Research Article
BibTex RIS Cite

(IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY

Year 2018, Volume: 5 Issue: 1, 109 - 122, 29.05.2018

Abstract

Research on Turkish Sign Language has gained momentum since its official recognition as a full-fledged language in 2006, but sign language interpreting still remains as an under-researched field in Turkey. Departing from this lack, the present study aims to present the current situation of media accessibility for the Deaf in Turkey, to find out perceptions and thoughts of Turkish Deaf individuals regarding the options provided for the Deaf community to access the television contents, and to prove the hypothesis that accessibility of the Deaf to the television contents through sign language interpreting and subtitles is still an unresolved issue in Turkey due to various reasons. Considering the fact that sign language is available, though
limited, on Turkish televisions since 1993, but no study has been carried out on the subject within the scope of translation and interpreting studies by Turkish scholars so far, this research contributes to the efforts on Turkish Sign Language interpreting by hopefully paving the way for further research to understand the Deaf community, to improve sign language interpreting services and to train more qualified interpreters.

References

  • İlkbaşaran, D. (2016). Türkiye’deki Sağır Gençlerin İletişim Alışkanlıkları ve Türk İşaret Dili'nin Toplumsal Dilbilimi Açısından İncelenmesi. E. Arık (Ed.) Ellerle Konuşmak: Türk İşaret Dili Araştırmaları: 411–443. İstanbul: Küy. Dikyuva, H. & Makaroğlu, B. & Arık, E. (2015). Türk işaret dili dilbilgisi kitabı. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Gök S. (1958). Dünyada ve Türkiye’de sağır dilsiz okulları tarihçesi ve eğitim sistemleri. İstanbul: Hüsnü Tabiat Press. Kemaloğlu, Y. & Kemaloğlu, P. Y. (2012). The history of sign language and deaf education in Turkey. The Turkish Journal of Ear Nose and Throat. 22 ( 2): 65–76. doi:10.5606/kbbihtisas.2012.013. Kubuş, O. & İlkbaşaran, D. & Gilchrist, S.K.(2016). Türkiye’de İşaret Dili Planlaması ve Türk İşaret Dili'nin Yasal Durumu. E. Arık (Ed.)Ellerle Konuşmak: Türk İşaret Dili Araştırmaları: 23–50. İstanbul: Küy. Leyla, M. (2008). Hitit Tarihi-Cografyasında Hakmiš ve İštahara Ülkelerinin Konumu.Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi. 27(44): 181–204. doi:10.1501/tarar_0000000414. Miles, M. (2000). Signing in the Seraglio: Mutes, dwarfs and jestures at the Ottoman Court 1500-1700. Disability & Society. 15(1): 115– 134., doi:10.1080/09687590025801. Napier, J.& Lorraine L. (2016). Sign language in action. Palgrave Macmillan. Remael, A. (2007). Sampling subtitling for the deaf and the hard-of- Hearing in Europe. J.D. Cintas & P. Orero &A. R. (Ed.s) Media for All: 23– 52. New York: Rodopi. Steiner, B. (1998). Signs from the void: The comprehension and production of sign language on television. Interpreting International Journal of Research and Practice in Interpreting Interpreting. 3(2): 99–146. doi:10.1075/intp.3.2.01ste. Xiao, X.& Feiyan L.(2013). Sign language interpreting on Chinese TV: a survey on user perspectives. Perspectives. 21(1): 100–116. doi:10.1080/0907676x.2011.632690. Xiao, X. & Chen, X. & Palmer, J.L. (2015). Chinese Deaf viewers’ comprehension of sign language interpreting on television: An experimental study. Interpreting International Journal of Research and Practice in Interpreting Interpreting. 17(1): 91–117. doi:10.1075/intp.17.1.05xia.

TÜRKİYE’DE SAĞIRLARIN İŞARET DİLİ ÇEVİRİSİ VE ALTYAZI ARACILIĞIYLA TELEVİZYON İÇERİKLERİNE ERİŞEBİLİRLİĞİ

Year 2018, Volume: 5 Issue: 1, 109 - 122, 29.05.2018

Abstract

Türk İşaret Dili üzerine yapılan araştırmalar Türk İşaret Dilinin 2006 yılında resmen tanınması ile birlikte hız kazanmıştır, ancak Türkiye’de işaret dili çevirmenliği Çeviribilimin henüz yeterince araştırılmamış alanlarından biri olmaya devam etmektedir. Bu eksiklikten hareketle doğan bu çalışmanın amacı Türkiye’de Sağırların medyaya erişiminin mevcut durumunu ile Sağır Türk bireylerin televizyon içeriklerine erişimleri için kendilerine sunulan seçenekler ile ilgili düşünce ve değerlendirmelerini ortaya koymak ve Sağır toplumunun işaret dili çevirisi ve altyazı aracılığıyla televizyon içeriklerine erişiminin çeşitli sebeplerle hala çözülememiş olduğu hipotezini kanıtlamaktır. 1993 yılından beri Türk televizyonlarında işaret dilinin bulunmasına rağmen, işaret dili çevirisi üzerine Çeviribilim açısından Türkiye’de konuyla ilgili araştırmaya rastlanmaması sonucu ortaya çıkan bu çalışma alanda yapılacak çalışmalara örnek olmayı, Türkiye’de Sağır toplumu üzerine yapılan çalışmalara katkı sağlamayı ve daha nitelikli çevirmenler ile çeviri hizmeti sunma konusunda gösterilen akademik çabaları geliştirmeyi hedeflemektedir. 

References

  • İlkbaşaran, D. (2016). Türkiye’deki Sağır Gençlerin İletişim Alışkanlıkları ve Türk İşaret Dili'nin Toplumsal Dilbilimi Açısından İncelenmesi. E. Arık (Ed.) Ellerle Konuşmak: Türk İşaret Dili Araştırmaları: 411–443. İstanbul: Küy. Dikyuva, H. & Makaroğlu, B. & Arık, E. (2015). Türk işaret dili dilbilgisi kitabı. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. Gök S. (1958). Dünyada ve Türkiye’de sağır dilsiz okulları tarihçesi ve eğitim sistemleri. İstanbul: Hüsnü Tabiat Press. Kemaloğlu, Y. & Kemaloğlu, P. Y. (2012). The history of sign language and deaf education in Turkey. The Turkish Journal of Ear Nose and Throat. 22 ( 2): 65–76. doi:10.5606/kbbihtisas.2012.013. Kubuş, O. & İlkbaşaran, D. & Gilchrist, S.K.(2016). Türkiye’de İşaret Dili Planlaması ve Türk İşaret Dili'nin Yasal Durumu. E. Arık (Ed.)Ellerle Konuşmak: Türk İşaret Dili Araştırmaları: 23–50. İstanbul: Küy. Leyla, M. (2008). Hitit Tarihi-Cografyasında Hakmiš ve İštahara Ülkelerinin Konumu.Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi. 27(44): 181–204. doi:10.1501/tarar_0000000414. Miles, M. (2000). Signing in the Seraglio: Mutes, dwarfs and jestures at the Ottoman Court 1500-1700. Disability & Society. 15(1): 115– 134., doi:10.1080/09687590025801. Napier, J.& Lorraine L. (2016). Sign language in action. Palgrave Macmillan. Remael, A. (2007). Sampling subtitling for the deaf and the hard-of- Hearing in Europe. J.D. Cintas & P. Orero &A. R. (Ed.s) Media for All: 23– 52. New York: Rodopi. Steiner, B. (1998). Signs from the void: The comprehension and production of sign language on television. Interpreting International Journal of Research and Practice in Interpreting Interpreting. 3(2): 99–146. doi:10.1075/intp.3.2.01ste. Xiao, X.& Feiyan L.(2013). Sign language interpreting on Chinese TV: a survey on user perspectives. Perspectives. 21(1): 100–116. doi:10.1080/0907676x.2011.632690. Xiao, X. & Chen, X. & Palmer, J.L. (2015). Chinese Deaf viewers’ comprehension of sign language interpreting on television: An experimental study. Interpreting International Journal of Research and Practice in Interpreting Interpreting. 17(1): 91–117. doi:10.1075/intp.17.1.05xia.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Articles
Authors

İmren Gökce This is me

Publication Date May 29, 2018
Submission Date February 1, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 5 Issue: 1

Cite

APA Gökce, İ. (2018). (IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 5(1), 109-122.
AMA Gökce İ. (IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. May 2018;5(1):109-122.
Chicago Gökce, İmren. “(IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 5, no. 1 (May 2018): 109-22.
EndNote Gökce İ (May 1, 2018) (IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 5 1 109–122.
IEEE İ. Gökce, “(IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY”, Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, vol. 5, no. 1, pp. 109–122, 2018.
ISNAD Gökce, İmren. “(IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 5/1 (May 2018), 109-122.
JAMA Gökce İ. (IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2018;5:109–122.
MLA Gökce, İmren. “(IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY”. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, vol. 5, no. 1, 2018, pp. 109-22.
Vancouver Gökce İ. (IN)ACCESSIBILITY OF THE DEAF TO THE TELEVISION CONTENTS THROUGH SIGN LANGUAGE INTERPRETING AND SDH IN TURKEY. Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 2018;5(1):109-22.