Ta’wil, one of the most cont- roversial and highly debated concepts in the
history of Islamic thought, transcends all these attempts of meaning and
interpretation due to its semantic opening and its importance. Islamic scholars
have frequently referred to ta’wil in their works, which they perceive as a
rational, knowledge-based, scientific discipline in making sense of and
reconstructing religious nusus. There is no doubt that Imam al-Maturidi al-Sa-
markandi, who makes use of ta’wil in his works suc- cessfully, is the first
name to come to mind among Islamic kalam scholars. According to Imam al-Maturidi,
ta’wil is a scientific discipline that reveals all epistemological and
ontological truths related to the relevant concept or text, beyond simply
compre- hending or interpreting a text. Ta’wil bears a truth that leads people
to search for new meaning and discoveries, and even entrusts them to the
excitement and self-con- fidence of co-existence or cohabitation.
This study provides an account of the importance of the concept of ta’wil,
its scope, practices, and some necessary features that those who do ta’wil
should have, according to the early Islamic kalam scholar Imam al-Ma- turidi.
İslâm düşünce tarihinde
kendisi üzerinde en çok tartışma ve münazaranın yapıldığı kavramlardan birisi
olan te’vîl, semantik açılımı ve sahip olduğu mahiyeti gereği bütün bu anlam ve
yorum denemelerini aşar niteliktedir. İslâm kelâmcıları, dinî nassları
anlamlandırma ve yeniden yapılandırma konusunda aklî, irfanî ve ilmî bir
disiplin olarak algıladıkları te’vîle kendi eserlerinde sıkça başvurmuşlardır.
Te’vîli, kendi eserlerinde başarıyla uygulayan İslâm kelamcılarının başında hiç
kuşkusuz İmâm Mâtürîdî es-Semerkandî gelmektedir. İmâm Mâtürîdî açısından
te’vîl, sadece bir kavram veya metnin gelişi güzel biçimde anlaşılması veya
yorumlanmasının ötesinde, ilgili kavram ya da metinle alakalı bütün epistemolojik
ve ontolojik hakikatleri ortaya koyan ilmî bir disiplindir. Te’vîl, insanı yeni
yeni anlam ve keşiflerin arayışına sevk eden hatta birlikte var olmanın veya
birlikte yaşamanın heyecan ve öz güvenine emanet eden bir hakikate sahiptir.
Bu makalede, ilk dönem
İslâm kelâmcılarından Mâtürîdî’ye göre te’vîl kavramının mahiyeti, kapsamı,
uygulama örnekleri ile te’vîl yapacak kişide bulunması gerekli bazı temel
kıstaslara işaret edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 15, 2019 |
Submission Date | April 22, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 55 Issue: 3 |
Diyanet İlmi Dergi is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).