Turkiye– Iran relations, including all official contacts such as reciprocal state visits and assignment of envoy, were distant and cold from the late Ottoman era to early Republican, despite willingness of Eastern nations to form a common entante. Numerous problems, predominantly border disputes as well as Shia – Sunna sectarian divide, Pan-Turanist policies of Commite of Union and Progress and cross-border tribal activities had an effect on this outcome. However, during the administration of Mustafa Kemal Atatürk, who pursued a foreign policy based on the tenets of independence and peace, problems began to be solved and Turkiye – Iran relations set on the course of normalization. İn fact Mustafa Kemal Atatürk was willing to develop relations with neighboring countries and build partnerships with them while establishing border security to protect his country from possible threats.
In this context, the epoch of Mustafa Kemal Atatürk was an important turning point in Turkiye – Iran relations, manifesting itself in the increase of reciprocal official contact, the bettering of overall relations, solution of various problems and a series of treaties of friendship. This paper aims to demonstrate the reasons behind the reasons as to why the relations between the aforementioned countries had been distant and cold until the signing of the 22 April 1926 Turkiye – Iran Friendship and Security Treaty, and how they began to improve in light of the standing points of conflict between the two countries, the predominant of which being border disputes, and how the stated problems were addressed and treaties between the two countries.
Türkiye ve İran ilişkileri; Osmanlıdan Erken Cumhuriyet dönemine kurulan bütün resmi ilişkilere, karşılıklı ziyaretler ve elçi atamalarına, doğu ülkelerinin bir araya gelerek ortak bir cephe oluşturma isteklerine rağmen uzak ve mesafeli olmuştur. Bunda sınır sorunları başta olmak üzere Şii ve Sünni çatışması, İttihat ve Terakki’nin Turancılık siyaseti, sınırlardaki aşiretlerin faaliyetleri gibi çok sayıda sorun etkili olmuştur. Ancak Türkiye’nin dış politikasında bağımsızlık ve barışa dayalı bir politika takip eden Mustafa Kemal Atatürk döneminde, sorunlar çözülüp İran ile ilişkiler normalleşmeye başladı. Aslında Mustafa Kemal Atatürk, hem komşuları ile ilişkileri geliştirip onlarla ortak hareket etmek istemiş hem de sınırlarının güvenliğini sağlayarak Türkiye’yi olası tehditlerden korumaya çalışmıştı.
Mustafa Kemal Atatürk dönemi, bu bağlamda Türkiye-İran arasında karşılıklı iletişim ve görüşmelerin artmasında, ilişkilerin düzelip gelişmesinde, sorunların çözümünde, bir dizi dostluk antlaşmasının yapılmasında önemli bir dönemeç oluşturmuştur. Bu makalede, iki ülke arasındaki ilişkilerin 22 Nisan 1926 tarihli Türkiye- İran Dostluk ve Güvenlik Antlaşması’na kadar neden uzak ve mesafeli olduğu, ilişkilerin nasıl düzelmeye başladığı irdelenmeye çalışılmış, başta sınır sorunları olmak üzere iki ülke arasındaki sorunlara ve bu sorunların çözülmesi ile iki ülke arasında imzalanan antlaşmalara yer verilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | History of The Republic of Turkiye, Ataturk's Principles History of Revolution |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2025 |
Submission Date | June 4, 2025 |
Acceptance Date | July 10, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 2 |