Human beings frequently exhibit destructive behaviours toward the physical environments in most of their institutions, including art. Within this context, some performance arts display the abject situation as a result of the bizarre encounters with the feared and disgusted other. This encounter consecutively determines the relational payoff of human beings. Such display also preserves the so-called distinction between human and Nature as nonhuman is presented as a piece of art separated from the self. Moreover, the exhibition of the Other as a cultural product unwittingly underlines that human beings reveal Nature as the Other prompted for the Cultural gaze. This categorisation feeds on any nonchalance of human beings towards a potential environmental catastrophe created by the very categorisation between Nature and Culture. Within this framework, this study will focus on the nonchalance of humanity towards an unavoidable environmental catastrophe they created, which creates an anthropocentric dilemma. To exemplify this dilemma, this study will make use of examples from Mike Barlett’s play entitled Earthquakes in London (2010).
İnsanlar çoğu zaman sanat dâhil çoğu kurumlarında çevreye karşı yok edici bir tutum sergilerler. Bu bağlamda, bazı performans sanatları korkulan ve nefret edilen ötekiyle tuhaf karşılaşmalar neticesinde ortaya çıkan ürkütücü durumları ortaya koyar. Bu karşılaşma da insanların bu bağlantıda hesaplaşmasını belirler. Aynı zamanda, bu tip sergilemelerle insan olmayan, insan özünden ayrı olarak bir sanat eseri statüsünde değerlendirildiğinden insan ve doğa arasındaki oluşturulmuş fark devam ettirilir. Ayrıca, Ötekinin kültürel bir ürün gibi sergilenmesi farkında olmadan, insanın Doğayı Kültür tarafından bakılacak Öteki olarak sınıflandırdığını da gösterir. Bu sınıflandırma insanların, yine Doğa ve Kültür arasında oluşturulmuş bu kategori neticesinde olması beklenen muhtemel çevresel felaketlere karşı duyduğu umursamazlıkla beslenir. Bu bağlamda, bu çalışma insanların kendilerinin yarattığı – ki bu da insan merkezli bakış açısının ikilemidir – önlenemez çevresel felaketlere karşı umursamazlığı üzerine odaklanacaktır. Bu ikilemi örneklendirmek içinse Mike Barlett’in Londra’da Depremler (Earthquakes in London – 2010) başlıklı oyunundan örnekler kullanacaktır.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | ARTİCLES |
Authors | |
Publication Date | March 20, 2020 |
Acceptance Date | February 14, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |
Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayrıTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) ile lisanslanmıştır.