Türk edebiyatında 15. yüzyıldan itibaren örnekleri görülen manzum sözlük yazma geleneğinin kökeni 11. yüzyıl Arap dilcilerinin eserlerine dayanır. Genellikle aruz vezni ile yazılan bu sözlüklerin başlangıçta Kur’ân-ı Kerîm ve Mevlânâ’nın Mesnevî’si gibi eserlerin daha iyi anlaşılması için yazıldığı görülmektedir. Kısa zamanda yaygınlaşan manzum sözlük yazma geleneğinde Arapça-Türkçe, Farsça-Türkçe, Arapça-Farsça-Türkçe şeklinde iki veya üç dilli sözlükler yazılmıştır. Sayıları az da olsa Boşnakça-Türkçe, Rumca-Türkçe, Fransızca-Türkçe şeklinde sözlüklerin yazıldığı da görülmektedir. Sıbyan mektebinde ve medrese çağındaki çocukların eğitimi veya bir eserin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olacak şekilde pek çok manzum sözlüğün yazıldığı bu gelenekte eserlerin belli bir kompozisyonunun olduğu görülür. Manzum sözlükler mukaddime, asıl sözlük bölümü ve hâtime şeklinde üç ana bölümden oluşur. Mukaddime bölümlerinde İslamî gelenekte ortaya konan pek çok eserde olduğu gibi besmele, tevhid, münâcât, na‘t içerikli manzumeler yer alır. Bu sözlüklerin asıl sözlük bölümü başlarken müelliflerin pek çoğunun yazdıkları sözlüğün özelliğine göre Allah adının karşılıklarını vermekle asıl bölüme başlamaları dikkat çeker. Bu yazıda manzum sözlüklerde görülen bu özellik üzerinde durulmuştur.
The tradition of writing dictionaries in verse examples of which have been seen in Turkish literature from the 15th century is based on the works of 11th century Arabic linguists. It is seen that these dictionaries which are generally written with prosody meter were originally written for a better understanding of works such as the Quran and Masnavi of the Mevlana. In the tradition of writing dictionaries in verse that became widespread in a short time, bilingual dictionaries such as Arabic-Turkish, Persian-Turkish, Arabic-Persian-Turkish were written. It is also seen that dictionaries such as Bosnian-Turkish, Greek-Turkish, French-Turkish are written few in number. In this tradition where many dictionaries in verse were written in order to help the education of children of the age of madrasah and the school, or a better understanding of a work, it is observed that those written materials had a certain compositions. Dictionaries in verse consist of three main sections: Introduction mukaddime , the original dictionary section, and epilogue hatime . The verses like besmele, tevhid, münacat, na’t take part in the sections of introduction mukaddime as it is seen in many works in the Islamic tradition. While the actual dictionary section of these dictionaries starts, it is noteworthy that many of the authors started to the original section by giving the answers of the name of Allah according to the feature of the dictionary they wrote. This article focuses on this feature seen in dictionaries in verse.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 24 Issue: 24 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr