisi belirli bir gurubun sadece kendisinin anlayabildiği bir dil kullanımıdır. İkincisi ise, nesnel dilin ve anlatımın karşısına, zâhir-bâtın ayrımını esas alarak her kelimenin ve olgunun ardında görünenden başka bir anlamın bulunduğuna inanmaktır. Bunun en tipik örneği, İslam mezhepleri tarihinde Bâtınîlik olarak bilinen ve İslam toplumunun kültür ve siyaset hayatında derin etkiler bırakmış olan bir akımın tavrıdır. Bâtınîlik, belirli bir siyasal hedefi olan bir hareketin dînî metinleri siyasal amaçları için işlevselleştirmiştir ve buna bağlı olarak takiyye’yi bir sosyal davranış olarak geliştirmiştir. O halde sorun, sembolik anlatımın bir siyasal ve entelektüel hedefi gerçekleştirmede nasıl işlevselleştirildiğidir.

Keywords

mezhep, sembolizm, Bâtıniyye, takiyye, Dil