The humour press which started to emerge after the
Tanzimat (Reforms) in the Ottoman Empire, experienced a boom after the second
Constitutional Era. In this period many humour and cartoon magazines, both in
traditional and Western style, were published. When it comes to the Republic
Era, there are two caricaturists who attracted attention: Cemal Nadir
(1902-1947) and Ramiz Gökçe (1900-1953).
In
the first months of 1937, Cemal Nadir, who, on one hand, became really famous
with the “Bay Amca” Series, and analysed, on the other hand, the characters and
caricatures of the men of letters of the era in the newspaper Akşam. In this analysis, which can be
called as “portrait caricature”, poets, writers and statesmen were analysed in
many aspects, especially in terms of their literary, psychological, political
and social identities. While the examples of caricatures with no captions drawn
by the men of letters had been known for a long time, in this series, Cemal
Nadir enriched his portraits with remarkable captions as well as the
caricatures. In this respect, Cemal Nadir can be considered as the pioneer of
the “caricature portraitist” style.
There are 42 names in
this serial of the Akşam newspaper,
which was published as the “Photo
Analyses”, but which was called by Cemal Nadir as “A Humorous Anthology”. This cartoon series, which started with
Abidin Daver on January 7th, 1937, ended with Yahya Kemal on
November 29th, 1937. In this
series, all of which would require long articles themselves, important names of
our world of Literature and Art were analysed briefly in terms of caricatures
and characters. In these physical and spiritual portrait caricatures, many
unknown aspects of the writers as well as the known ones come into light.
Osmanlı
Devleti’nde Tanzimat sonrası kıpırdanmaya başlayan mizah basını, II. Meşrutiyet sonrası, tabir yerinde ise,
tam bir patlama yaşamıştır. Bu dönemde
hem geleneksel, hem de Batılı tarzda birçok mizahî gazete ve karikatür mecmuası
yayınlanmıştır. Cumhuriyet dönemine gelindiğinde ise dikkatleri üzerinde
toplayan iki karikatürist vardır: Cemal Nadir Güler (1902-1947), Ramiz Gökçe (1900-1953).
1937 yılının ilk aylarında bir
taraftan “Bay Amca” serisiyle fırtınalar
koparan Cemal Nadir, diğer taraftan Akşam gazetesinde devrin edebiyatçılarına
dair karakter ve karikatür analizi yapmıştır. “Portre karikatür” olarak
nitelendireceğimiz bu analizde şairler, yazarlar ve devlet adamları, birçok
yönüyle, özellikle de edebî, psikolojik, siyasî ve sosyal kimlikleri açısından
değerlendirilmiştir. Edebiyatçılara dair
yorumsuz karikatür örnekleri öteden beri bilinmekte iken, Cemal Nadir bu seride
karikatür kadar dikkat çekici yorumlarla da portrelerini zenginleştirmiştir. Bu
yönüyle Cemal Nadir, “karikatür potreist” tarzının öncüsü sayılabilir.
“Fotoğraf
Tahlilleri” adıyla
neşredilen, fakat Cemal Nadir’in “Mizahî
bir Antoloji” dediği Akşam gazetesinin bu tefrikasında 42 isim yer almaktadır.
7 Kânunusâni 1937 tarihinde Abidin Daver’le başlayan bu karikatür serisi, 29
Teşrinisâni 1937 tarihinde Yahya Kemal’le son bulmaktadır. Hepsi uzun bir
makaleyi gerektirecek bu seride edebiyat ve sanat dünyamızın önemli isimleri
kısaca karikatür ve karakter aynasında tahlil edilmiştir. Fizikî ve ruhsal bu
portre karikatürlerde yazarların bilinenin dışında, bilenmeyen birçok yönü de
gün yüzüne çıkmaktadır.
Journal Section | ARTİCLES |
---|---|
Authors | |
Publication Date | October 31, 2017 |
Acceptance Date | September 16, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 16 Issue: 16 |
Journal of Language and Literature Studies is licensed under the Creative Commons Attribution-Non-Commercial-NoDerivatives 4.0 International Licence (CC BY-NC-ND 4.0).