THE MODERATING ROLE OF EMOTIONAL INTELLIGENCE ON THE RELATIONSHIP BETWEEN ORGANIZATIONAL SILENCE AND ORGANIZATIONAL CYNICISM: EXAMPLE OF TOURISM SECTOR

Yıl 2022, Sayı: 29, 160 - 185, 28.02.2022

Aysegül Düzgün

Öz

The aim of the study is to examine the relationship between organizational cynicism levels and organizational silence levels of tourism employees and to determine whether emotional intelligence levels have a moderator effect on the relationship between these two variables. The population of the research consists of tourism sector employees, and the sample consists of 245 employees working in hotels in Muğla province in 2019. In the study, the relationships between the variables were tested with multiple linear regression and hierarchical regression analysis methods. As a result of the research, significant relationships were obtained between organizational silence and dimensions of organizational cynicism, and between emotional intelligence and organizational cynicism dimensions. In addition, as a result of the study, the moderatoring effect of emotional intelligence on the relationship between organizational silence and organizational cynicism has been reached.

Anahtar Kelimeler

Organizational silence, organizational cynicism, emotional intelligence

ÖRGÜTSEL SESSİZLİK İLE ÖRGÜTSEL SİNİZM ARASINDAKİ İLİŞKİDE DUYGUSAL ZEKÂNIN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ: TURİZM SEKTÖRÜ ÖRNEĞİ

Öz

Çalışmanın amacını turizm çalışanlarının örgütsel sinizm düzeyleri ile örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu iki değişken arasındaki ilişkide duygusal zekâ düzeylerinin düzenleyici etkisi olup olmadığını belirlemek oluşturmaktadır. Araştırmanın evrenini turizm sektörü çalışanları, örneklemini ise 2019 yılında Muğla ilinde bulunan otellerde çalışan 245 işgören oluşturmaktadır. Araştırmada değişkenler arasındaki ilişkiler regresyon analizi ve hiyerarşik regresyon analiz yöntemi ile test edilmiştir. Araştırma sonucunda örgütsel sessizlik ile örgütsel sinizmin boyutları ve duygusal zekâ ile örgütsel sinizm boyutları arasında anlamlı ilişkiler elde edilmiştir. Bununla birlikte çalışmanın sonucunda örgütsel sessizlik ile örgütsel sinizm arasındaki ilişkide duygusal zekânın düzenleyici etkisine ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel sinizm, örgütsel sessizlik, duygusal zekâ

Kaynakça

• Altınöz, M., Çakıroğlu, D., Çöp, S. & Kahraman, E. (2017). Örgütsel sessizliğin örgütsel sinizm üzerine etkisi: bir alan araştırması. Electronic journal of vocational colleges, 7(2), 73-76.
• Andersson, L. M. (1996). Employee cynicism: an examination using a contract violation framework. Human relations, 49(11), 1395–418.
• Arteche, A., Chamorro‐Premuzic, T., Furnham, A. & Crump, J. (2008), The relationship of trait eı with personality, ıq and sex in a uk sample of employees. International Journal of Selection and Assessment, 16(4), 421-426.
• Bradberry, T. & Greaves, J. (2009). Emotional intelligence 2.0. Talent Smart: San Diego.
• Brandes, P., Dharwadkar, R. & Dean, J. W. (1999). Does organizational cynicism matter?: employee and supervisor perspectives on work outcomes, Paper Presented at the 36th Annual Meeting of the Eastern Academy of Management, Philadelphia PA., 1-34.
• Brinsfield, C. T. (2009). Employee silence: investigation of dimensionality, development of measures, and examination of related factors. Dissertation, Ohio State University, USA.
• Çaylak, E. (2014). Hemşirelerde Örgütsel Sessizlik İle Örgütsel Sinizm Ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 1- 77.
• Dabbagh, P., Esfahani, A.N. & Shahin, A. (2012). Studying relationship between perceived organizational justice and organizational salience, Institute of ınterdisciplinary business research, 3(10), 468- 478.
• Dean Jr JW, Brandes P & Dharwadkar R. (1998). Organizational cynicism. Academy of Management review, 23(2), 341-352.
• Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T. & Wilkinson, A. (2011). Reconceptualising employee silence: problems and prognosis. Work, Employment and society, 25(1), 51-67.
• Durmuş, B., Yurtkoru, E. S. & Çinko, M. (2013). Sosyal bilimlerde spss'le veri analizi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Elvanesentürk, S., & Tetik, S. (2019). Algılanan duygusal zekâ ve örgütsel sinizm ilişkisi: bankacılık sektöründe çalışanlara yönelik bir araştırma. Sosyal bilimler araştırma dergisi, 8(4), 131-145.
• Erdoğan E. (2011). Örgütsel sessizlik ve performans ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze İleri teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Erdost, H.E., Karacaoğlu, K. & Rehanoğlu, M. (2007), Örgütsel sinizm kavramı ve ilgili ölçeklerin türkiye'deki bir firmada test edilmesi, XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiri Kitabı, Sakarya, 514-524.
• Ferres, N. & Connell, J. (2004), Emotional intelligence in leaders: an antidote for cynicism towards change? Strategic change, 13, 61-71. Goleman, D. (1998). Duygusal zekâ. (Çev.: B. Seçkin Yüksel), İstanbul: Varlık.http://www.dat.net.tr/FileUpload/op488361/File/duygusal_zeka_tanitim.pdf . E.T. 19.10.2021.
• Goleman, D. (2000). Duygusal yeterlilik. Executive excellence. Hair J., E., Ringle C., M. & Sarstedt M., (2011). PLS-SEM: Indeed a silver bullet. Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-151. Henriksen, K. & Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health services research, 41(4p2), 1539-1554.
• Kalay, F., Oğrak, A., Bal, V. & Nişancı, Z. N. (2014). Mobbing, örgütsel sessizlik ve örgütsel sinizm ilişkisi: örnek bir uygulama, Sakarya iktisat dergisi, 4(2), 127-143.
• Karacaoğlu K. & İnce F. (2012). Brandes, Dharwadkar ve Dean’in (1999) örgütsel sinizm ölçeği türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması: Kayseri Organize Sanayi Bölgesi Örneği. Business & economics research journal, 3(3), 77-92.
• Karacaoğlu, K. & Küçükköylü, C. (2015). İşgören sessizliğinin örgütsel sinizme etkisi: kamu çalışanları üzerine bir araştırma. Ege akademik bakış, 15(3), 401-408.
• Lamm, R. & R. Lewis (1999). The interpersonal relationship in doctoral supervision. Paper Presented at Aare-Nzare Conference, 29 November-2 December, Melbourne.
• Law, K. S., Wong, C. S. & Song, L. J. (2004). The construct and criterion validity of emotional intelligence and ıts potential utility for management studies. Journal of applied psychology, 89(3), 483.
• Leech, N. L., Barrett, K. C. & Morgan, C. A. (2005). SPSS for intermadiate statistics: Use and Interpretation. Lawrance Erlbaum Associates.
• Milliken, F. J., Morrison, E. W. & Hewlin, P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: ıssues that employees don’t communicate upward and why. Journal of management studies, 40(6), 1453-1476.
• Morrison, E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: a barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of management review, 25(4), 706-725.
• Nartgün, Ş. S. & Kartal, V. (2013), Öğretmenlerin örgütsel sinizm ve örgütsel sessizlik hakkındaki görüşleri. Bartın üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 2(2), s.47-67.
• Naus, A. (2007). Organizational cynicism: on the nature, antecedents, and consequences of employee cynicism toward the employing organization, Dissertation of Doctor of Philosophy, Maastricht University, Maastricht.
• Özbezek, B. D. & Paksoy, H. M. (2017). Liderlik etme motivasyonu ve duygusal zekâ arasındaki ilişkide öz yeterliliğin rolü üzerine bir araştırma. Internatıonal journal of dıscıplınes economıcs & admınıstratıve scıences studıes, 3(4), 248-269.
• Özdemir, L. & Uğur, S. S. (2013). Çalışanların örgütsel ses ve sessizlik algılamalarının demografik nitelikler açısından değerlendirilmesi: kamu ve özel sektörde bir araştırma. Atatürk üniversitesi iktisadi ve idari bilimler dergisi, 27(1), 257-281.
• Özdevecioğlu, M. (2004), Duygusal olaylar teorisi çerçevesinde pozitif ve negatif duygusallık, Ankara üniversitesi SBF dergisi, 59(3),182-202.
• Pelit, E. & Ayana, Ç. (2016). Duygusal zekânın örgütsel sinizme etkisi: otel işletmeleri işgörenleri üzerinde bir araştırma. İşletme araştırmaları dergisi, 8(2), 45-76.
• Pinder, C. C. and Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. In Research in personnel and human resources management. Emerald Group Publishing Limited. Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2015). Organizational behavior. New Jersey: Pearson.
• Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, cognition and personality, 9(3), 185-211.
• Shaffer, R.D. & Shaffer, M.A. (2005). Emotional intelligence abilities, Personality and Work Place Performance. Hong Kong Baptist University Academy of Management Best Conference Paper, HR: M 1.
• Şahin, N. H., Güler, M. & Basim, H. N. (2009). The relationship between cognitive ıntelligence, emotional ıntelligence, coping and stress symptoms in the context of type a personality pattern. Turkish journal of psychiatry, 20(3).
• Tamuz, M. (2001). Learning disabilities for regulators: the perils of organizational learning in the air transportation industry. Administration and society, 3(3), 276–302.
• Vakola, M. & Bouradas, D. (2005), Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation, Emerald research, 27(5), 441 458.
• Van Dyne, Linn, Ang, Soon, & Botero, Isabel C. (2003), Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs, Journal of management studies, 40 (6),1359-1392.
• Wong, C.S. &Law, K.S. (2002). Development of an emotional intelligence instrument and an investigation of its relationship with leader and follower performance and attitudes, The leadership quarterly, 13, 1–32.
• Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal zekâ ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 25(25), 139-146.