Şer’î hukuk ve Osmanlı hukuku döneminde bir aile hukuku müessesesi
olarak kabul edilen mehir pozitif hukukumuzda yasalarda düzenlenmemiştir.
Buna rağmen toplumumuzda mehir sözleşmeleri akdetme geleneği sona ermemiş
ve mehirle ilgili uyuşmazlıklar mahkemelere yansımaya devam etmiştir.
Yargıtay, pozitif hukuk içinde mehirle ilgili uyuşmazlıklara Türk Borçlar
Kanununun bağışlama sözleşmesi hükümleri (TBK m. 285-298) çerçevesinde
çözüm bulmaya çalışmaktadır. Yargıtay mehri muaccele elden bağışlama, mehri
müeccele ise bağışlama sözü verme hükümlerini uygulamaktadır.
Bu çalışmada mehir, Yargıtay’ın bağışlama yaklaşımının hukukî temelleri,
bunun eleştirisi ve özellikle mehri muaccel ve mehri müeccelin geri alınması
bağışlama sözleşmesi hükümleri çerçevesinde ele alınmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | November 20, 2020 |
Submission Date | June 11, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 22 Issue: 2 |
Dokuz Eylül University Law Review
is indexed and abstracted by
TR-DİZİN, DergiPark, HeinOnline, Academindex, Ulrich’s Periodicals Directory and Asos Index
The Dokuz Eylul Law Review will be published only online starting from the May 2024 issue.
Dokuz Eylul University Publishing House Web Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts