FÂRÂBÎ ON WAR

Year 2016, Volume: 52 Issue: 1, 167 - 180, 01.03.2016

Ahmet Kamil Cihan

Abstract

Fârâbî makes a distinction
between just and
unjust wars. In addition to
defensive war, he accepts a
legitimate war of aggression.
Just war principles are
considered for the virtuous
city. A war is legitimate
and justifi ed if it will be to
defense against an external
enemy; to acquire goodness
that the city deserves but
that is in the possession of
others; to force people to
accept the best for them,
when they do not recognize
it by themselves; to enslave
people who are naturally
fi t to serve, but who refuse
the yoke of slavery; to
seek restitution from those
who withhold something
that rightly belongs to
the citizens of the city; to
punish evildoers so that
they do not repeat their
crimes against the city and
as a means of intimidating
others who might think of
emulating them; and total
extermination of those
whose mere survival might
hand the inhabitants of the
city. Principles of unjust
wars are as follows: humiliating
people and making
them submissive; having
them honor him; imposing
on them his own passion;
tyrannizing them; satisfying
his fury or seeking the
sheer pleasure of victory,
or unduly punishing them
for an injustice committed
on their part that clearly
deserves less than warfare
and killing. Also, if a war
based on the wealth, honor,
or politics it will be unjust.
Farabi’s reminiscent statements
on jihad are subject
to review in different ways.

Keywords

Farabi, Just war, Unjust war, Jihad.

FÂRÂBÎ’NİN SAVAȘ TEORİSİ

Abstract

Fârâbî, haklı ve haksız savaş ayrımı yapmış; savunma
amaçlı savaşın yanı sıra saldırı amaçlı savaşı da meş-
ru görmüştür. Haklı savaş gerekçeleri, fâzıl medine
için düşünülmüştür. Düşmana karşı kendini savunmak,
medine dışında olup da medinenin hak ettiği bir
iyiliği elde etmek, kendilerine uygun düşen iyiliğe
sözlü olarak çağrıldığı hâlde icabet etmeyeni zorlamak,
tabiÎ konumuna uygun işi icra etmeyenleri itaat
ettirmek, medineye ait bir iyiliği medineden mahrum
bırakanlardan geri almak, medine dışında medineye
karşı işlenen suçun faillerini cezalandırmak ve olası
teşebbüslerin önünü almak, varlıkları medine için
zararlı olanları ortadan kaldırmak için yapılan savaş,
meşru ve haklıdır. Haksız savaş gerekçeleri ise reisin
bir toplumu itaati altına almak istemesi, emrinin tutulması,
istediği şekilde orada hükümet etmesi, galip
gelme maksadı, öfkelenmesi ve zaferden alacağı haz,
cezası ölümü hak etmeyenlere karşı reisin öfkeye kapılıp,
onları öldürmek istemesi sebebiyle olur. Ayrıca
servet, onur, siyaset gibi gerekçelerle açılan savaş da
haksızdır. Fârâbî’nin cihadı hatırlatan ifadeleri çeşitli
şekilde yoruma tabi tutulmuştur.

Keywords

Fârâbî, Haklı savaş, Haksız savaş, Cihat