Attachment theory, as developed by John Bowlby is a psychological
theory of personality and social development across the
life span. Attachment theory focuses on the development of the bond
between infant and caregiver, and the ways in which the functioning
of this relationship influences subsequent psychological development.
The theory has generated a large body of research on infant
and child development and has been extended to the psychology of
religion. More recently, Kirkpatrick proposed that the theory provides
a powerful framework for understanding many aspects of religious belief,
particularly with respect to perceived relationships with God. A
central focus of the attachment approach to religion concerns perceived
attachments to God. Although God is referred to by many names
in the Quran the supreme Name by which He is known is “Allah”.
According to Islamic theology, Allah is believed to be always near.
In Islamic spiritually Love and Light as the two central attributes of
God are particularly significant and have led to distinct models of
spirituality. The Quranic Concept “Hubb” (love) is the core concept
that determines the relationship between God and human being. This
is why the Muslim Scripture (Qur’an) refers to Allah as al-Wadûd, the
One Who Loves Most. Two other names, namely ar-Rahman and alRahim
are also frequently used in attachment to the Supreme name
Allah. The purpose of the present study is to examine the applicability
of attachment theory to Islamic concept of God.
John Bowlby tarafından geliştirilen bağlanma teorisi, yaşam boyu süren psikolojik bir sosyal ve kişilik gelişim teorisidir. Bağlanma teorisi bebek-çocuk ve bakıcısı arasındaki bağın gelişimi ve bu ilişkinin çeşitli fonksiyonlarının daha sonraki psikolojik gelişim üzerindeki etkilerine odaklanmıştır. Bağlanma teorisi bebek ve çocuk üzerine yapılan çalışmaları önemli derecede etkilemiş ve yığınla araştırmaya konu olmuştur. Aynı zamanda geniş bir alana yayılarak din psikolojisi araştırmalarında da etkili olmuştur. Son yıllarda Lee A. Kirkpatrick teorinin, dinî inancın pek çok yönünü, özellikle Tanrı'yla olan ilişkilerin algılanışıyla ilgili olan boyutlarını anlamak için güçlü bir temel yapı sağladığını ileri sürmüştür. Dine bağlanma teorisi yaklaşımının odak noktasını Tanrı'ya bağlılığın nasıl algılandığı olgusu oluşturmaktadır. Kur'an'da Tanrı'nın pek çok isminden söz edilir, fakat O'nun en yüce ismi Allah olarak nitelendirilmiştir. İslâm düşüncesinde Allah'ın insanlara daima çok yakın ve şefkatli olduğuna inanılır. İslâm tasavvufunda Sevgi ve Nur-Rahmet Allah'ın en önemli iki ismini oluşturur. Sevgi ve Rahmet kavramları İslâm'ın derunî öğretisinin en belirgin ayırıcı özellikleridir. Kur'an'da Allah'a atfedilen el-Hubb (sevgi) kavramı insanla Allah arasındaki ilişkiyi belirleyen temel kavramdır. Müslümanların kutsal kitabı Allah'ı el-Vedûd, en çok seven olarak tanımlar. Diğer önemli isimler olan er-Rahman ve er-Rahim isimleri çoğu zaman Allah'a bağlanma yaklaşımının annelik özelliklerine vurgu yapar. Bu çalışma bağlanma teorisine göre İslâm'da Allah kavramının araştırılmasını amaçlamaktadır.
Other ID | JA53EH59JM |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2006 |
Published in Issue | Year 2006 Volume: 4 Issue: 12 |