Öz
Dil öğretimi kadîm medeniyetlerden itibaren insanoğlunun ilgi duyduğu bir alan olmuştur. Eski Hint dönemi ile başlayan bu alandaki çalışmalar 20. yy’da modern dilbilimin temelleri atılana kadar farklı merhalelerden geçmiştir. Bu aşamalar neticesinde 19. yy’a gelindiğinde dilbilimcilerin ilgi alanı dillerin hangi kök ve aileden geldiği üzerine yoğunlaşmıştır. Bu alanda yapılan incelemeler ‘karşılaştırmalı gramer’ yazım şeklinin ortaya çıkmasına yol açmıştır. Dillerin kökeni ve mensup oldukları dil ailesi sahasında başlayan karşılaştırmalı çalışmalar uygulumalı dilbilimin başlamasıyla farklı bir boyuta taşınmış ve ‘karşılaştırmalı dilbilim’ sahasının bilim dalı olarak ortaya çıkmasına vesile olmuştur. Bu sayede dillerin kendi içinde müstakil olarak betimlenmesine müteakip sistemli bir şekilde yapısal olarak karşılaştırılmasına da kapı aralanmıştır. Ana dili ve hedef dilin benzerlikleri-farklılıkları üzerinde çalışılan bu sahada karşıtsal çözümlemelere ağırlık verilmiştir. Dolayısıyla karşıtsal çözümleme, karşılaştırmalı dilbilimin uygulama sahası haline gelmiştir. Altmışlı ve yetmişli yıllarda ivme kazanan karşıtsal çözümleme çalışmaları iki dilin ses bilgisi, sözcük, sözdizimi, biçimbilim, kültür vb alanlarında kendini göstermeye başlamıştır. Ana dili ve hedef dil arasında gerçekleştirilen karşıtsal incelemeler yabancı dil öğrenimini kolaylaştırması hasebiyle odak noktası haline gelmiştir. Bu yönelim farklı dillerde olduğu gibi Arapça özelinde de kendini göstermiştir. Özellikle ülkemizde son dönem akademik çalışmalarda Arapça-Türkçe arasında gerçekleştirilen karşıtsal incelemeler dikkat çekmektedir. Bu çalışmada günümüz Türkiye’sinde Arapça öğretiminde ve Arapça akademik araştırmalarda karşıtsal çözümlemenin bulunduğu konum ele alınmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksan D. (2015). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim (6 bs.). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Arak, H. (2006). İkinci Yabancı Dil Olarak Almancanın Öğrenilmesinde İngilizcenin ve Karşılaştırmalı Dil Bilgisinin Rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(21), 205-216.
- İşler, E. (2002), Karşıtsal Çözümleme ve Arapça Öğretimi. Nüsha, (Yaz, 6) 123-134.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 24 |
Kaynak Göster
Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir.
Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.
Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.
Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.