Pozitif Psikolojik Sermaye, Allah Merkezlilik ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki: İstanbul İlinde Görev Yapmakta Olan Öğretmenler Örneği

Year 2022, Volume: 20 Issue: 44, 445 - 489, 25.12.2022

Ahmet Celalettin Güneş , Hilal Kurtça , Ayşenur Barak

https://doi.org/10.34234/ded.1164956

Cited By: 1

Abstract

Araştırmanın amacı, pozitif psikoloji literatürüne ait bir kavram olan psikolojik sermaye, dindarlığın işlemselleştirilmiş bir tanımı olan Allah merkezlilik ve yaşam doyumu arasındaki ilişkileri incelemek; cinsiyet, yaş, medeni durum ve öğretmenlik alanı değişkenleri bağlamındaki ilişkileri betimlemektir. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama deseni kullanılan ve betimsel istatistiklere yer verilen çalışmanın örneklemi, İstanbul’daki okullarda halihazırda görev yapan 177 öğretmendir. Veri toplama süreci Psikolojik Sermaye Ölçeği Kısa Formu, Allah Merkezlilik Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve demografik bilgi formu kullanılarak yürütülmüştür. Analiz aşamasında, verilerin normal dağılım göstermemesi nedeniyle parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, pozitif psikolojik sermaye, Allah merkezlilik, yaşam doyumu değişkenleri arasında olumlu yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Evliler, bekârlardan pozitif psikolojik sermaye, Allah merkezlilik, yaşam doyumu değişkenlerinde anlamlı şekilde daha yüksek puan almıştır. Erkek öğretmenler, pozitif psikolojik sermaye değişkeninde kadın öğretmenlerden anlamlı biçimde daha yüksek puan almıştır. Allah merkezlilik değişkeninde, 51-58 yaş grubu 31-40 yaş grubundan anlamlı biçimde daha yüksek puan almıştır. İHL Meslek Dersleri-Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi grubu öğretmenleri, Türkçe-Sosyal Bilimler grubu öğretmenlerinden Allah merkezlilik ve yaşam doyumu değişkenlerinde anlamlı şekilde daha yüksek puan almıştır. Öneriler kısmında, öğretmenlerin çalışma şartlarının dolayısıyla psikolojik durumlarının iyileştirilebilmesi adına gerçekleştirilebilecek düzenlemeler üzerinde durulmuştur. 

Keywords

Pozitif psikoloji, Dindarlık, Pozitif psikolojik sermaye, Allah merkezlilik, Yaşam doyumu.

Supporting Institution

Yok

Project Number

Yok

Thanks

Yok

The Relationship Between Positive Psychological Capital, Allah Centeredness and Life Satisfaction: Teachers Working in Istanbul

Abstract

This study aims to examine the relationships between positive psychological capital (PsyCap), Allah centeredness (AC), and life satisfaction (LS). It is also aims to describe the relationships between PsyCap, AC, LS, and demographic variables (gender, age, marital status, and teaching field). As a quantitative study, relational method was utilized for the research. The sample of the study consisted of 177 teachers who are currently working in schools in Istanbul. The research data were collected by a questionnaire which included the Psychological Capital Scale Short Form, Scale of Allah Centeredness, and Life Satisfaction Scale. Non-parametric tests were used because the data were not normally distributed. The results point out positive significant correlations between PsyCap, AC, and LS. Also, compared to singles, married participants scored significantly higher in terms of PsyCap, AC, and LS. Male teachers scored significantly higher than female teachers in terms of PsyCap. Some significant differences in terms of the variables of age and other teaching fields were found. In the suggestions section, arrangements that can be made to improve teachers' working and psychological conditions are emphasized.

Keywords

Positive psychology, Religiousness, Positive psychological capital, Allah centeredness, Life satisfaction.

Project Number

Yok

References

• Acar Arasan, N. (2010). Akademisyenlerde yaşam doyumu, iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Uşak Üniversitesi.
• Akçay, V. H. (2012). Pozitif psikolojik sermayenin iş tatmini ile ilişkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 123-140.
• Akgümüş, E. & Oğuzhan, G., (2019). The relationship between psychological capital and organizational citizenship behavior: A research on health workers. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39(1), 1-43.
• Akgün, E. (2015). Lise öğretmenlerinin psikolojik sermaye düzeyleri ile yaşam doyumu düzeyleri arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi.
• Arab, N., Rezaeı, B. F., & Rahimi, M. (2015). The mediating role of quality of work life between psychological capital and life satisfaction. Journal of Health Education and Health Promotion. 3(1); 49-58.
• Arslan, Z., (2006). Öğretmenlerde dindarlık, değerler ve iş doyumu üzerine bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Avey, J. B., Wernsing, T. S., & Luthans, F. (2008). Can positive employees help positive organizational change? Impact of psychological capital and emotions on relevant attitudes and behaviors. The Journal of Applied Behavioral Science, 44(1), 48-70.
• Avey, J., Avolio, B. J. & Luthans, F. (2011). Experimentally analyzing the impact of leader positivity on follower positivity and performance. The Leadership Quarterly, 22(2), 282-294.
• Avşaroğlu, S., Deniz, M., & Kahraman, A. (2005). Teknik öğretmenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 115-129.
• Aydemir, R. E. (2008). Dindarlık ve mutluluk ilişkisi (İlk yetişkinlik dönemi). [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
• Aysan, F. ve Bozkurt, N. (2004). Okul psikolojik danışmanlarının yaşam doyumu, stresle başaçıkma stratejileri ile olumsuz otomatik düşünceleri: İzmir ili örneklemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiriler Kitabı, 6 – 9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Ayten, A. (2013). Din ve sağlık: bireysel dindarlık, sağlık davranışları ve hayat memnuniyeti ilişkisi üzerine bir araştırma. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13(1), 7-31.
• Ayten, A. (2021). Sporcuların yaşam doyumlarının yordayıcıları olarak bireysel dindarlık, maneviyat, alçak gönüllülük ve kaygı. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi 21(2), 589-612.
• Ayten, A. & Yıldız, R. (2016). Dindarlık, hayat memnuniyeti ilişkisinde dini başa çıkmanın rolü nedir? Emekliler üzerine bir araştırma. Din bilimleri Akademik Araştırma Dergisi 16(1), 281-308.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Batan, S. N., & Ayten, A. (2015). Dinî başa çıkma, psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu ilişkisi üzerine bir araştırma. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 15(3), 67-92.
• Baynal, F. (2015). Yetişkinlerde dindarlık ve ruh sağlığı ilişkisinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimler Araştırmaları Dergisi. 4(1), 206-231.
• Beit-Hallahmi, B., Argyle, M. (1997) The psychology of religious behavior, belief and experience, London, Routledge.
• Biçkes, D. M.; Yılmaz, C.; Demirtaş, Ö. & Uğur, A. (2014). Duygusal emek ile iş tatmini arasındaki ilişkide psikolojik sermayenin aracılık rolü”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 9(2): 97-121.
• Bockorny, K., & Youssef-Morgan, C. M. (2019). Entrepreneurs’ courage, psychological capital, and life satisfaction. Frontiers in Psychology, 10. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00789.
• Çakır, B. (2015). Ortaokul öğretmenlerinin dindarlık düzeyleri ile empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Ünye örneği). [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
• Çatal, F. (2021). Psikolojik sermaye ve yaşam doyumu ilişkisinde iş becerikliliğinin aracı, yaş ve eğitim düzeyinin düzenleyici rolü, [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Çelik, O. T., & Üstüner, M. (2018). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişki. Journal of Theoretical Educational Science, 41-60. https://doi.org/10.30831/akukeg.421820.
• Çetin, M., & Tanoba, T. (2020). Okullarda otantik liderlik ve psikolojik sermaye ilişkisi. Eğitim Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 1(2), 8-19.
• Çiçen, A. N. (2021). Pozitif psikolojik sermayenin tükenmişlik ve iş tatminine etkisinde dindarlığın aracı rolü. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi.
• Çiftçi, K. (2019). Ortaokul öğretmenlerinin pozitif psikolojik sermaye düzeyleri ile okul etkililiği düzeyleri arasındaki ilişki (Erzurum İli). [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi.
• Çivitci, A. (2012). Üniversite öğrencilerinde genel yaşam doyumu ve psikolojik ihtiyaçlar arasındaki ilişkiler. Ç. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2), 321-336.
• Dağlı, A., & Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262. doi:10.17755/esosder.75955.
• Dede, N. P., & Türkmen, F. (2019). Yaşam doyumu ve esnek çalışma üzerine bir araştırma. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 2017-2041. doi:10.26466/opus.612219
• Demirel, S. (2020). Pozitif psikolojik sermayenin iş performansına etkisi: av sanayii çalışanları üzerine bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Diyanet İşleri Başkanlığı (Erişim Tarihi, 14 Haziran 2022) “Kur’an-ı Kerim Tefsiri”, Çevrimiçi Kaynak, https://kuran.diyanet.gov.tr/Tefsir/
• Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34–43. doi:10.1037/0003-066x.55.1.34.
• Diener, E; R.A. Emmons; R.J Larsen,; S. Grıffın (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
• Diener, E. (1994). Assessing subjective well-being: Progress and opportunities. Social Indicators Research, 31(2), 103-157.
• Durğun, A., Durğun, K. N. (2020). Yaşlı bireylerin yaşam doyumları ve dini tutumları üzerine bir araştırma. Academic Journal of Educational and Change 3(2), 208-231.
• Dost, M. T. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 132-143.
• Dönmez, B. (2014). Pozitif psikolojik sermaye ile işe ilişkin duyuşsal iyilik algısı, iş doyumu, işgören performansı ve yaşam doyumu ilişkilerinin seyahat acentası çalışanları örnekleminde incelenmesi. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Mersin Üniversitesi.
• Enderoğlu, E. G. (2018). Bilişim sektöründe çalışan bireylerde pozitif psikolojik sermaye ile tükenmişlik belirtileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Haliç Üniversitesi.
• Eryılmaz, A. (2021). Herkes İçin Mutluluğun Başucu Kitabı Teoriden Uygulamaya Pozitif Psikoloji. Ankara: Pegem Akademi.
• Fatima, T., Naoreen, B., & Buzdar, M. A. (2022). Individual differences in religiosity and its influences on psychological capital. Mental health, religion & culture, 25(2), 162-176.
• Fiori, K. L., Brown, E. E., Cortina, K. S., & Antonucci, T. C. (2006). Locus of control as a mediator of the relationship between religiosity and life satisfaction: Age, race, and gender differences. Mental Health, Religion & Culture, 9(3), 239–263.
• Fox, C., Webster, B. D., & Casper, W. C. (2018). Spirituality, psychological capital and employee performance: An empirical examination. Journal of Managerial Issues, 30(2) 194-213.
• Frankl, V. E., (2009). İnsanın Anlam Arayışı. İstanbul: Okuyanus.
• Güneş, A. C. (2021). Üniversite öğrencilerinde Allah merkezlilik, başkası merkezli dışsallık ve olumlu bilişsel üçlü arasındaki ilişki. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], İstanbul Üniversitesi.
• Hampton, N. Z. & Marshall, A. (2000). Culture, gender, self-efficacy and life satisfaction: A comparison between Americans and Chinese people with spinal cord injuries. Journal of Rehabilitation, 66(3), 21-29.
• Hırlak, B., Taşlıyan, M., & Sezer, B. (2017). İyimserlik ve yaşam doyumu arasındaki ilişki ve demografik özellikler bağlamında algı farklılıkları: Bir alan araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 95-116.
• Hill, P. C., Hood, R. W. (1999) Measures of religiosity. Birmingham, Religious Education Press.
• Hood, R. W., Hill, P. C., Spilka, B. (2009) The psychology of religion: An empirical approach, 4. bs., New York, Guilford Publication.
• Horozcu, Ü., & Güneş, A. C. (2019). Başkası merkezli dışsallık Oölçeği (BMDÖ)’nin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışması. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 5(2), 171-202.
• Horozcu, Ü., & Güneş, A. C. (2020). Allah merkezlilik ölçeği (AMÖ): Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6(2), 297-327.
• Hökelekli, H. (2017). Din psikolojisine giriş. Dem: İstanbul.
• Hunsberger, B. (1985). Religion, age, life satisfaction, and perceived sources of religiousness: A study of older persons. Journal of Gerontology, 40(5), 615-620.
• Işıklı, E. İ. (2018). Sağlık yönetimi bölümü öğrencilerinde psikolojik sermayenin yaşam tatmini ile ilişkisi: Düzce Üniversitesi örneği. Turkish Studies, 13(7), 163-174.
• Karslı, N. (2011). Öfke kontrolü ve dindarlık ilişkisi Erzurum örneği. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi] Atatürk Üniversitesi.
• Karslı, N. (2020). Üniversite öğrencilerinde hayatın anlamı ve dindarlık ilişkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (48), 169-201.
• Kavi, E., & Karakale, B. (2018). Çalışan psikolojisi açısından psikolojik dayanıklılık. Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 7(17), 55-77.
• Kaya, A., Balay, R. & Demirci Z. (2014). Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerin psikolojik sermaye düzeylerinin incelenmesi (Şanlıurfa İli Örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(48), 47-68.
• Keleş, H. N. (2011). Pozitif psikolojik sermaye: Tanımı, bileşenleri ve örgüt yönetimine etkileri. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 343-350.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum Dergisi, 4, 77 – 95.
• Kıvılcım, P. (2014). Öğretmenlerde iş doyumu, öz yeterlik inancı ve yaşam doyumu ilişkisinin karşılaştırılması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Toros Üniversitesi.
• Koç, A. D. (2019). Pozitif psikolojik sermaye ile duygusal emek arasındaki ilişkinin incelenmesi: hastane çalışanları üzerine bir araştırma. [Yayımlanmamış Doktora Tezi] Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Koç, A.D., & Keklik, B. (2019). Hastane çalışanlarının demografik özelliklerinin pozitif psikolojik sermaye ve duygusal emek üzerindeki etkisi ile aralarındaki ilişkinin incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(4), 1045-1066.
• Koç, M. (2010). Demografik özellikler ile dindarlık arasındaki ilişki: Yetişkinler üzerine ampirik bir araştırma. Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 19(2), 217-248.
• Koç, M., & Bir, Y. (2020). Bir pozitif psikoloji kavramı olarak yaşam tatminine etki eden baskın demografik faktörlerin incelenmesi. 18th Internatıonal Busıness Congress.
• Koçak, A. (2022). Ahlâkî olgunluk – dindarlık ilişkisi: Adana örneği. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Çukurova Üniversitesi.
• Koenig, G. H., Al-Zaben, F., Khalifa, D. A., Al-Shohaib, S. (2015). Measures of personality and social psychological constructs. içinde, Measures of Religiosity, Ed. G. Y. Boyle, D. H. Saklofske, G. Matthews, Cambridge-Massachusetts, Academic Press.
• Korkmaz, E. V. & Çelik, A., (2021). Pozitif psikolojik sermaye çalışmaları üzerine bir içerik analizi, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(3), 1189-1204.
• Köksal, O. (2015). Beş faktörlü kişilik özellikleri ve yaşam doyumu. S. Doğan (Dü.) içinde, Yaşam Doyumu. Ankara: Nobel.
• Köksal, O., Güler, M. & Çetin, F. (2019). Öz-Yeterlilik algısı, yaşam doyumu ve bir role tutulma etkileşimi: Sosyal bilişsel bir yaklaşım. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 54,193-207.
• Köktaş, E. M. (1993). Türkiye’de dinî hayat. İstanbul: İşaret.
• Loewenthal, K. M. (2008). The psychology of religion: A short introduction. Oxford, Oneworld Publications.
• Luthans, F. & Youssef, C. M. (2004), Human, social and now positive psychological capital management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(2), 143-160.
• Luthans, F., Avolio, B., Avey, J. & Norman, S. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction. Personnel Psychology, 60(3), 541–572.
• Mehmedoğlu, A. U. (2004). Kişilik ve din. İstanbul: DEM.
• Okursoy, F. T. (2016). Öğretmenlerin özyeterlik algıları ile yaşam doyumları arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Oruç, E. (2018). Psikolojik sermaye ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 13(14), 142- 151.
• Özal, M. (2019). Sağlık çalışanlarında psikolojik pozitif sermaye öz değerlendirme ve yaşam doyumu ilişkisinin incelenmesi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi.
• Özer, M., & Karabulut, Ö. Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Geriatri, 6(2), 72-74.
• Öztürk, B. (2020). Ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin yaşam doyumları ile örgütsel mutlulukları arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Poltacı, S. (2015). Örgütsel ve sosyal destek algılarının yaşam tatmini üzerindeki etkisi: İş ve evlilik tatmininin aracılık rolü. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi 11(2), 25-44.
• Recepoğlu, E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam doyumları ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Özel (1), 311-326.
• Sapmaz, F. ve Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak iyimserlik. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3): 63-69.
• Sarıcı D. (2015). Öğretmenlerin iş doyumu ile pozitif psikolojik sermaye düzeylerine yönelik görüşleri (İzmir-Foça İlçesi örneği). [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Seligman M. (2007). Gerçek Mutluluk. Ankara: HYB Basım Yayın.
• Seligman, M. E., & Csikszentmihalyi, M. (2014). Positive psychology: An introduction. In Flow and the foundations of positive psychology. Springer, Dordrecht.
• Snyder, C. R. (2002). Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13, 249-275.
• Şen Baz, D. (2019). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunu yordamada kariyer kararı öz-yeterliği ve umudun rolünün incelenmesi. Kariyer Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2, 144-165.
• Şevik, Ü. (2019). Algılanan örgütsel politika ile pozitif psikolojik sermayenin iş tatmini, işten ayrılma niyeti ve örgütsel sessizlik üzerine etkisi: Afyonkarahisar örneği. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi.
• Şimşek, M., Kalgı M. E. (2018). Dini dogmatizm ve dindarlık bağlamında yaşam doyumu: Bir karma yöntemli yaklaşım. Turkish Studies, 13(4), 1137-1152.
• Taş, M. A., Alparslan, A. M., & Yastıoğlu, S. (2017). Psikolojik sermaye ve dindarlık eğilimi ilişkisine dair bir saha araştırması. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 49-61. Doi: 10.21733/ibad.366774
• Telef, B. B., (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 91-108.
• Toman, H. (2015). Liselerde çalışan öğretmenlerin dini tutumları üzerine sosyolojik bir araştırma (Malatya örneği). [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İnönü Üniversitesi.
• Torun, F. (2020). Pozitif psikolojik sermaye ve örgüt iklimi arasındaki ilişki [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• Tösten, R. Özgan, H. (2017). Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayelerine ilişkin algılarının incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(62), 867-889.
• Tümlü, G. & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik Personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 205-213.
• Türker, N. Y. (2018). Yetişkinlerde dindarlık ve psikolojik sağlamlık ilişkisi üzerine bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Uludağ Üniversitesi.
• Uslu, M. (2019). Duygusal zekâ ve pozitif psikolojik sermaye ilişkisi. [Yüksek Lisans Tezi] Sakarya Üniversitesi.
• Uyguç, N., Arbak, Y., Duygulu, E. & Çıraklar, N. H. (1998). İş ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin Üç Temel Varsayım Altında İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 193-204.
• Uysal, V. (2006). Türkiye’de Dindarlık ve Kadın. İstanbul: DEM.
• Ünal, A. (2015). İş Doyumu, Yaşam Doyumu ve Yaşam Anlamı Değişkenlerinin İlkokul ve Ortaokul Öğretmenlerinin Mesleki Bağlılıkları Üzerine Etkisi, [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
• Yalçın, S. (2019). Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermaye düzeylerinin incelenmesi. Anadolu University Journal of Social Sciences, 19(1).
• Yapıcı, A. (2016). Cinsiyete göre farklılaşan dindarlıklar ve kadınlarda dinsel yaşamın farklı görüntüleri. Dini Araştırmalar, 19(49), 131-161.
• Yapıcı, A. (2012). Türk toplumunda cinsiyete göre dindarlık farklılaşması: bir meta-analiz denemesi. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(2).
• Yazıcı, V. (2018). Camide ibadet edenlerde dindarlık, yaşam doyumu ve kimlik yönelimleri. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Nişantaşı Üniversitesi.
• Yemez, İ. & Akdoğan, M. Ş., (2019). Dini değerlerin demografik faktörlere göre incelenmesi: Sivas İli örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 469-490.
• Yılmaz, E., & Aslan, H. (2013). Öğretmenlerin iş yerinde yalnızlıkları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3), 59-69.
• Yılmaz, F. (2020). Pozitif psikolojik sermayenin demografik değişkenler açısından değerlendirilmesi. International Journal of Management and Administration: IJMA, 4(7), 71-83.
• Youssef, C. M., & Luthans, F. (2007). Positive organizational behavior in the workplace: The impact of hope, optimism, and resilience. Journal of Management, 33(5), 774-800.
• Yüksel, B. N. (2021). Üniversite öğrencilerinde ilişki bağımlılığı ile Allah merkezlilik ve başkası merkezli dışsallık arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.