Research Article
BibTex RIS Cite

Stratigraphy of Between Akkise and Yalıhüyük (Konya)

Year 2020, , 369 - 382, 15.05.2020
https://doi.org/10.21205/deufmd.2020226506

Abstract



In the vicinity of Akkise-Yalıhüyük
(south of Konya) region, the Mesozoic sequence of the autochthonous Geyikdağı
and the allochthonous Bozkır units is overlain by Neogene-Quaternary Neo-
autochthonous cover units with an angular unconformity. Geyikdağı Unit is
represented by Late Cretaceous Saytepe formation cosisting of abundant rudist
neritic carbonates at the bottom and Campanian-Maastrihtian Alan formation
made up of cherty, clayey pelagic limestone and marls at the top. These
autochthonous units are overlain by Maastrihtian Hatip ophiolitic melange
forming the lower tectonic zone of the allochthonous Bozkır unit. The second
allochthonous tectonic unit in the region is represented by Boyalıtepe
formation including Late Cretaceous pelagic deposits such as cherty
limestone, clayey limestone-marl and radiolarite. The upper allochthonous
package of the study area is also represented by the Middle Triassic-Jurassic
Gencek formation consisting of medium-thick bedded, abundantly jointed
neritic carbonate. The boundaries of autochthonous and allochthonous and
Neo-autochthonous rocks in the region are generally faulted. Therefore, the
semi-peneplene-peneplene areas of the region are in the form of a depression
area. As a result of lacustrine transgression in the Miocene-Early Pliocene
period, lacustrine deposition environments were formed in these depression
areas. Therefore, today, some lacustrine sediments such as
gravelly-sandy-muddy detritics (Sille formation), muddy-clayey carbonates
(Ulumuhsine formation) and volcano-sedimentary units (Küçükmuhsine formation)
and also dacitic-andesitic volcanics (Erenlerdağı volcanics) are seen in
these depression areas. The newest deposits of the study area are the
foothill-alluvial fan deposits (Topraklı formation) which were deposited in
Late Pliocene-Pleistocene and alluvials in Holocene age.


References

  • [1] Besang, C., Eckhart, F. J., Harre, W., Kreuzer, H., Müller, P., 1977, Radiometrische altersbestimmungen an Neogen eruptiugesteinen der Turkei, Jb, B25, 3 – 36.
  • [2] Blumenthal, M., 1956, Karaman-Konya havzası güneybatısında Toros kenar silsilelerive şist-radyolarit formasyonlarının stratigrafi meselesi; M.T.A Derg., 48, 1-36.
  • [3] Eren, Y., 1993, Eldeş-Derbent-Tepeköy-Söğütlü (Konya) arasının jeolojisi; S. Ü. Fen Bil. Ens., doktora tazi, 182s (yayınlanmamış). [4] Göger,.E., ve Kıral, K., 1973, Kızılören dolayının (Konya’nın batısı) genel stratigrafisi: M.T.A. raporu, no: 5204 (yayınlanmamış).
  • [5] Görmüş, M., 1984, Kızılören (Konya) dolayının jeoloji incelemesi; S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, yüksek lisans tezi, 67 s. (yayınlanmamış).
  • [6] Hakyemez, Y., Elibol, E., Umut, M., Bakırhan, B., Kara, İ., Dağıstan, H., Metin,T., Erdoğan, N., 1992, Konya-Çumra-Akören dolayının jeolojisi; M.T.A. Rap. No: 9449, 73s (yayınlanmamış), Ankara
  • [7] Koçyiğit, A. 1976, Karaman-Ermenek (Konya) bölgesinde ofiyolitli melanj ve diğer oluşuklar; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19-2, 89-103 s.
  • [8] Koçyiğit, A., 1977, Karaman-Ermenek arasındaki bölgenin tektoniği: Türkiye Jeoloji Kur. Bült., 20-1, 1-8.
  • [9] Koçyiğit, A., 1984, Tectono-stratigraphic characteristic of Hoyran Lake region (Isparta Bend); Inter. Symp. on the geology of the Taurus belt, 53-67, Ankara.
  • [10] Kadir, S., Karakaş, Z., 2000, Konya Miyosen yaşlı volkanik birimlerin mineralojik-petrografik ve jeokimyasal incelenmesi ile neoform kil mineral oluşumlarının irdelenmesi: MTA Derg., 122, 95-106.
  • [11] Karakaş, Z., Kadir, S., 1998, Konya kuzeyi Neojen göl basenindeki birimlerin jeolojik ve mineralojik incelenmesi; MTA Derg., 120, 121-133.
  • [12] Özcan, A., Göncüoğlu, M. C., Turhan, N., Uysal, Ş., Şentürk, K. ve Işık, A.,1988, Late Paleozoic evolution of the Kütahya – Bolkardağ belt, METU Journal of Pure and Appl. Sci., 21, 1/3, 211 – 220.
  • [13] Özcan, A., Göncüoğlu, M. C., Turhan, N., Uysal, Ş., Şentürk, K., Uysal, Ş., Işık, A.,1990, Konya-Kadınhanı-Ilgın dolayının temel jeolojisi; M.T.A. Rap., No: 9535.
  • [14] Özçelik, O. 1984, Toroslar'da Bozkır yöresinin jeolojisi, tektonik evrimi ve petrol olanakları; S.Ü. Müh. Mim. Fak., doktora tezi, (yayınlanmamış), 221.
  • [15] Özgül, N., 1976, Toroslar ’ ın bazı temel jeoloji özellikleri; Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 19/1, 65 – 78.
  • [16] Özgül, N., 1997, Bozkır-Hadim-Taşkent (Orta Toroslar’ın kuzey kesimi) dolayında yer alan tektono-stratigrafik birliklerin stratigrafisi; MTA Derg.,119, 113-174.
  • [17] Turan, A., 1990, Toroslar’da Hadim (Konya) ve güneybatısının Jeolojisi, Stratigrafisi ve Tektonik Gelişimi; S. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, doktora tezi, 229 s. (yayınlanmamış)
  • [18] Turan, A., Küpeli, Ş., Karakoç, İ., 1997, Lorasdağı – Çaldağı ile Hatunsaray (Konya batısı) arasında kalan bölgenin stratigrafisi ve bazı tektonik özellikleri; Geosound Yerbilimleri Dergisi, 30, 305 – 318.
  • [19] Turan, A., 2010a, Akören (Konya, Orta Toroslar) Çevresinin Jeolojik Özellikleri; Selçuk Üniv. Müh.-Mim. Fak. Derg., Cilt: 25, Sayı: 4, 17-36.
  • [20] Turan, A., 2010b, Alakova-Kavak (Konya Güneyi) Arasının Tektono-Stratigrafisi; Selçuk Üniv. Müh.-Mim. Fak. Derg. Cilt: 25, Sayı: 3, 25-40.

Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi

Year 2020, , 369 - 382, 15.05.2020
https://doi.org/10.21205/deufmd.2020226506

Abstract



Akkise-Yalıhüyük (Konya güneyi) ve yakın
çevresinde,   otokton Geyikdağı Birliği
ile allokton Bozkır Birliği’ne ait Mesozoyik istifleri ve bunları açısal
diskordansla örten, Neojen-Kuvaterner yaşlı Neo-Otokton kaya birimleri
gözlenmektedir.  Geyikdağı Birliği
altta bol rudistli neritik karbonatların oluşturduğu Geç Kretase yaşlı Saytepe
formasyonu, üstte de çörtlü,  killi
pelajik kireçtaşı ve marnlardan yapılmış Kampaniyen-Maastrihtiyen yaşlı Alan
formasyonu ile temsil olunur. Söz konusu bu otokton birimler, allokton Bozkır
Birliğinin alt tektonik dilimine ait Maastrihtiyen yaşlı Hatip ofiyolitik
melanjı ile tektonik bir biçimde üzerlenmektedir. Bölgedeki ikinci allokton
dilimi ise çörtlü kireçtaşı, killi kireçtaşı-marn,  radyolarit içerikli ve Geç Kretase’de
oluşmuş pelajik istifleri kapsayan Boyalıtepe formasyonu oluştur. İnceleme
alanının üst allokton paketi de, orta-kalın tabakalı, bol eklemli ve Orta
Triyas-Jura yaşlı neritik karbonatlardan oluşan Gencek formasyonu ile temsil
edilmektedir. Bölgedeki otokton ve alloktonlar ile Neo-Otokton kayaların
sınırları, genelde faylı  olup, bölgenin
yarı peneplen-peneplen alanları, birer çöküntü sahası durumundadır. Bu
çöküntülerin meydana getirdiği çanaklarda, Geç Miyosen-Erken Pliyosen
sürecindeki göl transgresyonu ile ilişkili bir biçimde,  çakıllı-kumlu-çamurlu detritikler (Sille
formasyonu), çamurlu-killi göl karbonatları (Ulumuhsine formasyonu),
volkano-sedimentler (Küçükmuhsine formasyonu), dasitik-andezitik bileşimli
volkanikler (Erenlerdağı volkanitleri) yer alır. İnceleme alanının en yeni
çökelleri, Geç Pliyosen-Pleyistosen’de şekillenmiş olan dağ eteği-alüvyal
yelpaze çökelleri  (Topraklı
formasyonu) ve Holosen sürecinde oluşa gelmiş alüvyonlardır.


References

  • [1] Besang, C., Eckhart, F. J., Harre, W., Kreuzer, H., Müller, P., 1977, Radiometrische altersbestimmungen an Neogen eruptiugesteinen der Turkei, Jb, B25, 3 – 36.
  • [2] Blumenthal, M., 1956, Karaman-Konya havzası güneybatısında Toros kenar silsilelerive şist-radyolarit formasyonlarının stratigrafi meselesi; M.T.A Derg., 48, 1-36.
  • [3] Eren, Y., 1993, Eldeş-Derbent-Tepeköy-Söğütlü (Konya) arasının jeolojisi; S. Ü. Fen Bil. Ens., doktora tazi, 182s (yayınlanmamış). [4] Göger,.E., ve Kıral, K., 1973, Kızılören dolayının (Konya’nın batısı) genel stratigrafisi: M.T.A. raporu, no: 5204 (yayınlanmamış).
  • [5] Görmüş, M., 1984, Kızılören (Konya) dolayının jeoloji incelemesi; S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, yüksek lisans tezi, 67 s. (yayınlanmamış).
  • [6] Hakyemez, Y., Elibol, E., Umut, M., Bakırhan, B., Kara, İ., Dağıstan, H., Metin,T., Erdoğan, N., 1992, Konya-Çumra-Akören dolayının jeolojisi; M.T.A. Rap. No: 9449, 73s (yayınlanmamış), Ankara
  • [7] Koçyiğit, A. 1976, Karaman-Ermenek (Konya) bölgesinde ofiyolitli melanj ve diğer oluşuklar; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19-2, 89-103 s.
  • [8] Koçyiğit, A., 1977, Karaman-Ermenek arasındaki bölgenin tektoniği: Türkiye Jeoloji Kur. Bült., 20-1, 1-8.
  • [9] Koçyiğit, A., 1984, Tectono-stratigraphic characteristic of Hoyran Lake region (Isparta Bend); Inter. Symp. on the geology of the Taurus belt, 53-67, Ankara.
  • [10] Kadir, S., Karakaş, Z., 2000, Konya Miyosen yaşlı volkanik birimlerin mineralojik-petrografik ve jeokimyasal incelenmesi ile neoform kil mineral oluşumlarının irdelenmesi: MTA Derg., 122, 95-106.
  • [11] Karakaş, Z., Kadir, S., 1998, Konya kuzeyi Neojen göl basenindeki birimlerin jeolojik ve mineralojik incelenmesi; MTA Derg., 120, 121-133.
  • [12] Özcan, A., Göncüoğlu, M. C., Turhan, N., Uysal, Ş., Şentürk, K. ve Işık, A.,1988, Late Paleozoic evolution of the Kütahya – Bolkardağ belt, METU Journal of Pure and Appl. Sci., 21, 1/3, 211 – 220.
  • [13] Özcan, A., Göncüoğlu, M. C., Turhan, N., Uysal, Ş., Şentürk, K., Uysal, Ş., Işık, A.,1990, Konya-Kadınhanı-Ilgın dolayının temel jeolojisi; M.T.A. Rap., No: 9535.
  • [14] Özçelik, O. 1984, Toroslar'da Bozkır yöresinin jeolojisi, tektonik evrimi ve petrol olanakları; S.Ü. Müh. Mim. Fak., doktora tezi, (yayınlanmamış), 221.
  • [15] Özgül, N., 1976, Toroslar ’ ın bazı temel jeoloji özellikleri; Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 19/1, 65 – 78.
  • [16] Özgül, N., 1997, Bozkır-Hadim-Taşkent (Orta Toroslar’ın kuzey kesimi) dolayında yer alan tektono-stratigrafik birliklerin stratigrafisi; MTA Derg.,119, 113-174.
  • [17] Turan, A., 1990, Toroslar’da Hadim (Konya) ve güneybatısının Jeolojisi, Stratigrafisi ve Tektonik Gelişimi; S. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, doktora tezi, 229 s. (yayınlanmamış)
  • [18] Turan, A., Küpeli, Ş., Karakoç, İ., 1997, Lorasdağı – Çaldağı ile Hatunsaray (Konya batısı) arasında kalan bölgenin stratigrafisi ve bazı tektonik özellikleri; Geosound Yerbilimleri Dergisi, 30, 305 – 318.
  • [19] Turan, A., 2010a, Akören (Konya, Orta Toroslar) Çevresinin Jeolojik Özellikleri; Selçuk Üniv. Müh.-Mim. Fak. Derg., Cilt: 25, Sayı: 4, 17-36.
  • [20] Turan, A., 2010b, Alakova-Kavak (Konya Güneyi) Arasının Tektono-Stratigrafisi; Selçuk Üniv. Müh.-Mim. Fak. Derg. Cilt: 25, Sayı: 3, 25-40.
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Engineering
Journal Section Research Article
Authors

Ahmet Turan

Publication Date May 15, 2020
Published in Issue Year 2020

Cite

APA Turan, A. (2020). Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, 22(65), 369-382. https://doi.org/10.21205/deufmd.2020226506
AMA Turan A. Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi. DEUFMD. May 2020;22(65):369-382. doi:10.21205/deufmd.2020226506
Chicago Turan, Ahmet. “Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi 22, no. 65 (May 2020): 369-82. https://doi.org/10.21205/deufmd.2020226506.
EndNote Turan A (May 1, 2020) Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 22 65 369–382.
IEEE A. Turan, “Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi”, DEUFMD, vol. 22, no. 65, pp. 369–382, 2020, doi: 10.21205/deufmd.2020226506.
ISNAD Turan, Ahmet. “Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 22/65 (May 2020), 369-382. https://doi.org/10.21205/deufmd.2020226506.
JAMA Turan A. Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi. DEUFMD. 2020;22:369–382.
MLA Turan, Ahmet. “Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, vol. 22, no. 65, 2020, pp. 369-82, doi:10.21205/deufmd.2020226506.
Vancouver Turan A. Akkise-Yalıhüyük (Konya) Arasının Stratigrafisi. DEUFMD. 2020;22(65):369-82.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dekanlığı Tınaztepe Yerleşkesi, Adatepe Mah. Doğuş Cad. No: 207-I / 35390 Buca-İZMİR.