يتناولُ هذا البحثُ المفعولَ به فِي اللغةِ العربيّةِ واللغةِ التركيّةِ مِن خِلال دِراسةٍ تقابليّةٍ تَتبعُ منهجاً تَقابُليّاً وَصْفِيّاً يَتناولُ أولاً المَفعولَ بهِ فِي اللغةِ العربيّةِ تَعريفاً وتَقْسيمَاً وأحكاماً، ومِن ثُمَّ يتناولُ المفعولَ بهِ فِي اللغةِ التركيّةِ تَعريفاً وأَقساماً وأَحكاماً، ثُمَّ يتناولُ نقاط التشابه والاختلاف بينهما في كلتا اللغتين، ثمّ ينتقل إلى خاتمة تركز على أهم النتائج التي تم التوصل إليها، ومنها: أن المفعول به في كلتا اللغتين هو الاسم الذي وقع عليه فعل الفاعل، وأن ما يعمل به هو الفعل المتعدّي لا الفعل اللازم، وأنه ينقسم في كلتا اللغتين إلى مفعول به صريح وغير صريح، وأن المفعول به الصريح في اللغة التركيّة هو مفعول به معرّف بأل التعريف في اللغة العربيّة، والمفعول به غير الصريح في اللغة التركيّة، هو مفعول به نكرة في اللغة العربيّة، وأن أنواع المفعول به الأخرى في اللغة العربيّة كالمفعول به على الاختصاص والإغراء والتحذير غير موجودة في اللغة التركيّة، وأنه يجوز تقديم المفعول به في كلتا اللغتين ضمن حالات معينة، وأن المفعول به قد يتعدد في كلتا اللغتين وإن كان هذا التعدد مشروطاً في اللغة التركيّة، ومن ثمّ توصي الدراسة الدارسين والمدرسين وواضعي المناهج بأخذ نقاط التشابه والاختلاف في هذا الموضوع بعين الاعتبار.
الكلمات المفتاحية: دراسة تقابليّة، المفعول به، اللغة العربيّة، اللغة التركيّة.
Bu araştırma, betimleyici ve karşılaştırmalı yaklaşım izleyen bir çalışma ile Arap dilinde ve Türkçede nesneyi ele almaktadır. Önce Arap dilinde nesne, tanım, taksim ve hükümler ele alınmaktadır. Daha sonra Türkçenin tanımı, bölümleri ve hükümlerindeki nesne İle her iki dilde aralarındaki benzerlik ve farklılık noktalarını açıklar. Ardından, her iki dilde de nesnenin, öznenin ve geçişli fiilin düşüp isim olduğu ve onunla çalışanın geçişsiz fiil olmayıp geçişli fiil olduğu da dahil olmak üzere ulaşılan en önemli sonuca varır. Her iki dilde de belirtili ve belirtisiz nesne olmak üzere ayrılır. Türkçe dilindeki belirtili nesne Arap dilinde muarref bir nesne ve belirtisiz nesne ise Arapçadaki nekra bir nesnedir. Arap dilindeki ihtisas, iğra ve uyarma gibi nesne çeşitlerinin Türk dilinde bulunmadığını ve nesnenin belirli hallerde her iki dilde de takdim edebilmesi ve Türkçede şartlı olsa dahi nesnenin birden çok olabilmesidir. Daha sonra çalışma, öğrencilere, öğretmenlere ve program geliştiricilerine bu konudaki benzerlik ve farklılık noktalarını dikkate almalarını önermektedir.
This research deals with the object of the Arabic language and the Turkish language through an empirical study that follows a contrastive and descriptive approach that first deals with the object in the Arabic language definition, division and provisions, and then deals with the object in the Turkish language definition, sections and provisions, and then deals with the points of similarity and difference between them in both languages, then moves to a conclusion focusing on the most important results that have been reached, including: that the object in both languages is the noun on which the verb of the subject occurred, and that what he works with is the transitive verb, not the necessary verb, and that it is divided in both languages into an explicit object It is not explicit, and that the direct object in the Turkish language is a definite object in the Arabic language, and the object that is not explicit in the Turkish language is an indefinite object in the Arabic language, and that other types of the object in the Arabic language are like the object of competence, temptation and warning It does not exist in Turkish, and that the object may be presented in both languages within certain cases, and that the object may be multiple in both languages, even if this multiplicity is conditional in the Turkish language, and then the study recommends the student The students, teachers, and curriculum developers should take into account the points of similarity and differences in this topic.
Primary Language | Arabic |
---|---|
Subjects | Language Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 26, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 1 Issue: 25 |
Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir.
Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.
Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.
Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.