Dil, İnanç ve Kimlik Bakımından Dışlanan Bir Topluluk: Anamur Abdalları

Year 2018, Volume: 12 Issue: 23, 275 - 287, 30.11.2018

Gönül Erdem Nas

Abstract

Abdallar, özellikle Yeşilyurt ve Yıldırım Beyazıt dolaylarında, Anamur’un merkezinde yaşamaktadır. Abdal kimliğinin kökeni hakkında pek çok farklı görüş vardır. Bazı Abdallar atalarının Horasan’dan göç ettiklerini iddia ederken, bazıları da Kıpti olduklarına inanırlar. Ortak fikir, Abdalların kendilerini Türk olarak görmemesidir. Abdallar, yerel halk tarafından fizyolojik görünümleri ve inançları (Alevi) nedeniyle dışlandıklarını iddia etmektedir. Bu arada, onlar ile Kaşdişlen köyünde yaşayan Tahtacılar olarak bilinen diğer Alevi grubu arasında herhangi bir ilişki olmadığından bahsederler. İnanç bağlamında, birbirlerinden tamamen farklı olduklarını söylemektedirler. Araştırmanın verileri belirli kişilerle yapılan görüşmeler sonucunda elde edilmiştir. Derinlemesine görüşmeler yaşlılarla ve genellikle eğitimsiz olanlarla gerçekleştirilmiştir. Konuşmaların yazıya dökülmesinden sonra, Abdallar tarafından konuşulan ağzın pek çok farklılıklarının yanı sıra birçok ortak noktası olduğu da tespit edilmiştir. Anamur’da yaşayan Abdalların bir toplum olarak gizli dili, inanç ve kimliği daha önce çalışılmamıştır, dolayısıyla çalışma bu tür bir literatüre de katkı sağlayacaktır.

Keywords

anamur, abdallar, alevilik, ağız

ABDALS of ANAMUR: A COMMUNITY EXCLUDED WITH REGARD to ITS LANGUAGE, BELIEF and IDENTITY

Abstract

The Abdals are people who live in the centre of Anamur, especially in Yeşilyurt and Yıldırım Beyazıt quarters. There are many different views about the origin of Abdal identity. While some of Abdals claim that their ancestors migrated from Khorasan, some others believe that they are Copts. The common idea is that the Abdals do not represent themselves as Turkish. Abdals claim that they are excluded by local people due to their physiological appearance and belief (Alewi). By the way they mention that there is no any relation between them and the other Alewi group known as Tahtacılar living in Kaşdişlen village. They say that in context of belief, they are completely different from each other. The data of the study is obtained by interviews with certain people. In depth interviews were conducted with elderly people and generally with those who are uneducated. After the speeches were transcribed, it was found that the dialect spoken by Abdals has many things in common as well as many differences. The special language, beliefs and identity of Abdals of Anamur as an inner community have not been studied before, so it is believed that the study will have a contribution to such literature.

Keywords

anamur, alawism, dialect, abdals

References

• BERLIN, İsaiah (1992). “Volksgeit‟ın Dönüşü”, NPQ Türkiye Dergisi, 2.
• BİLGİN, Nuri (2007). Kimlik İnşası, (Çev. Yılmaz, H.), İzmir: Aşina Kitaplar.
• CAFEROĞLU, Ahmet (1943). Anadolu Ağızlarından Toplamalar. Kastamonu, Çankırı, Çorum, Amasya, Niğde Ilbaylıkları, Kalaycı Argosu ve Geygeli Yörüklerinin Gizli Dili, Ankara: TDK Yay.
• DUYGULU, Melih (2012). “Abdallar Bozkırın Yalnız Çocukları”, NTV Tarih Dergisi Sayı 46, s. 31-46.
• ERİM, Mustafa (2014). Osmanlı Belgelerinde İçel Sancağı Anamur Kazası, İstanbul: Hemen Kitap.
• GÖLPINARLI, Abdülbaki (1961). Yunus Emre ve Tasavvuf, İstanbul: İnkılâp Yay.