Research Article
BibTex RIS Cite

Year 2025, Issue: 40, 197 - 218, 25.10.2025
https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1655636

Abstract

References

  • Aktan, M. F. (2021). Bir Nasîhatü’l-Mülk Tercümesi: Siyâset-Nâme (Uzun Dijital). Sonçağ Akademi.
  • Akyol, T. (2019). İbn Teymiyye Düşüncesinde Ehl-i Beyt [Yüksek Lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
  • Anjum, O. (2012). Politics, law and community in Islamic thought: The Taymiyyan moment. Cambridge University Press.
  • Arpa, E. (2002). İbn Teymiyye’nin Kur’an Anlayışı (Birinci). Fcr Yayınları.
  • Awal, M. A. (1997). Three Divorces at One Instance with Special Reference to the Fatawa of İbn Taymiyyah [Tez]. University of Birmingham.
  • Aygın, M. G. (2022). XX. Yüzyılda Amerika Birleşik Devletler’inde Selefilik [Yüksek Lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Bazzano, E. A. (2015). Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2: Intellectual Contributions: Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2. Religion Compass, 9(4), 117-139. https://doi.org/10.1111/rec3.12115
  • Black, A. (2011). The history of Islamic political thought: From the Prophet to the present (2nd ed). Edinburgh University Press.
  • El-Tobgui, C. S. (2020). Ibn Taymiyya on reason and revelation: A study of Dar’ ta’āruḍ al-’aql wa-l-naql. Brill.
  • Eryiğit, A. (2018). İbn Teymiyye’de Siyaset Nazariyesi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Fazlullah, R. (2010). Cami’ü’t-Tevôrih (E. Göksu & H. H. Güneş, Çev.; Bayrak Matbaası). Selenge Yayınları.
  • Fushoosh, F. M. M. (2016). A Critical Study of Ibn Taymia’s Response to Chritianity (İbn Teymiyye’nin Hıristiyanlığa Cevabı üzerine Önemli Bir Çalışma) [Doktora Tezi]. Aligarh Müslüman Üniversitesi.
  • Gaudefroy-Demombynes, M. (1941). Un docteur de l’Islam, Ibn Taimiya (1262-1328) [Henri Laoust, Essai sur les doctrines sociales et politiques de Taqi ed din Ahmad b. Taimiya]. Journal des Savants, 1(1), 24-38. https://www.persee.fr/doc/jds_0021-8103_1941_num_1_1_5919
  • Gibson, R., Larsen, T., Gibson, R., & Larsen, T. (2012). Evangelicalism (ss. 9780199799558-0071) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780199799558-0071
  • Hassan, H. (2016, Haziran). The Sectarianism of the Islami State Ideological Roots and Political Context. Carnegie Endowment for International Peace (2016), 4-29. https://about.jstor.org/terms
  • Hoover, J. (2016). Ibn Taymiyya between Moderation and Radicalism. Edinburgh University Press, 177-203.
  • Hoover, J. (2019a). Foundations of Ibn Taymiyya’s Religious Utilitarianism. İçinde P. Adamson (Ed.), Philosophy and Jurisprudence in the Islamic World (ss. 145-168). De Gruyter. https://doi.org/10.1515/9783110552386-010
  • Hoover, J. (2019b). Makers of the Muslim World. One World Academic. oneworld-publication.com
  • Ibn ‘Abd al-Hādī, M. ibn A. (1970). Al-‘Uqūd al-Duriyya min Manāqib Shaykh al-Islām Ibn Taymiyya.
  • Ibn Taymiyyah. (2005). The Decisive Crierion between the Friends of Allah and the Friends of Shaytan (Abu Rumaysah, Çev.). Daar us-Sunnah Publishers.
  • İbn Abdülhâdî, Ş. (t.y.). El-Ukûd (C. 2). info@ataat.com.sa
  • İbn Kesir, & Tercüme Keskin Mehmet. (1995). El Bidaye ven nihaye (Gündoğdu Matbaası, C. 12). Çağrı Yayınları.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm. (2003). Diseases of the heart & their cures. Daar us-Sunnah Publishers.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm, Ani, S. H., & Tel, S. A. (2009). Book of faith: Kitab al-Iman (Malaysian edition). Islamic Book Trust.
  • İbn Teymiyye. (1985). Es-Siyasetü’ş-Şeriyye (V. Akyüz, Çev.; 1. Basım). Dergah Yayınları.
  • İbn Teymiyye, A. (1976). Eş-Ṣârim al-Maslûl ʿalâ Shâtim ar-Rasûl (M. M. Abdulhamid, Ed.; C. 1).
  • Islahi, A. A. (1988). Economic concepts of Ibn Taimīyah. Islamic Foundation.
  • İbn’i Kesir. (2023). El-Bidaye Ve’n-Nihaye. OPENMAKTABA. https://openmaktaba.com/el-bidaye-ven-nihaye-pdf/
  • İşcan, M. Z. (2012). Tarih Boyunca Selefi Söylem. Eskiyeni, 25, 57-64.
  • Khan, A., & Kendall, E. (2016). Reclaiming Islamic tradition: Modern interpretations of the classical heritage. Edinburgh University press.
  • Kılıç, M. (2020). İbn Teymiyye’nin Fıkıh Anlayışında Toplumsal Gerçeklik [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Koca, F., Özervarlı, M. S., & Kara, M. (1999). İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin (İstanbul, C. 20, ss. 413-414). Türkiye Diyanet vakfı.
  • Krawietz, B., Tamer, G., & Kokoschka, A. (Ed.). (2013). Islamic theology, philosophy and law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim al-Jawziyya. De Gruyter.
  • Kuhn, Y. (2020). Über Vernunft und Offenbarung in Ibn Taymiyyas Denken (1. Auflage). tredition.
  • Laoust, H. (2021). İbn Teymiyye’nin Sosyal ve Siyasal Görüşleri Üzerine Bir Deneme (C. 1). Memfis.
  • Little, D. P. (2012). Memlükler’de Din. Çev. Efe Durmuş. History Studies, 4, 471-482.
  • Meijer, R. (Ed.). (2014). Global Salafism: Islam’s New Religious Movement. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199333431.001.0001
  • Michot, Y. (2022). Ibn Taymiyya and the Case for a Salafism of Mercy. Içinde V. J. Cornell & B. B. Lawrence (Ed.), The Wiley Blackwell Companion to Islamic Spirituality (1. bs, ss. 531-544). Wiley. https://doi.org/10.1002/9781118533789.ch28
  • Michot, Y., Lawrence, B. B., & Ibn Taymiyyah. (2012). Against extremisms. Albouraq Editions.
  • Oral, M. (2022). İbn Teymiyye ve Mukaddimetun fî Usûli’t-Tefsir Adlı Eseri. Unpublished. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.10614.06729
  • Öztürk, S. (2018). The Role of Political Salafism in the Formation of Saudi Arabia and the Taliban Regime (Suudi Arabistan ve Taliban Rejiminin Oluşmasında Siyasi Selefiliğin Rolü) [Doktora Tezi]. Orta-Doğu Üniversitesi.
  • Philips, A. A. (2015). Essay On The Heart By Ibn Taymiyyah (Commentary By Dr. Bilal Philips). Australian Islamic Library. www.australianislamiclibrary.org
  • Sarı, H. (2020). Hisbe Teşkilatı Özelimde İbn Teymiyye’nin İktisadi Nazriyesi:Piyasa, Fiyatlar ve Ücretler. Kırıkkale Üniversitesi sosyal Bililer dergisi, 4(2), 267-281. https://doi.org/DOI: 10.47140/kusbder.790722
  • Sarrio, D. R. (2011). Spiritual anti-elitism: Ibn Taymiyya’s doctrine of sainthood ( walāya ). Islam and Christian–Muslim Relations, 22(3), 275-291. https://doi.org/10.1080/09596410.2011.568812
  • Şahin, H. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset anlayışı (The Political Thought of Ibn Taymiyah). JASSS (The Journal of Academic Social Science Studies), 6(3), 615-638.
  • Şahin, Z. (2020). Mâverdî ve İbn Teymiyye’nin Devlet Yönetim Anlayışı (El-Ahkâmu’s-Sultaniyye ve Es-Siyasetü’ş-Şerriye Örneği) [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Tareen, S. (2011). Deoband Madrasa (ss. 9780195390155-0019) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780195390155-0019. En son erişim: 22.09.2025.
  • Tariq, K. K. (2016). Lessons From Islamic History: Ibn Taymiyyah and the Synthesis of Takfir. Huffington Post. https://www.huffpost.com/entry/ibn-taymiyyah-and-the-syn_b_10096820
  • Taymiyyah, I. (2001). The Religious and Moral Doctrine of Jihad. Rudolph Peters, Jihad in Classical and Modern Islam: A Reader.
  • Toprak, M. Ş. (2019). Selef İnanç Sisteminin Günümüze etkisi [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Kelam Bilim dalı.
  • Töre Sivrioğlu, U. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Journal of Management and Economics Research, 20, 88-104. https://doi.org/10.11611/JMER37
  • Weismann, I. (2001). Taste of modernity: Sufism, Salafiyya, and Arabism in late Ottoman Damascus. Brill.
  • Yalçın, A. (2020). Selefî düşüncenin tarihsel gelişiminde İbn Teymiyye (Kimlik Yayınları). Kimlik Yayınları.

Year 2025, Issue: 40, 197 - 218, 25.10.2025
https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1655636

Abstract

References

  • Aktan, M. F. (2021). Bir Nasîhatü’l-Mülk Tercümesi: Siyâset-Nâme (Uzun Dijital). Sonçağ Akademi.
  • Akyol, T. (2019). İbn Teymiyye Düşüncesinde Ehl-i Beyt [Yüksek Lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
  • Anjum, O. (2012). Politics, law and community in Islamic thought: The Taymiyyan moment. Cambridge University Press.
  • Arpa, E. (2002). İbn Teymiyye’nin Kur’an Anlayışı (Birinci). Fcr Yayınları.
  • Awal, M. A. (1997). Three Divorces at One Instance with Special Reference to the Fatawa of İbn Taymiyyah [Tez]. University of Birmingham.
  • Aygın, M. G. (2022). XX. Yüzyılda Amerika Birleşik Devletler’inde Selefilik [Yüksek Lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Bazzano, E. A. (2015). Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2: Intellectual Contributions: Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2. Religion Compass, 9(4), 117-139. https://doi.org/10.1111/rec3.12115
  • Black, A. (2011). The history of Islamic political thought: From the Prophet to the present (2nd ed). Edinburgh University Press.
  • El-Tobgui, C. S. (2020). Ibn Taymiyya on reason and revelation: A study of Dar’ ta’āruḍ al-’aql wa-l-naql. Brill.
  • Eryiğit, A. (2018). İbn Teymiyye’de Siyaset Nazariyesi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Fazlullah, R. (2010). Cami’ü’t-Tevôrih (E. Göksu & H. H. Güneş, Çev.; Bayrak Matbaası). Selenge Yayınları.
  • Fushoosh, F. M. M. (2016). A Critical Study of Ibn Taymia’s Response to Chritianity (İbn Teymiyye’nin Hıristiyanlığa Cevabı üzerine Önemli Bir Çalışma) [Doktora Tezi]. Aligarh Müslüman Üniversitesi.
  • Gaudefroy-Demombynes, M. (1941). Un docteur de l’Islam, Ibn Taimiya (1262-1328) [Henri Laoust, Essai sur les doctrines sociales et politiques de Taqi ed din Ahmad b. Taimiya]. Journal des Savants, 1(1), 24-38. https://www.persee.fr/doc/jds_0021-8103_1941_num_1_1_5919
  • Gibson, R., Larsen, T., Gibson, R., & Larsen, T. (2012). Evangelicalism (ss. 9780199799558-0071) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780199799558-0071
  • Hassan, H. (2016, Haziran). The Sectarianism of the Islami State Ideological Roots and Political Context. Carnegie Endowment for International Peace (2016), 4-29. https://about.jstor.org/terms
  • Hoover, J. (2016). Ibn Taymiyya between Moderation and Radicalism. Edinburgh University Press, 177-203.
  • Hoover, J. (2019a). Foundations of Ibn Taymiyya’s Religious Utilitarianism. İçinde P. Adamson (Ed.), Philosophy and Jurisprudence in the Islamic World (ss. 145-168). De Gruyter. https://doi.org/10.1515/9783110552386-010
  • Hoover, J. (2019b). Makers of the Muslim World. One World Academic. oneworld-publication.com
  • Ibn ‘Abd al-Hādī, M. ibn A. (1970). Al-‘Uqūd al-Duriyya min Manāqib Shaykh al-Islām Ibn Taymiyya.
  • Ibn Taymiyyah. (2005). The Decisive Crierion between the Friends of Allah and the Friends of Shaytan (Abu Rumaysah, Çev.). Daar us-Sunnah Publishers.
  • İbn Abdülhâdî, Ş. (t.y.). El-Ukûd (C. 2). info@ataat.com.sa
  • İbn Kesir, & Tercüme Keskin Mehmet. (1995). El Bidaye ven nihaye (Gündoğdu Matbaası, C. 12). Çağrı Yayınları.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm. (2003). Diseases of the heart & their cures. Daar us-Sunnah Publishers.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm, Ani, S. H., & Tel, S. A. (2009). Book of faith: Kitab al-Iman (Malaysian edition). Islamic Book Trust.
  • İbn Teymiyye. (1985). Es-Siyasetü’ş-Şeriyye (V. Akyüz, Çev.; 1. Basım). Dergah Yayınları.
  • İbn Teymiyye, A. (1976). Eş-Ṣârim al-Maslûl ʿalâ Shâtim ar-Rasûl (M. M. Abdulhamid, Ed.; C. 1).
  • Islahi, A. A. (1988). Economic concepts of Ibn Taimīyah. Islamic Foundation.
  • İbn’i Kesir. (2023). El-Bidaye Ve’n-Nihaye. OPENMAKTABA. https://openmaktaba.com/el-bidaye-ven-nihaye-pdf/
  • İşcan, M. Z. (2012). Tarih Boyunca Selefi Söylem. Eskiyeni, 25, 57-64.
  • Khan, A., & Kendall, E. (2016). Reclaiming Islamic tradition: Modern interpretations of the classical heritage. Edinburgh University press.
  • Kılıç, M. (2020). İbn Teymiyye’nin Fıkıh Anlayışında Toplumsal Gerçeklik [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Koca, F., Özervarlı, M. S., & Kara, M. (1999). İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin (İstanbul, C. 20, ss. 413-414). Türkiye Diyanet vakfı.
  • Krawietz, B., Tamer, G., & Kokoschka, A. (Ed.). (2013). Islamic theology, philosophy and law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim al-Jawziyya. De Gruyter.
  • Kuhn, Y. (2020). Über Vernunft und Offenbarung in Ibn Taymiyyas Denken (1. Auflage). tredition.
  • Laoust, H. (2021). İbn Teymiyye’nin Sosyal ve Siyasal Görüşleri Üzerine Bir Deneme (C. 1). Memfis.
  • Little, D. P. (2012). Memlükler’de Din. Çev. Efe Durmuş. History Studies, 4, 471-482.
  • Meijer, R. (Ed.). (2014). Global Salafism: Islam’s New Religious Movement. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199333431.001.0001
  • Michot, Y. (2022). Ibn Taymiyya and the Case for a Salafism of Mercy. Içinde V. J. Cornell & B. B. Lawrence (Ed.), The Wiley Blackwell Companion to Islamic Spirituality (1. bs, ss. 531-544). Wiley. https://doi.org/10.1002/9781118533789.ch28
  • Michot, Y., Lawrence, B. B., & Ibn Taymiyyah. (2012). Against extremisms. Albouraq Editions.
  • Oral, M. (2022). İbn Teymiyye ve Mukaddimetun fî Usûli’t-Tefsir Adlı Eseri. Unpublished. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.10614.06729
  • Öztürk, S. (2018). The Role of Political Salafism in the Formation of Saudi Arabia and the Taliban Regime (Suudi Arabistan ve Taliban Rejiminin Oluşmasında Siyasi Selefiliğin Rolü) [Doktora Tezi]. Orta-Doğu Üniversitesi.
  • Philips, A. A. (2015). Essay On The Heart By Ibn Taymiyyah (Commentary By Dr. Bilal Philips). Australian Islamic Library. www.australianislamiclibrary.org
  • Sarı, H. (2020). Hisbe Teşkilatı Özelimde İbn Teymiyye’nin İktisadi Nazriyesi:Piyasa, Fiyatlar ve Ücretler. Kırıkkale Üniversitesi sosyal Bililer dergisi, 4(2), 267-281. https://doi.org/DOI: 10.47140/kusbder.790722
  • Sarrio, D. R. (2011). Spiritual anti-elitism: Ibn Taymiyya’s doctrine of sainthood ( walāya ). Islam and Christian–Muslim Relations, 22(3), 275-291. https://doi.org/10.1080/09596410.2011.568812
  • Şahin, H. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset anlayışı (The Political Thought of Ibn Taymiyah). JASSS (The Journal of Academic Social Science Studies), 6(3), 615-638.
  • Şahin, Z. (2020). Mâverdî ve İbn Teymiyye’nin Devlet Yönetim Anlayışı (El-Ahkâmu’s-Sultaniyye ve Es-Siyasetü’ş-Şerriye Örneği) [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Tareen, S. (2011). Deoband Madrasa (ss. 9780195390155-0019) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780195390155-0019. En son erişim: 22.09.2025.
  • Tariq, K. K. (2016). Lessons From Islamic History: Ibn Taymiyyah and the Synthesis of Takfir. Huffington Post. https://www.huffpost.com/entry/ibn-taymiyyah-and-the-syn_b_10096820
  • Taymiyyah, I. (2001). The Religious and Moral Doctrine of Jihad. Rudolph Peters, Jihad in Classical and Modern Islam: A Reader.
  • Toprak, M. Ş. (2019). Selef İnanç Sisteminin Günümüze etkisi [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Kelam Bilim dalı.
  • Töre Sivrioğlu, U. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Journal of Management and Economics Research, 20, 88-104. https://doi.org/10.11611/JMER37
  • Weismann, I. (2001). Taste of modernity: Sufism, Salafiyya, and Arabism in late Ottoman Damascus. Brill.
  • Yalçın, A. (2020). Selefî düşüncenin tarihsel gelişiminde İbn Teymiyye (Kimlik Yayınları). Kimlik Yayınları.

The Effects of Ibn Taymiyyah’s Views on State Administration and Social Structure

Year 2025, Issue: 40, 197 - 218, 25.10.2025
https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1655636

Abstract

This study aims to investigate the effects of Ibn Taymiyyah’s views on state administration and social structure. Ibn Taymiyyah (d. 1328) is an important Islamic scholar. He lived during the years when the Mongols from the east and the Crusaders from the west invaded the Islamic lands. He stated that the only way for Muslims to get rid of the troubles was to go back to the practices of the Salaf-i Salihin period. Accordingly, his political theory, legitimacy of state, relations between ruler and people and his understanding of social order was investigated in this article. The basis of his views is especially the establishment of justice and sharia in state administration and the fulfillment of the ruler's responsibilities. In the effects of his views on the social structure, it is emphasized that individuals are religiously and morally responsible and that they should be isolated from superstitions and heresies for the reformation of society. In this study, qualitative research method was used. This article has established that Ibn Taymiyyah’s views had an important impact on the state administration and social life during his time, and that these effects have survived to the present day.

References

  • Aktan, M. F. (2021). Bir Nasîhatü’l-Mülk Tercümesi: Siyâset-Nâme (Uzun Dijital). Sonçağ Akademi.
  • Akyol, T. (2019). İbn Teymiyye Düşüncesinde Ehl-i Beyt [Yüksek Lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
  • Anjum, O. (2012). Politics, law and community in Islamic thought: The Taymiyyan moment. Cambridge University Press.
  • Arpa, E. (2002). İbn Teymiyye’nin Kur’an Anlayışı (Birinci). Fcr Yayınları.
  • Awal, M. A. (1997). Three Divorces at One Instance with Special Reference to the Fatawa of İbn Taymiyyah [Tez]. University of Birmingham.
  • Aygın, M. G. (2022). XX. Yüzyılda Amerika Birleşik Devletler’inde Selefilik [Yüksek Lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Bazzano, E. A. (2015). Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2: Intellectual Contributions: Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2. Religion Compass, 9(4), 117-139. https://doi.org/10.1111/rec3.12115
  • Black, A. (2011). The history of Islamic political thought: From the Prophet to the present (2nd ed). Edinburgh University Press.
  • El-Tobgui, C. S. (2020). Ibn Taymiyya on reason and revelation: A study of Dar’ ta’āruḍ al-’aql wa-l-naql. Brill.
  • Eryiğit, A. (2018). İbn Teymiyye’de Siyaset Nazariyesi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Fazlullah, R. (2010). Cami’ü’t-Tevôrih (E. Göksu & H. H. Güneş, Çev.; Bayrak Matbaası). Selenge Yayınları.
  • Fushoosh, F. M. M. (2016). A Critical Study of Ibn Taymia’s Response to Chritianity (İbn Teymiyye’nin Hıristiyanlığa Cevabı üzerine Önemli Bir Çalışma) [Doktora Tezi]. Aligarh Müslüman Üniversitesi.
  • Gaudefroy-Demombynes, M. (1941). Un docteur de l’Islam, Ibn Taimiya (1262-1328) [Henri Laoust, Essai sur les doctrines sociales et politiques de Taqi ed din Ahmad b. Taimiya]. Journal des Savants, 1(1), 24-38. https://www.persee.fr/doc/jds_0021-8103_1941_num_1_1_5919
  • Gibson, R., Larsen, T., Gibson, R., & Larsen, T. (2012). Evangelicalism (ss. 9780199799558-0071) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780199799558-0071
  • Hassan, H. (2016, Haziran). The Sectarianism of the Islami State Ideological Roots and Political Context. Carnegie Endowment for International Peace (2016), 4-29. https://about.jstor.org/terms
  • Hoover, J. (2016). Ibn Taymiyya between Moderation and Radicalism. Edinburgh University Press, 177-203.
  • Hoover, J. (2019a). Foundations of Ibn Taymiyya’s Religious Utilitarianism. İçinde P. Adamson (Ed.), Philosophy and Jurisprudence in the Islamic World (ss. 145-168). De Gruyter. https://doi.org/10.1515/9783110552386-010
  • Hoover, J. (2019b). Makers of the Muslim World. One World Academic. oneworld-publication.com
  • Ibn ‘Abd al-Hādī, M. ibn A. (1970). Al-‘Uqūd al-Duriyya min Manāqib Shaykh al-Islām Ibn Taymiyya.
  • Ibn Taymiyyah. (2005). The Decisive Crierion between the Friends of Allah and the Friends of Shaytan (Abu Rumaysah, Çev.). Daar us-Sunnah Publishers.
  • İbn Abdülhâdî, Ş. (t.y.). El-Ukûd (C. 2). info@ataat.com.sa
  • İbn Kesir, & Tercüme Keskin Mehmet. (1995). El Bidaye ven nihaye (Gündoğdu Matbaası, C. 12). Çağrı Yayınları.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm. (2003). Diseases of the heart & their cures. Daar us-Sunnah Publishers.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm, Ani, S. H., & Tel, S. A. (2009). Book of faith: Kitab al-Iman (Malaysian edition). Islamic Book Trust.
  • İbn Teymiyye. (1985). Es-Siyasetü’ş-Şeriyye (V. Akyüz, Çev.; 1. Basım). Dergah Yayınları.
  • İbn Teymiyye, A. (1976). Eş-Ṣârim al-Maslûl ʿalâ Shâtim ar-Rasûl (M. M. Abdulhamid, Ed.; C. 1).
  • Islahi, A. A. (1988). Economic concepts of Ibn Taimīyah. Islamic Foundation.
  • İbn’i Kesir. (2023). El-Bidaye Ve’n-Nihaye. OPENMAKTABA. https://openmaktaba.com/el-bidaye-ven-nihaye-pdf/
  • İşcan, M. Z. (2012). Tarih Boyunca Selefi Söylem. Eskiyeni, 25, 57-64.
  • Khan, A., & Kendall, E. (2016). Reclaiming Islamic tradition: Modern interpretations of the classical heritage. Edinburgh University press.
  • Kılıç, M. (2020). İbn Teymiyye’nin Fıkıh Anlayışında Toplumsal Gerçeklik [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Koca, F., Özervarlı, M. S., & Kara, M. (1999). İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin (İstanbul, C. 20, ss. 413-414). Türkiye Diyanet vakfı.
  • Krawietz, B., Tamer, G., & Kokoschka, A. (Ed.). (2013). Islamic theology, philosophy and law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim al-Jawziyya. De Gruyter.
  • Kuhn, Y. (2020). Über Vernunft und Offenbarung in Ibn Taymiyyas Denken (1. Auflage). tredition.
  • Laoust, H. (2021). İbn Teymiyye’nin Sosyal ve Siyasal Görüşleri Üzerine Bir Deneme (C. 1). Memfis.
  • Little, D. P. (2012). Memlükler’de Din. Çev. Efe Durmuş. History Studies, 4, 471-482.
  • Meijer, R. (Ed.). (2014). Global Salafism: Islam’s New Religious Movement. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199333431.001.0001
  • Michot, Y. (2022). Ibn Taymiyya and the Case for a Salafism of Mercy. Içinde V. J. Cornell & B. B. Lawrence (Ed.), The Wiley Blackwell Companion to Islamic Spirituality (1. bs, ss. 531-544). Wiley. https://doi.org/10.1002/9781118533789.ch28
  • Michot, Y., Lawrence, B. B., & Ibn Taymiyyah. (2012). Against extremisms. Albouraq Editions.
  • Oral, M. (2022). İbn Teymiyye ve Mukaddimetun fî Usûli’t-Tefsir Adlı Eseri. Unpublished. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.10614.06729
  • Öztürk, S. (2018). The Role of Political Salafism in the Formation of Saudi Arabia and the Taliban Regime (Suudi Arabistan ve Taliban Rejiminin Oluşmasında Siyasi Selefiliğin Rolü) [Doktora Tezi]. Orta-Doğu Üniversitesi.
  • Philips, A. A. (2015). Essay On The Heart By Ibn Taymiyyah (Commentary By Dr. Bilal Philips). Australian Islamic Library. www.australianislamiclibrary.org
  • Sarı, H. (2020). Hisbe Teşkilatı Özelimde İbn Teymiyye’nin İktisadi Nazriyesi:Piyasa, Fiyatlar ve Ücretler. Kırıkkale Üniversitesi sosyal Bililer dergisi, 4(2), 267-281. https://doi.org/DOI: 10.47140/kusbder.790722
  • Sarrio, D. R. (2011). Spiritual anti-elitism: Ibn Taymiyya’s doctrine of sainthood ( walāya ). Islam and Christian–Muslim Relations, 22(3), 275-291. https://doi.org/10.1080/09596410.2011.568812
  • Şahin, H. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset anlayışı (The Political Thought of Ibn Taymiyah). JASSS (The Journal of Academic Social Science Studies), 6(3), 615-638.
  • Şahin, Z. (2020). Mâverdî ve İbn Teymiyye’nin Devlet Yönetim Anlayışı (El-Ahkâmu’s-Sultaniyye ve Es-Siyasetü’ş-Şerriye Örneği) [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Tareen, S. (2011). Deoband Madrasa (ss. 9780195390155-0019) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780195390155-0019. En son erişim: 22.09.2025.
  • Tariq, K. K. (2016). Lessons From Islamic History: Ibn Taymiyyah and the Synthesis of Takfir. Huffington Post. https://www.huffpost.com/entry/ibn-taymiyyah-and-the-syn_b_10096820
  • Taymiyyah, I. (2001). The Religious and Moral Doctrine of Jihad. Rudolph Peters, Jihad in Classical and Modern Islam: A Reader.
  • Toprak, M. Ş. (2019). Selef İnanç Sisteminin Günümüze etkisi [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Kelam Bilim dalı.
  • Töre Sivrioğlu, U. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Journal of Management and Economics Research, 20, 88-104. https://doi.org/10.11611/JMER37
  • Weismann, I. (2001). Taste of modernity: Sufism, Salafiyya, and Arabism in late Ottoman Damascus. Brill.
  • Yalçın, A. (2020). Selefî düşüncenin tarihsel gelişiminde İbn Teymiyye (Kimlik Yayınları). Kimlik Yayınları.

İbn Teymiyye’nin Görüşlerinin Devlet Yönetimi Ve Sosyal Yapıya Etkileri

Year 2025, Issue: 40, 197 - 218, 25.10.2025
https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1655636

Abstract

Bu çalışmada, İbn Teymiyye’nin görüşlerinin, devlet yönetimi ve sosyal yapıya etkilerinin araştırılması amaçlanmaktadır. İbn Teymiyye, (ö. 1328) önemli bir İslâm âlimidir. O, doğudan, Moğolların, batıdan, Haçlıların İslâm beldelerini işgal ettiği yıllarda yaşamıştır. İbn Teymiyye, Müslümanların sıkıntılardan kurtulmalarının tek yolunun Selef-i Salihin dönemi uygulamalarına gitmek olduğunu belirtmiştir. Bu yüzden, bu makalede onun siyaset teorisi, devletin meşruiyeti, yönetici ile halk arasındaki ilişkiler ve toplumsal düzen anlayışı araştırılmıştır. Bu doğrultuda, onun görüşlerinin temelini özellikle devlet yönetiminde adaletin ve şeriatın ikamesi ve yöneticinin sorumluluklarını ifası oluşturmaktadır. Onun görüşlerinin sosyal yapıya etkilerinde, bireylerin dini ve ahlaki bakımdan sorumlu oldukları ve toplumun ıslahı için, hurafe ve bid’atlerden soyutlanmaları gerektiği vurgulanmaktadır. Bu araştırmada, nitel araştırma metodu kullanılmıştır. Bu makalede, İbn Teymiyye’nin görüşlerinin yaşadığı dönemdeki devlet yönetimine ve sosyal yaşantıya önemli etkileri olduğu gibi bu etkilerin günümüze kadar geldiği belirlenmiştir.

Ethical Statement

Yukarıda bilgileri yer alan çalışmanın, etik kurul izni gerektirmeyen çalışmalar arasında yer aldığını beyan ederiz.

Supporting Institution

Çalışmayı destekleyen herhangi bir kurum mevcut değildir.

References

  • Aktan, M. F. (2021). Bir Nasîhatü’l-Mülk Tercümesi: Siyâset-Nâme (Uzun Dijital). Sonçağ Akademi.
  • Akyol, T. (2019). İbn Teymiyye Düşüncesinde Ehl-i Beyt [Yüksek Lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
  • Anjum, O. (2012). Politics, law and community in Islamic thought: The Taymiyyan moment. Cambridge University Press.
  • Arpa, E. (2002). İbn Teymiyye’nin Kur’an Anlayışı (Birinci). Fcr Yayınları.
  • Awal, M. A. (1997). Three Divorces at One Instance with Special Reference to the Fatawa of İbn Taymiyyah [Tez]. University of Birmingham.
  • Aygın, M. G. (2022). XX. Yüzyılda Amerika Birleşik Devletler’inde Selefilik [Yüksek Lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Bazzano, E. A. (2015). Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2: Intellectual Contributions: Ibn Taymiyya, Radical Polymath, Part 2. Religion Compass, 9(4), 117-139. https://doi.org/10.1111/rec3.12115
  • Black, A. (2011). The history of Islamic political thought: From the Prophet to the present (2nd ed). Edinburgh University Press.
  • El-Tobgui, C. S. (2020). Ibn Taymiyya on reason and revelation: A study of Dar’ ta’āruḍ al-’aql wa-l-naql. Brill.
  • Eryiğit, A. (2018). İbn Teymiyye’de Siyaset Nazariyesi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Fazlullah, R. (2010). Cami’ü’t-Tevôrih (E. Göksu & H. H. Güneş, Çev.; Bayrak Matbaası). Selenge Yayınları.
  • Fushoosh, F. M. M. (2016). A Critical Study of Ibn Taymia’s Response to Chritianity (İbn Teymiyye’nin Hıristiyanlığa Cevabı üzerine Önemli Bir Çalışma) [Doktora Tezi]. Aligarh Müslüman Üniversitesi.
  • Gaudefroy-Demombynes, M. (1941). Un docteur de l’Islam, Ibn Taimiya (1262-1328) [Henri Laoust, Essai sur les doctrines sociales et politiques de Taqi ed din Ahmad b. Taimiya]. Journal des Savants, 1(1), 24-38. https://www.persee.fr/doc/jds_0021-8103_1941_num_1_1_5919
  • Gibson, R., Larsen, T., Gibson, R., & Larsen, T. (2012). Evangelicalism (ss. 9780199799558-0071) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780199799558-0071
  • Hassan, H. (2016, Haziran). The Sectarianism of the Islami State Ideological Roots and Political Context. Carnegie Endowment for International Peace (2016), 4-29. https://about.jstor.org/terms
  • Hoover, J. (2016). Ibn Taymiyya between Moderation and Radicalism. Edinburgh University Press, 177-203.
  • Hoover, J. (2019a). Foundations of Ibn Taymiyya’s Religious Utilitarianism. İçinde P. Adamson (Ed.), Philosophy and Jurisprudence in the Islamic World (ss. 145-168). De Gruyter. https://doi.org/10.1515/9783110552386-010
  • Hoover, J. (2019b). Makers of the Muslim World. One World Academic. oneworld-publication.com
  • Ibn ‘Abd al-Hādī, M. ibn A. (1970). Al-‘Uqūd al-Duriyya min Manāqib Shaykh al-Islām Ibn Taymiyya.
  • Ibn Taymiyyah. (2005). The Decisive Crierion between the Friends of Allah and the Friends of Shaytan (Abu Rumaysah, Çev.). Daar us-Sunnah Publishers.
  • İbn Abdülhâdî, Ş. (t.y.). El-Ukûd (C. 2). info@ataat.com.sa
  • İbn Kesir, & Tercüme Keskin Mehmet. (1995). El Bidaye ven nihaye (Gündoğdu Matbaası, C. 12). Çağrı Yayınları.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm. (2003). Diseases of the heart & their cures. Daar us-Sunnah Publishers.
  • Ibn Taymīyah, A. ibn ʻAbd al-Ḥalīm, Ani, S. H., & Tel, S. A. (2009). Book of faith: Kitab al-Iman (Malaysian edition). Islamic Book Trust.
  • İbn Teymiyye. (1985). Es-Siyasetü’ş-Şeriyye (V. Akyüz, Çev.; 1. Basım). Dergah Yayınları.
  • İbn Teymiyye, A. (1976). Eş-Ṣârim al-Maslûl ʿalâ Shâtim ar-Rasûl (M. M. Abdulhamid, Ed.; C. 1).
  • Islahi, A. A. (1988). Economic concepts of Ibn Taimīyah. Islamic Foundation.
  • İbn’i Kesir. (2023). El-Bidaye Ve’n-Nihaye. OPENMAKTABA. https://openmaktaba.com/el-bidaye-ven-nihaye-pdf/
  • İşcan, M. Z. (2012). Tarih Boyunca Selefi Söylem. Eskiyeni, 25, 57-64.
  • Khan, A., & Kendall, E. (2016). Reclaiming Islamic tradition: Modern interpretations of the classical heritage. Edinburgh University press.
  • Kılıç, M. (2020). İbn Teymiyye’nin Fıkıh Anlayışında Toplumsal Gerçeklik [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Koca, F., Özervarlı, M. S., & Kara, M. (1999). İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin (İstanbul, C. 20, ss. 413-414). Türkiye Diyanet vakfı.
  • Krawietz, B., Tamer, G., & Kokoschka, A. (Ed.). (2013). Islamic theology, philosophy and law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim al-Jawziyya. De Gruyter.
  • Kuhn, Y. (2020). Über Vernunft und Offenbarung in Ibn Taymiyyas Denken (1. Auflage). tredition.
  • Laoust, H. (2021). İbn Teymiyye’nin Sosyal ve Siyasal Görüşleri Üzerine Bir Deneme (C. 1). Memfis.
  • Little, D. P. (2012). Memlükler’de Din. Çev. Efe Durmuş. History Studies, 4, 471-482.
  • Meijer, R. (Ed.). (2014). Global Salafism: Islam’s New Religious Movement. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199333431.001.0001
  • Michot, Y. (2022). Ibn Taymiyya and the Case for a Salafism of Mercy. Içinde V. J. Cornell & B. B. Lawrence (Ed.), The Wiley Blackwell Companion to Islamic Spirituality (1. bs, ss. 531-544). Wiley. https://doi.org/10.1002/9781118533789.ch28
  • Michot, Y., Lawrence, B. B., & Ibn Taymiyyah. (2012). Against extremisms. Albouraq Editions.
  • Oral, M. (2022). İbn Teymiyye ve Mukaddimetun fî Usûli’t-Tefsir Adlı Eseri. Unpublished. https://doi.org/10.13140/RG.2.2.10614.06729
  • Öztürk, S. (2018). The Role of Political Salafism in the Formation of Saudi Arabia and the Taliban Regime (Suudi Arabistan ve Taliban Rejiminin Oluşmasında Siyasi Selefiliğin Rolü) [Doktora Tezi]. Orta-Doğu Üniversitesi.
  • Philips, A. A. (2015). Essay On The Heart By Ibn Taymiyyah (Commentary By Dr. Bilal Philips). Australian Islamic Library. www.australianislamiclibrary.org
  • Sarı, H. (2020). Hisbe Teşkilatı Özelimde İbn Teymiyye’nin İktisadi Nazriyesi:Piyasa, Fiyatlar ve Ücretler. Kırıkkale Üniversitesi sosyal Bililer dergisi, 4(2), 267-281. https://doi.org/DOI: 10.47140/kusbder.790722
  • Sarrio, D. R. (2011). Spiritual anti-elitism: Ibn Taymiyya’s doctrine of sainthood ( walāya ). Islam and Christian–Muslim Relations, 22(3), 275-291. https://doi.org/10.1080/09596410.2011.568812
  • Şahin, H. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset anlayışı (The Political Thought of Ibn Taymiyah). JASSS (The Journal of Academic Social Science Studies), 6(3), 615-638.
  • Şahin, Z. (2020). Mâverdî ve İbn Teymiyye’nin Devlet Yönetim Anlayışı (El-Ahkâmu’s-Sultaniyye ve Es-Siyasetü’ş-Şerriye Örneği) [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Tareen, S. (2011). Deoband Madrasa (ss. 9780195390155-0019) [Dataset]. https://doi.org/10.1093/obo/9780195390155-0019. En son erişim: 22.09.2025.
  • Tariq, K. K. (2016). Lessons From Islamic History: Ibn Taymiyyah and the Synthesis of Takfir. Huffington Post. https://www.huffpost.com/entry/ibn-taymiyyah-and-the-syn_b_10096820
  • Taymiyyah, I. (2001). The Religious and Moral Doctrine of Jihad. Rudolph Peters, Jihad in Classical and Modern Islam: A Reader.
  • Toprak, M. Ş. (2019). Selef İnanç Sisteminin Günümüze etkisi [Yüksek Lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Kelam Bilim dalı.
  • Töre Sivrioğlu, U. (2013). İbn Teymiyye’nin Siyaset, Hukuk ve İktisat Teorisi. Journal of Management and Economics Research, 20, 88-104. https://doi.org/10.11611/JMER37
  • Weismann, I. (2001). Taste of modernity: Sufism, Salafiyya, and Arabism in late Ottoman Damascus. Brill.
  • Yalçın, A. (2020). Selefî düşüncenin tarihsel gelişiminde İbn Teymiyye (Kimlik Yayınları). Kimlik Yayınları.
There are 53 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Political and Civilization History of Islam, Political History (Other), History of Islam
Journal Section Research Articles
Authors

Abdullah Ekinci 0000-0002-4767-2002

İhsan Pilatin 0000-0002-5744-1849

Early Pub Date October 25, 2025
Publication Date October 25, 2025
Submission Date March 11, 2025
Acceptance Date September 26, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 40

Cite

APA Ekinci, A., & Pilatin, İ. (2025). İbn Teymiyye’nin Görüşlerinin Devlet Yönetimi Ve Sosyal Yapıya Etkileri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(40), 197-218. https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1655636

Dicle University
Journal of Social Sciences Institute (DUSBED)