Şer’î hukuk ve Osmanlı hukuku döneminde bir aile hukuku müessesesi
olarak kabul edilen mehir pozitif hukukumuzda yasalarda düzenlenmemiştir.
Buna rağmen toplumumuzda mehir sözleşmeleri akdetme geleneği sona ermemiş
ve mehirle ilgili uyuşmazlıklar mahkemelere yansımaya devam etmiştir.
Yargıtay, pozitif hukuk içinde mehirle ilgili uyuşmazlıklara Türk Borçlar
Kanununun bağışlama sözleşmesi hükümleri (TBK m. 285-298) çerçevesinde
çözüm bulmaya çalışmaktadır. Yargıtay mehri muaccele elden bağışlama, mehri
müeccele ise bağışlama sözü verme hükümlerini uygulamaktadır.
Bu çalışmada mehir, Yargıtay’ın bağışlama yaklaşımının hukukî temelleri,
bunun eleştirisi ve özellikle mehri muaccel ve mehri müeccelin geri alınması
bağışlama sözleşmesi hükümleri çerçevesinde ele alınmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | November 20, 2020 |
Submission Date | June 11, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
TR-DİZİN, HeinOnline, GoogleScholar, Academindex, Sherpa Romeo, Ulrich’s Periodicals Directory ve Asos Index veri tabanlarında taranmaktadır.
Dergimiz 2024 Mayıs sayısından itibaren yalnızca elektronik ortamda yayınlanacaktır.
Dokuz Eylul University Publishing Web-Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts