Yoncada kaba yem üretiminde büyük kayıplara
sebep olan yaprak kırılmalarının minimize edilmesi için, genotipler arasında
yaprak kopma direnci açısından bir farklılık olup olmadığını tespit etmek
amacıyla yapılan çalışma, 2016 yılında Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma
Enstitüsü, Tarla Bitkileri Bölümü’nde yürütülmüştür. Denemede 40 farklı
lokasyondan toplanan yonca genotiplerine ait ana saplar üzerinde, uçtan 4.
yapraklar yeşilken ve kurutulduktan sonra yaprak kopma direnci, tekstüre analiz
cihazı kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca yaprak sapı kalınlığı, sap kesit alanı,
yeşil ve kuru örnekte kopma enerjisi ile yeşil ve kuru örnekte kopma gerilmesi
değerleri hesaplanmıştır. Deneme sonucunda kuru örnekte en yüksek kopma direnci
Demre-1, Döşemealtı-2 ve Konyaaltı-2, en düşük ise Alanya-1, Alanya-2,
Finike-1, Finike-2, Manavgat-1 Manavgat-2 ve Gazipaşa-2 genotiplerinde tespit
edilmiştir. Kuru örnekte en yüksek kopma direnci değeri 1.0419 N ölçülürken, en
düşük 1.0022 N ölçülmüştür. İncelenen özellikler açısından genotipler arasında
geniş bir varyasyon tespit edilmiş olup, kopma direncinin seçim kriteri olarak
kullanılabileceği söylenebilir.
Arevalo, C.A., Castillo, B., & London, M.T. (2013). Mechanical properties of rosemary (Rosmarinus officinalis L.) stalks. Postharvest Biology Technology, 31(2):201-207.
ASAE (2009). Compression test of food materials of convex shape. ASAE S368.4 DEC 2000 (R2008). American Society of Agricultural and Biological Engineers, St. Joseph, Michigan, USA, pp. 678-686.
Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O. & Gürbüz, F. (1987). Araştırma ve Deneme Metotları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları 1021. Ders Kitabı No:295, Ankara.
Güler, T., & Çerçi, İ.H. (1999). Güneş enerjisi destekli yonca kurutma ünitesinin geliştirilmesi ve elde edilen yoncaların toklular üzerine etkisi: 1. Kurutma ünitesinin verimliliği ve yonca kalitesinin belirlenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(3):309-318.
Gülümser, A., Bozoğlu, H., & Pekşen, E., (2006). Araştırma ve Deneme Metotları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı No:48. (2. Baskı), Samsun.
İnce, A., Uğurluay, S., Güzel, E., & Özcan. M.T. (2005). Bending and shearing characteristic of sunflower stalk residue. Biosystems Engineering, 92(2):175-181.
King, M.J., & Vincent, J.F.V. (1996). Static and dynamic fracture properties of the leaf of New Zealand flax Phormiumte nax (Phormiaceae: Monocotyledones). Proceedings Royal Society B, 263(1370):521-527.
Özbek, O., Seflek A.Y., & Carman, K., (2009). Some mechanical properties of safflower stalk. Applied Engineering in Agriculture, 25(4):619-625.
Rotz, C.A. (1995).Losss models for forage harvest. Transaction of The American Society of Agricultural and Biological Engineers, 38(6):1621-1631.
SAS (1998). INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA.
Toruk, F., Ülger, P., Kayışoğlu, B., & Polat, C. (1998). Kaba yem hasat mekanizasyonunun yonca otu besin değeri kaybına etkilerinin saptanması üzerine bir araştırma. 18. Tarımsal Mekanizasyon Kongresi, s:649-660.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2014a). Physical-mechanical properties of Origanum onites at different moisture contents. Journal of Essential Oil Bearing Plants, 17(5):1023-1033.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2014b). Effect of moisture contents on physical-mechanical properties of lavander (Lavandula X Intermedia Emeric Ex Loisel.). Journal of Essential Oil Bearing Plants, 17(6):1224-1232.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2015). Adaçayı (Salvia officinalis L.) bitkisinin farklı nem düzeylerinde fiziko-mekanik özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(1):73-82.
Determination of leaf breaking strength in some of clover genotypes collected from in Antalya natural flora
The
study was conducted to determine whether there is a difference in leaf breaking
resistance between genotypes in order to minimize leaf breaks which causes
large loss in alfalfa forage production. The experiment was carried out in the
Batı Akdeniz Agricultural Research Institute, at Department of Field Crop in
2016. It was established by randomized block design. Breaking resistance of the
leaves was measured using a universal testing machine on the main stem
belonging to alfalfa genotypes which were collected from 40 different locations
at the fourth-end leave. In addition, the thickness of the leaf stalk, stalk of
green and dry sample rupture energy with green and dry samples rupture stress
is calculated. Result of the experiment; in dry sample, Demre-1, Döşemealtı-2
and Konyaaltı-2,genotypes were
determined that highest breaking resistance and if so the lowest breaking
resistance was genotype Alanya-1, Alanya-2, Finike-1, Finike-2, Manavgat-1
Manavgat-2 and Gazipaşa-2 genotypes were determined. In the dry sample, while
the highest breaking resistance value was measured at 1.0419 N, the lowest
breaking resistance value was measured at 1.0022 N. Determination of wide
variation among genotypes in terms of the characteristics examined and it can
be said that the rupture resistance can be used as a selection criterion.
Arevalo, C.A., Castillo, B., & London, M.T. (2013). Mechanical properties of rosemary (Rosmarinus officinalis L.) stalks. Postharvest Biology Technology, 31(2):201-207.
ASAE (2009). Compression test of food materials of convex shape. ASAE S368.4 DEC 2000 (R2008). American Society of Agricultural and Biological Engineers, St. Joseph, Michigan, USA, pp. 678-686.
Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O. & Gürbüz, F. (1987). Araştırma ve Deneme Metotları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları 1021. Ders Kitabı No:295, Ankara.
Güler, T., & Çerçi, İ.H. (1999). Güneş enerjisi destekli yonca kurutma ünitesinin geliştirilmesi ve elde edilen yoncaların toklular üzerine etkisi: 1. Kurutma ünitesinin verimliliği ve yonca kalitesinin belirlenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(3):309-318.
Gülümser, A., Bozoğlu, H., & Pekşen, E., (2006). Araştırma ve Deneme Metotları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı No:48. (2. Baskı), Samsun.
İnce, A., Uğurluay, S., Güzel, E., & Özcan. M.T. (2005). Bending and shearing characteristic of sunflower stalk residue. Biosystems Engineering, 92(2):175-181.
King, M.J., & Vincent, J.F.V. (1996). Static and dynamic fracture properties of the leaf of New Zealand flax Phormiumte nax (Phormiaceae: Monocotyledones). Proceedings Royal Society B, 263(1370):521-527.
Özbek, O., Seflek A.Y., & Carman, K., (2009). Some mechanical properties of safflower stalk. Applied Engineering in Agriculture, 25(4):619-625.
Rotz, C.A. (1995).Losss models for forage harvest. Transaction of The American Society of Agricultural and Biological Engineers, 38(6):1621-1631.
SAS (1998). INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA.
Toruk, F., Ülger, P., Kayışoğlu, B., & Polat, C. (1998). Kaba yem hasat mekanizasyonunun yonca otu besin değeri kaybına etkilerinin saptanması üzerine bir araştırma. 18. Tarımsal Mekanizasyon Kongresi, s:649-660.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2014a). Physical-mechanical properties of Origanum onites at different moisture contents. Journal of Essential Oil Bearing Plants, 17(5):1023-1033.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2014b). Effect of moisture contents on physical-mechanical properties of lavander (Lavandula X Intermedia Emeric Ex Loisel.). Journal of Essential Oil Bearing Plants, 17(6):1224-1232.
Yılmaz, D., & Gökdüman, M.E. (2015). Adaçayı (Salvia officinalis L.) bitkisinin farklı nem düzeylerinde fiziko-mekanik özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(1):73-82.
Öten, M., Kabaş, Ö., & Kiremitçi, S. (2018). Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi. Derim, 35(1), 81-86. https://doi.org/10.16882/derim.2018.339204
AMA
Öten M, Kabaş Ö, Kiremitçi S. Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi. DERİM. June 2018;35(1):81-86. doi:10.16882/derim.2018.339204
Chicago
Öten, Mehmet, Önder Kabaş, and Semiha Kiremitçi. “Antalya Ili doğal florasından Toplanan Bazı Yonca Genotiplerinin Yaprak Kopma dirençlerinin Belirlenmesi”. Derim 35, no. 1 (June 2018): 81-86. https://doi.org/10.16882/derim.2018.339204.
EndNote
Öten M, Kabaş Ö, Kiremitçi S (June 1, 2018) Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi. Derim 35 1 81–86.
IEEE
M. Öten, Ö. Kabaş, and S. Kiremitçi, “Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi”, DERİM, vol. 35, no. 1, pp. 81–86, 2018, doi: 10.16882/derim.2018.339204.
ISNAD
Öten, Mehmet et al. “Antalya Ili doğal florasından Toplanan Bazı Yonca Genotiplerinin Yaprak Kopma dirençlerinin Belirlenmesi”. Derim 35/1 (June 2018), 81-86. https://doi.org/10.16882/derim.2018.339204.
JAMA
Öten M, Kabaş Ö, Kiremitçi S. Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi. DERİM. 2018;35:81–86.
MLA
Öten, Mehmet et al. “Antalya Ili doğal florasından Toplanan Bazı Yonca Genotiplerinin Yaprak Kopma dirençlerinin Belirlenmesi”. Derim, vol. 35, no. 1, 2018, pp. 81-86, doi:10.16882/derim.2018.339204.
Vancouver
Öten M, Kabaş Ö, Kiremitçi S. Antalya ili doğal florasından toplanan bazı yonca genotiplerinin yaprak kopma dirençlerinin belirlenmesi. DERİM. 2018;35(1):81-6.