Psikolojik Danışma İçin Başvuran ve Başvurmayan Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası Problem Çözme Becerileri

Year 2008, Issue: 23, - , 01.12.2008

Sabahattin Çam Songül Tümkaya

Abstract

Bu çalışma iki temel amaçtan oluşmaktadır. Bunlardan biri psikolojik danışma yardımı alan ve almayan üniversite öğrencilerinin kişilerarası problem çözme yönelim ve davranışlarının karşılaştırılmasıdır. Diğeri ise, Kişilerarası Problem Çözme Envanteri'nin bu iki grubu ayırt edip etmediğini inceleyerek ölçme aracının geçerliğine yönelik kanıtlar aramaktır. Araştırmada psikolojik danışma yardımı alan öğrenciler grubu, Çukurova Üniversitesi Mediko-Sosyal Merkezi (n=31) ve Eğitim Fakültesi'ne (n=15) bağlı olan Psikolojik danışma birimlerine Mart-Aralık 2006 tarihleri arasında başvuran ve araştırmaya katılmayı kabul eden toplam 46 öğrenciden oluşmuştur. Farklı fakültelerde öğrenim gören öğrencilerin 32'si kız, 14'ü erkektir. Yaşları 19 - 28 arasında değişmektedir. Yaş ortalaması 'ise 22.22'dir. Psikolojik Danışma yardımı almayan öğrencilerin 32'si kız, 14'ü erkektir. Yaşları 19 ile 27 arasında değişmektedir. Yaş ortalaması 22.04'dir.
Öğrencilerin kişilerarası problem çözme yönelim ve becerileri, Kişilerarası Problem Çözme Envanteri (KPÇE) ile ölçülmüştür. Envanter; Probleme Olumsuz Yaklaşma (POY), Yapıcı Problem Çözme (YPÇ), Kendine Güvensizlik (KG), Sorumluluk Almama (SA) ve Israrcı-Sebatkar Yaklaşım (I-SY) olmak üzere beş alt ölçekten oluşmaktadır. Her alt ölçek için elde edilen yüksek puan kişilerarası problem çözmeyle ilgili özelliğin yüksek olduğunu göstermektedir. Elde edilen veriler Mann-Whitney U testi ile analiz edilmiştir. Bulgular psikolojik danışma yardımı için başvuran üniversite öğrencileri ile karşılaştırma grubunda yer alan öğrencilerin KPÇE'nin alt ölçeklerinden alınan en düşük ve en yüksek puanlar açısından iki grup arasında özellikle POY, YPÇ, KG ve SA alt ölçek değerlerinde dikkate değer farklılıklar olduğunu göstermiştir. Psikolojik danışma için başvuran öğrencilerin POY, KG ve SA puanları, karşılaştırma grubundakilerin ise YPÇ ve I-SY puanları birbirlerine göre daha yüksek bulunmuştur. Yapılan Mann-Whitney U testi sonucunda psikolojik danışma yardımı için başvuran üniversite öğrencileri ile karşılaştırma grubunda yer alan öğrencilerin KPÇE'den aldıkları puanlar arasında anlamlı farklılıklar olduğu anlaşılmıştır. Kişilerarası problem çözmeyle ilgili olumsuz özellikleri ölçen alt ölçeklerde psikolojik danışmaya başvuran öğrenciler, olumlu özellikleri ölçen alt ölçeklerde ise karşılaştırma grubundaki öğrenciler daha yüksek puanlar almışlardır.

Keywords

Kişilerarası Problem Çözme Becerileri, Psikolojik Danışma

University Student's Interpersonal Problem Solving Skills: Applicants and Non-Applicants for Psychological Counseling

Abstract

This study has two main purposes. One of them is to compare interpersonal problem solving skills of university students who have some psychological counseling experience and who have not any psychological counseling experience. The other is to seek evidence for validity of Interpersonal Problem Solving Inventory by analyzing the test results for discrimination in these groups. Students who applied to the Çukurova University Social-Medical Service (n=31) and Faculty of Education (n=15) for counseling during March-December 2006 accepted to participate into the research. 32 female and 14 male participants are attending various departments in the university. The group's mean of age is 22.22 with the zone of 19-28. Students who non-applicants for psychological counseling 32 of whom were female, 14 were male. The group's mean of age is 22.04 with the zone of 19- 27.
Problem solving inclinations and skills of students are measured by Interpersonal Problem Solving Inventory (IPSI). Inventory consisted of fıve sub-scales; I. Approaching problems in a negative way (APN), 2. Constructive problem solving (CPS), 3. Lack of self¬confidence (LSC), 4. Unwilling to take responsibility (UTR), and 5. Insistent-persevering approach (IPA). Having high score in each sub-scale means being high on that particular quality. Data is analyzed by Mann-Whitney U statistical test. The results shows that there are meaningful differences between two group scores on subscales APN, CPS, LSC, UTR based on highest and lowest score. Counseling applicants have higher scores on the subscales of approaching problems in a negative way (APN), lack of self-confidence (LSC) and unwilling to take responsibility (UTR); whereas non-applicants have higher scores on the subscales of constructive problem solving (CPS) and insistent-persevering approach (IPA). The finding of this research indicates that counseling applicants have higher scores on the subscales measuring negative qualities in problem solving. Moreover, students in comparison group have higher scores on the subscales of positive qualities in problem solving.

Keywords

Interpersonal Problem Solving Skills, Psychological Counseling