Yunus Emre’nin şathiye türünde değerlendirilen şiirleri, birbiriyle anlam bakımından doğrudan uzlaşmayan, rasyonellikten uzak ve bu bağlamda farklı bir alımlama tarzını beraberinde getirmesi beklenen imgelerle kurulmuştur. Bu imgelerden hareketle, söz konusu şiirler hakkında öne sürülen yaklaşımların birçoğu, Yunus Emre’nin burada kasıtlı olarak sembolik bir dil kullandığı yönündedir. Yani bu şiirlerde üstü örtülü bir şekilde verilen kelimelerin, derinde tasavvufî düşüncenin kavramlarını barındırdığı; böylece onların, kavramsal bir dünyanın gösterilenleriyle tasarlandığı varsayılmaktadır. Ne var ki bu değerlendirmelerin çoğunlukla tasavvuf düşüncesinden hareketle yapılmış olması, Yunus Emre’nin bu türdeki şiirlerine tek yönlü yaklaşım alışkanlığını da beraberinde getirmiş gibidir. Bunun yanı sıra şathiye türündeki bir şiir ve bilinç akışıyla kurulmuş bir metin arasındaki benzerlikler, Yunus Emre’nin bu şiirlerini, bilinç akışı tekniği üzerinden ve farklı bir perspektifle okumanın çağrısı olarak görünmektedir. Bu çalışma, genel itibarıyla Yunus Emre’nin şathiyelerine yönelik şimdiye değin çoğunlukla benimsenen okuma alışkanlığını askıya almayı denemekte ve bunları, bilinç akışı kurgusuyla okumanın imkânı üzerinde durmaktadır.
Some of Yunus Emre’s poems are built on images that do not reconcile directly with one another in terms of their meanings and are distant from rationality. Therefore, his poems are typically received by readers differently compared to other literary works. Such perceptions have been used as foundations for the development of various approaches to Yusuf Emre’s poems, which are considered shathiya. These approaches are centered on the idea that in his poems, Yunus Emre has employed symbolic language with a definite rationale in mind. This approach suggests that the embedded phrases in his poems are based extensively on the tenets of Sufi philosophy. Consequently, it is presumed that the poems are constructed with allegories to the conceptual universe. However, the fact that all the commentaries on Yunus Emre’s poems have been centered exclusively on the principles of Sufi philosophy has given rise to a one-sided consideration of his poetry. In addition, the similarities between the shathiya and stream-of-consciousness texts seem act as invitations for readers to interpret Yunus Emre’s poems from the shathiya perspective. This study is an attempt at diverting readers from interpreting Yunus Emre’s poems exclusively in the light of the shathiya-type poems and encouraging a shift in focus toward the possibility of reading these poems as works of stream-of-consciousness fiction.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2021 |
Submission Date | September 6, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Special Issue ‘Yunus Emre’ |