İlahiyat Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Yaygın Din Eğitimine Bakışları

Year 2011, Volume: 9 Issue: 21, 55 - 97, 01.06.2011

Adem Korukçu

Abstract

Bu çalışmada, yaygın din eğitimi alanına birer eğitimci olarak katılacak olan İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin, yaygın din eğitimine bakışları ve alana dâir görüşleri incelenmiştir. Yapılan inceleme, Türkiye'de eğitim veren İlahiyat Fakülteleri içerisinden seçilen on fakültede öğrenim gören son sınıf öğrencilerine konuyla ilgili anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilere göre İlahiyat Fakültesi son sınıf öğrencileri büyük ölçüde (%66.4) bu alanda görev almayı istemelerine rağmen, alana dâir bazı tereddütlere sahip görünmektedir. Bunların giderilmesi alanda belirlenen amaçların gerçekleştirilmesi açısından fayda sağlayacaktır.

Keywords

Eğitim, Yaygın Din Eğitimi, İlahiyat Fakültesi, İlahiyat Fakültesi mezunları

References

• Akyürek, S. (2005). Kur’an kursu öğreticilerinin meslekî yeterlilikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 175-192.
• Altaş, N. (2000). Dinî danışmanlığın teorik temelleri. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 41, 327-350.
• Ankara Üniversitesi Uzaktan Eğitim Merkezi. http://ilitam.ankara.edu.tr/ Erişim: 11.09.2011
• Arpacı, M. (2008). Diyanet İşleri Başkanlığı vaaz hizmetleri. I. Din Hizmetleri Sempozyumu, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Aşık, N. (2008). İlahiyat fakültelerinin pratik din hizmetlerine katkısı. I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Aşıkoğlu, N. Y. (2003). Din hizmetleri personelinin yetiştirilmesi sorununa öğretim programları açısından yeni bir yaklaşım. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Aşıkoğlu, N. Y. (2005). İlahiyat fakültelerinin eğitim öğretime katkıları ve kaliteye yolculuk. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-10.
• Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi İlahiyat Lisans Tamamlama Programı. http:// ilitam.atauni.edu.tr/sayfa.aspx?sayfaId=1/ Erişim: 11.09.2011
• Ay, M. E. (1992). Öğrenci gözüyle yaygın din eğitimi ve öğretimi kurumları. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(4), 259-268.
• Ay, M. E. (2000). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin öğretim elemanlarından beklentileri (Bursa Uludağ Üniversitesi ilahiyat fakültesi öğrencileri üzerine bir araştırma). Gençlik Dönemi ve Eğitimi, İstanbul: İsav Yayınları.
• Aydın, M. Ş. (2003). Açılış konuşması. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Aydın, M. Z. (2003). Yurtdışındaki din eğitimi faaliyetlerinin sorunları. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Aydın, M. Z. (2008). Verimli ve kaliteli din hizmeti nasıl olmalıdır? I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007), Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Bayraklı, B. (1988). İlahiyat fakültelerinin programında yapılması gerekli olan değişiklikler. Yükseköğretimde Din Bilimleri Öğretimi Sempozyumu, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Bayraktar, M. F. (1999). Yaygın eğitimde din öğretimi. Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi, Ankara: Türk Yurdu Yayınları.
• Bilgin, B. (2003). Diyanet ve kadın eğitimi. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Buyrukçu, R. (2004). İlahiyat fakültelerinin yeniden yapılandırılması problemi. Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Buyrukçu, R. (2006). Türkiye’de din görevlisi yetiştirme problemi ve çözüm önerileri. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 47(2), 99-126.
• Coştu, Y. (2007). O.M.Ü. İlahiyat fakültesi İngilizce hazırlık sınıfı öğrencilerinin hazırlık sınıfına yönelik düşünceleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23, 179-199
• Çamdibi, H. M. (2005). Yetişkinler eğitiminde iletişim. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 15.
• Dam, H. (2004). Yaygın din eğitimine ilişkin bazı temel sorunlar ve çözüm önerileri, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Diyanet İşleri Başkanlığı (2010). Faaliyet Raporu 2009, http://www.diyanet.gov.tr/turkish/tanitim/rapor_ms2009.pdf. Erişim: 11.11.2011
• Diyanet İşleri Başkanlığı. (2011). Faaliyet raporu 2010, www.diyanet.gov.tr/turkish/tanitim/rapor_ms2010.pdf. Erişim: 11.10.2011
• Doğan, İ. (1989). Yaygın din eğitimi ve Diyanet İşleri Başkanlığı. Din Öğretimi Dergisi, 20.
• Doğan, R. (1999). Cumhuriyet öncesi dönemde yaygın din eğitimi açısından hutbeler. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 39, 491-533.
• Eğri, O. (2003). Eğitimin genel amaçları açısından Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 44(1), 271-291.
• Ev, H. (2003). Türkiye’de yüksek din öğretimi kurumları ve öğretmen yetiştirme. İzmir: Tibyan Yayıncılık.
• Fırat, E. (1989). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin problem olarak değerlendirdikleri eğitimleriyle ilgili konular. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6, 1-16.
• İnönü Üniversitesi Uzaktan Eğitim Merkezi. http://inuzem.inonu.edu.tr/web/index.php?islem=program_ilitam.
• Kaya, M. (2004). İlahiyat fakültelerinin istihdam alanlarına uygun eleman yetiştirme problemi. Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Kaymakcan, R. (2003). Yaygın din eğitiminde yöntem. İslâmî İlimlerde Metodoloji/ Usûl Mes’elesi, İstanbul: İsav Yayınları.
• Kaymakcan, R. (2005). Diyanet hizmetleri bağlamında Avrupa’daki Türk gençlerinin eğitimi. III. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Kaymakcan, R. (2006). İslam’ı tebliğde imaj sorunu. Kutlu Doğum 2003: İslam’ın Güncel Sunumu, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Keyifli, Ş. (1996). Hazırlık sınıflarındaki devamsızlıkların sebepleri ve Arapça öğretiminin verimliliği üzerine bir araştırma. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2.
• Kılavuz, M. A. & Yılmaz, H. (2009). Örgün ve yaygın eğitimde öğrenenlerin ihtiyaçları doğrultusunda din eğitimi ve öğretimi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(2), 123-139.
• Kılavuz, M. A. (2003). Yetişkin din eğitimcilerinde bulunması gereken özellikler. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(1), 135-152.
• Kirman, M. A. & Apaydın, H. (2006). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin beklenti ve sorunları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(7), 93-123.
• Koç, A. (2001). Diyânet işleri başkanlığı ve yaygın din eğitimi. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 8, 139-170.
• Koç, A. (2003). İlâhiyat fakültesi (ilâhiyat lisans programı) öğrencilerinin sorunları ve beklentileri. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 25(2), 25-64
• Koç, A. (2004). İlahiyat lisans programı ve mezunlarının istihdam sorunları üzerine bazı mülahazalar. Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Koç, B. (2001). İlahiyat fakültesi son sınıf öğrencilerinin ilahiyat fakültesine bakışı ve beklentileri (Atatürk Üniversitesi örneği), Tabula Rasa, 1(3).
• Korkmaz, M. (2010). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin fakülteyi tercih nedenleri: Erciyes Üniversitesi ilahiyat fakültesi örneği. Bilimname, 18(1).
• Köylü, M. (1998). Yetişkin eğitimi: Tanımı, alanı ve tarihî gelişimi. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 5.
• Mehmedoğlu, A. U. (2006). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin değer yönelimleri ve
• dindarlık-değer ilişkisi (Marmara Üniversitesi ilahiyat fakültesi örneği). Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 30(1).
• Mehmedoğlu, Y. (2000). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin eğitim-öğretim beklentileri (Marmara Üniversitesi ilahiyat fakültesi örneği). Gençlik Dönemi ve Eğitimi, İstanbul: İsav Yayınları.
• Okumuş, E. (2007). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin problemleri: Dicle Üniversitesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 59-94.
• Öcal, M. (2003). Dünden bugüne din görevlileri ve mesleki yeterlilikleri. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Önkal, A. (1989). Daha verimli bir eğitim için ilahiyatçılara düşen görevler. Din Öğretimi Dergisi, 21.
• ÖSYM (2011). 2010-2011 öğretim yılı yüksek öğretim istatistikleri. http://www.osym.gov.tr/belge/1-12654/2010-2011-ogretim-yili-yuksekogretim-istatistikleri.html. Erişim: 11.11.2011
• Özbek, A. (1988). İlahiyat fakültelerinde ilmî araştırma zihniyetinin geliştirilmesi. Yükseköğretimde Din Bilimleri Öğretimi Sempozyumu, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Özbek, A. (1999). Din eğitiminin problemleri, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 6.
• Özdemir, S. (2004). İstihdam alanlarına göre ilahiyat fakültelerinin yeniden yapılandırılması: Din hizmetleri bölümü önerisi, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Özdemir, Ş. (2004). Avrupa Birliği’ne giriş sürecinde ilahiyat fakültesi mezunlarının çalışma alanları ve bu alanlara eleman yetiştirmek üzere ilahiyat lisans programında yapılması gerekli düzenlemeler. Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Özyılmaz, Ö. (1993). Yaygın din eğitimi kurumu olarak Diyanet İşleri Başkanlığı (yeni bir model teklifi). Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(5).
• Parladır, S. (1998). Öğrencilere göre ilahiyat fakültesi eğitiminin başarı durumu. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11, 12-18. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Lisans Tamamlama Programı. http://www.ilitamport.sakarya.edu.tr/ Erişim: 11.09.2011
• Sarıkçıoğlu, E. (1988). Sunuş. Yükseköğretimde Din Bilimleri Öğretimi Sempozyumu (21-23 Ekim 1987), Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Selçuk, M. (1991). Dinî hitabet uygulamamız. İslamî Araştırmalar Dergisi, 5(3).
• Şentürk, H. (2008). İmam-hatiplerin din hizmetlerinde karşılaştığı problemler ve çözüm yolları. I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Tavukçuoğlu, M. (2000). Avrupa’da Türk ailesi ve din eğitimi. Konya: Mehir Vakfı Yayınları.
• Toktaş, F. & Acuner, Y. (2004). İlahiyat fakültelerinde felsefe dersleri: Ondokuz Mayıs Üniversitesi ilahiyat fakültesi örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17, 159-176.
• Tosun, C. (1997). İlahiyat fakültelerinde vaizlik eğitimi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 36, 179-221.
• Usta, M. (2001). Türkiye’de yüksek din eğitiminin kurumlaşma ve ekolleşme sorunları. İstanbul: İfav Yayınları.
• Yıldız, İ. (1998). Ahmet Hamdi Akseki’ye göre câmi ortamında din eğitimi. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 5.
• Yıldız, İ. (2003). Eğitim düzeyi bağlamında din görevlilerinin yeterliliği. Yaygın Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, Kayseri: İbav Yayınları.
• Yıldız, İ. (2008). Cami hizmetlerindeki sorunlar bağlamında din görevlisi yetiştirmeye dâir çabalar. I. Din Hizmetleri Sempozyumu (3-4 Kasım 2007). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Yılmaz, H. (2007). Hz. Peygamber döneminden günümüze kadınlar ve cami eğitimi. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(14), 107-130.
• Zengin, Z. S. (2008). Medreseden üniversiteye. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8 (2), 211-222.