Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 27, 159 - 184, 21.06.2023

Öz

Kaynakça

  • Abdulkerimoğlu, Abdulkadir. “Arapça Eğitimi – Öğretimi Konusunda Genel Bir Bakış ve Türkiye’de Arapça Eğitimi – Öğretimi Meselesi”. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/3 (1998), 140-141.
  • Ak, Hâlid Abdurrahman. Usulü’t-Tefsir ve Kavâ’iduh. Beyrut : Dârü’n-Nefâis, 1986.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara : Türk Dil Kurumu, 1979.
  • Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b el-Hüseyin b Ali. Delailü’n-Nübüvve ve Ma’rifetu Ahvâli Sahibi’ş-Şeria. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
  • Birışık, Abdulhamit. “Kur’an (Tarifi ve İsimleri)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26/383-388. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
  • Buyrukçu, Ramazan. “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47/2 (01 Ağustos 2006), 99-126.
  • Cevher Mesut. Osmanlı Devletinin İslami İlimler ve Arapçadaki Rolü, Bütün Yönleriyle Osmanlı ve Mirası. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, İslam ilimler Fakültesi, 2016.
  • Cevher Mesut. - Pandemi Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi Uluslararası Kongresi 1.Cilt,400- 407, s 404.
  • Coştu, Kamil. “Arapça Eği̇ti̇mi̇nde Öğrenmeyi̇ Etki̇leyen Faktörler”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/6 (30 Aralık 2015), 29-56.
  • Çoştu, Kami̇l vd. “Yabancı Uyruklu Öğretim Üyelerinin Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Hakkındaki Düşünceleri”. Yüksek Din Öğretimi.
  • Dereli̇, Muhammet Vehbi. “Arap Di̇li̇ Ve Edebi̇yatinin İslâm Medeni̇yeti̇ne Etki̇si̇”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49/49 (30 Haziran 2020), 65-88.
  • Faris, Ebü’l-Hüseyin Ahmed b Faris b Zekeriyyâ İbn. es-Sahibi: fî Fıkhi’l-Luga ve Sünenü’l-Arabi fî Kelamiha. Beyrut : el-Mektebetü’l-Lugaviyyeti’l-Alemiyye, 1963.
  • Galanti, Avram vd. “Avram Galanti, ‘Türkiye ve Sâmî Diller’ (Osmanlıcadan Sad. Nurettin Ceviz’le), Nüsha Dergisi, S.15, 97-106, (2004)”.
  • Gündüzöz, Soner. “Arapça Öğretiminde Başvurulacak Bazı Yöntem ve Teknikler: Pedagojik Bir Değerlendirme”.
  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (01 Mart 2010), 35-53.
  • Kandemir, M. Yaşar. “Hadis”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 15/27-64. İstanbul: TDV Yayınları, 1997.
  • Kervankaya, Figen. “İmam Hatip Liselerinde Arapça Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1 (01 Haziran 2014), 125-134.
  • Kizmaz, Zahir. “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (2005), 189-215.
  • Köken, Hayrullah. Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı, 2006.
  • Mübarek, Ebû Abdurrahman Abdullah b Mübarek Abdullah b. ez-Zühd ve’r-Rekaik. Riyad : Dârü’l-Mi’rac ed-Devliyye, 1995.
  • Nisaburi, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hakim. el-Müstedrek ale’s-Sahihayn. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1990.
  • Okur, Kaşif Hamdi. “Temel Fıkıh Kaynaklarına Göre İbadetin Dili”. Dini Araştırmalar 1/3 (01 Haziran 1999).
  • Polat, Emannullah. “Kur’ân Dili Arapça’nın Yapısı Ve Bazı Özellikleri”. Journal of Turkish Studies 9/Volume 9 Issue 2 (01 Ocak 2014), 1817-1817.
  • Soysaldı, Mehmet. “Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Yolları”. EKEV Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler - XIV/45 (2010), 247-280.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-İktirah fî Ilmi Usuli’n-Nahv. İstanbul : İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1975.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-Müzhir fî ulumi’l-Luga ve Envaiha. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, ts.
  • Yazici, M. Sait. “Cumhuriyetin 75. Yılında Din Öğretiminde Yeni Hedefler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41/4 (01 Aralık 1999), 1-8.
  • Yücel, İrfan. “Diyanet İşleri Başkanlığı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/455-460. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası : 1982: Yasa Yayınları, ts.
Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 27, 159 - 184, 21.06.2023

Öz

Kaynakça

  • Abdulkerimoğlu, Abdulkadir. “Arapça Eğitimi – Öğretimi Konusunda Genel Bir Bakış ve Türkiye’de Arapça Eğitimi – Öğretimi Meselesi”. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/3 (1998), 140-141.
  • Ak, Hâlid Abdurrahman. Usulü’t-Tefsir ve Kavâ’iduh. Beyrut : Dârü’n-Nefâis, 1986.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara : Türk Dil Kurumu, 1979.
  • Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b el-Hüseyin b Ali. Delailü’n-Nübüvve ve Ma’rifetu Ahvâli Sahibi’ş-Şeria. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
  • Birışık, Abdulhamit. “Kur’an (Tarifi ve İsimleri)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26/383-388. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
  • Buyrukçu, Ramazan. “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47/2 (01 Ağustos 2006), 99-126.
  • Cevher Mesut. Osmanlı Devletinin İslami İlimler ve Arapçadaki Rolü, Bütün Yönleriyle Osmanlı ve Mirası. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, İslam ilimler Fakültesi, 2016.
  • Cevher Mesut. - Pandemi Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi Uluslararası Kongresi 1.Cilt,400- 407, s 404.
  • Coştu, Kamil. “Arapça Eği̇ti̇mi̇nde Öğrenmeyi̇ Etki̇leyen Faktörler”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/6 (30 Aralık 2015), 29-56.
  • Çoştu, Kami̇l vd. “Yabancı Uyruklu Öğretim Üyelerinin Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Hakkındaki Düşünceleri”. Yüksek Din Öğretimi.
  • Dereli̇, Muhammet Vehbi. “Arap Di̇li̇ Ve Edebi̇yatinin İslâm Medeni̇yeti̇ne Etki̇si̇”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49/49 (30 Haziran 2020), 65-88.
  • Faris, Ebü’l-Hüseyin Ahmed b Faris b Zekeriyyâ İbn. es-Sahibi: fî Fıkhi’l-Luga ve Sünenü’l-Arabi fî Kelamiha. Beyrut : el-Mektebetü’l-Lugaviyyeti’l-Alemiyye, 1963.
  • Galanti, Avram vd. “Avram Galanti, ‘Türkiye ve Sâmî Diller’ (Osmanlıcadan Sad. Nurettin Ceviz’le), Nüsha Dergisi, S.15, 97-106, (2004)”.
  • Gündüzöz, Soner. “Arapça Öğretiminde Başvurulacak Bazı Yöntem ve Teknikler: Pedagojik Bir Değerlendirme”.
  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (01 Mart 2010), 35-53.
  • Kandemir, M. Yaşar. “Hadis”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 15/27-64. İstanbul: TDV Yayınları, 1997.
  • Kervankaya, Figen. “İmam Hatip Liselerinde Arapça Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1 (01 Haziran 2014), 125-134.
  • Kizmaz, Zahir. “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (2005), 189-215.
  • Köken, Hayrullah. Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı, 2006.
  • Mübarek, Ebû Abdurrahman Abdullah b Mübarek Abdullah b. ez-Zühd ve’r-Rekaik. Riyad : Dârü’l-Mi’rac ed-Devliyye, 1995.
  • Nisaburi, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hakim. el-Müstedrek ale’s-Sahihayn. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1990.
  • Okur, Kaşif Hamdi. “Temel Fıkıh Kaynaklarına Göre İbadetin Dili”. Dini Araştırmalar 1/3 (01 Haziran 1999).
  • Polat, Emannullah. “Kur’ân Dili Arapça’nın Yapısı Ve Bazı Özellikleri”. Journal of Turkish Studies 9/Volume 9 Issue 2 (01 Ocak 2014), 1817-1817.
  • Soysaldı, Mehmet. “Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Yolları”. EKEV Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler - XIV/45 (2010), 247-280.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-İktirah fî Ilmi Usuli’n-Nahv. İstanbul : İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1975.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-Müzhir fî ulumi’l-Luga ve Envaiha. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, ts.
  • Yazici, M. Sait. “Cumhuriyetin 75. Yılında Din Öğretiminde Yeni Hedefler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41/4 (01 Aralık 1999), 1-8.
  • Yücel, İrfan. “Diyanet İşleri Başkanlığı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/455-460. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası : 1982: Yasa Yayınları, ts.
Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 27, 159 - 184, 21.06.2023

Öz

Kaynakça

  • Abdulkerimoğlu, Abdulkadir. “Arapça Eğitimi – Öğretimi Konusunda Genel Bir Bakış ve Türkiye’de Arapça Eğitimi – Öğretimi Meselesi”. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/3 (1998), 140-141.
  • Ak, Hâlid Abdurrahman. Usulü’t-Tefsir ve Kavâ’iduh. Beyrut : Dârü’n-Nefâis, 1986.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara : Türk Dil Kurumu, 1979.
  • Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b el-Hüseyin b Ali. Delailü’n-Nübüvve ve Ma’rifetu Ahvâli Sahibi’ş-Şeria. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
  • Birışık, Abdulhamit. “Kur’an (Tarifi ve İsimleri)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26/383-388. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
  • Buyrukçu, Ramazan. “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47/2 (01 Ağustos 2006), 99-126.
  • Cevher Mesut. Osmanlı Devletinin İslami İlimler ve Arapçadaki Rolü, Bütün Yönleriyle Osmanlı ve Mirası. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, İslam ilimler Fakültesi, 2016.
  • Cevher Mesut. - Pandemi Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi Uluslararası Kongresi 1.Cilt,400- 407, s 404.
  • Coştu, Kamil. “Arapça Eği̇ti̇mi̇nde Öğrenmeyi̇ Etki̇leyen Faktörler”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/6 (30 Aralık 2015), 29-56.
  • Çoştu, Kami̇l vd. “Yabancı Uyruklu Öğretim Üyelerinin Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Hakkındaki Düşünceleri”. Yüksek Din Öğretimi.
  • Dereli̇, Muhammet Vehbi. “Arap Di̇li̇ Ve Edebi̇yatinin İslâm Medeni̇yeti̇ne Etki̇si̇”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49/49 (30 Haziran 2020), 65-88.
  • Faris, Ebü’l-Hüseyin Ahmed b Faris b Zekeriyyâ İbn. es-Sahibi: fî Fıkhi’l-Luga ve Sünenü’l-Arabi fî Kelamiha. Beyrut : el-Mektebetü’l-Lugaviyyeti’l-Alemiyye, 1963.
  • Galanti, Avram vd. “Avram Galanti, ‘Türkiye ve Sâmî Diller’ (Osmanlıcadan Sad. Nurettin Ceviz’le), Nüsha Dergisi, S.15, 97-106, (2004)”.
  • Gündüzöz, Soner. “Arapça Öğretiminde Başvurulacak Bazı Yöntem ve Teknikler: Pedagojik Bir Değerlendirme”.
  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (01 Mart 2010), 35-53.
  • Kandemir, M. Yaşar. “Hadis”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 15/27-64. İstanbul: TDV Yayınları, 1997.
  • Kervankaya, Figen. “İmam Hatip Liselerinde Arapça Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1 (01 Haziran 2014), 125-134.
  • Kizmaz, Zahir. “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (2005), 189-215.
  • Köken, Hayrullah. Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı, 2006.
  • Mübarek, Ebû Abdurrahman Abdullah b Mübarek Abdullah b. ez-Zühd ve’r-Rekaik. Riyad : Dârü’l-Mi’rac ed-Devliyye, 1995.
  • Nisaburi, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hakim. el-Müstedrek ale’s-Sahihayn. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1990.
  • Okur, Kaşif Hamdi. “Temel Fıkıh Kaynaklarına Göre İbadetin Dili”. Dini Araştırmalar 1/3 (01 Haziran 1999).
  • Polat, Emannullah. “Kur’ân Dili Arapça’nın Yapısı Ve Bazı Özellikleri”. Journal of Turkish Studies 9/Volume 9 Issue 2 (01 Ocak 2014), 1817-1817.
  • Soysaldı, Mehmet. “Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Yolları”. EKEV Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler - XIV/45 (2010), 247-280.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-İktirah fî Ilmi Usuli’n-Nahv. İstanbul : İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1975.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-Müzhir fî ulumi’l-Luga ve Envaiha. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, ts.
  • Yazici, M. Sait. “Cumhuriyetin 75. Yılında Din Öğretiminde Yeni Hedefler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41/4 (01 Aralık 1999), 1-8.
  • Yücel, İrfan. “Diyanet İşleri Başkanlığı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/455-460. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası : 1982: Yasa Yayınları, ts.

Problems Wıth the Vehıcles of Relıgıous Offıcıals and Theır Solutıons: the Case of Havza Dıstrıct Muftue

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 27, 159 - 184, 21.06.2023

Öz

In our country, it is the duty of religious officials to carry out works related to the beliefs, worship and moral principles of the religion of Islam, to enlighten the society about religion and to manage places of worship. One of the conditions for those who do this duty to be a qualified religious officer in their profession is to know Arabic, the language of Islam. Knowledge of Arabic is the key for a religious official to be able to read and understand the Islamic sciences written from the first years of Islam to the present day. Our research was carried out in order to determine the problems seen in the Arabic language of the religious officials, to produce solutions and to contribute to their learning of Arabic, based on the opinions of the religious officials in Havza District Mufti. In our research, in which we used quantitative and qualitative methods, we conducted a descriptive study by conducting a questionnaire and face-to-face interviews. Our research was carried out between 10-17.10.2022 with the permission of Havza District Mufti. As the main question of our research, "Is it important to know Arabic for religious officials?" we asked. The findings of our research and our solution suggestions were analyzed in the article.

Kaynakça

  • Abdulkerimoğlu, Abdulkadir. “Arapça Eğitimi – Öğretimi Konusunda Genel Bir Bakış ve Türkiye’de Arapça Eğitimi – Öğretimi Meselesi”. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/3 (1998), 140-141.
  • Ak, Hâlid Abdurrahman. Usulü’t-Tefsir ve Kavâ’iduh. Beyrut : Dârü’n-Nefâis, 1986.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara : Türk Dil Kurumu, 1979.
  • Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b el-Hüseyin b Ali. Delailü’n-Nübüvve ve Ma’rifetu Ahvâli Sahibi’ş-Şeria. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
  • Birışık, Abdulhamit. “Kur’an (Tarifi ve İsimleri)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26/383-388. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
  • Buyrukçu, Ramazan. “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47/2 (01 Ağustos 2006), 99-126.
  • Cevher Mesut. Osmanlı Devletinin İslami İlimler ve Arapçadaki Rolü, Bütün Yönleriyle Osmanlı ve Mirası. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, İslam ilimler Fakültesi, 2016.
  • Cevher Mesut. - Pandemi Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi Uluslararası Kongresi 1.Cilt,400- 407, s 404.
  • Coştu, Kamil. “Arapça Eği̇ti̇mi̇nde Öğrenmeyi̇ Etki̇leyen Faktörler”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/6 (30 Aralık 2015), 29-56.
  • Çoştu, Kami̇l vd. “Yabancı Uyruklu Öğretim Üyelerinin Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Hakkındaki Düşünceleri”. Yüksek Din Öğretimi.
  • Dereli̇, Muhammet Vehbi. “Arap Di̇li̇ Ve Edebi̇yatinin İslâm Medeni̇yeti̇ne Etki̇si̇”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49/49 (30 Haziran 2020), 65-88.
  • Faris, Ebü’l-Hüseyin Ahmed b Faris b Zekeriyyâ İbn. es-Sahibi: fî Fıkhi’l-Luga ve Sünenü’l-Arabi fî Kelamiha. Beyrut : el-Mektebetü’l-Lugaviyyeti’l-Alemiyye, 1963.
  • Galanti, Avram vd. “Avram Galanti, ‘Türkiye ve Sâmî Diller’ (Osmanlıcadan Sad. Nurettin Ceviz’le), Nüsha Dergisi, S.15, 97-106, (2004)”.
  • Gündüzöz, Soner. “Arapça Öğretiminde Başvurulacak Bazı Yöntem ve Teknikler: Pedagojik Bir Değerlendirme”.
  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (01 Mart 2010), 35-53.
  • Kandemir, M. Yaşar. “Hadis”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 15/27-64. İstanbul: TDV Yayınları, 1997.
  • Kervankaya, Figen. “İmam Hatip Liselerinde Arapça Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1 (01 Haziran 2014), 125-134.
  • Kizmaz, Zahir. “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (2005), 189-215.
  • Köken, Hayrullah. Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı, 2006.
  • Mübarek, Ebû Abdurrahman Abdullah b Mübarek Abdullah b. ez-Zühd ve’r-Rekaik. Riyad : Dârü’l-Mi’rac ed-Devliyye, 1995.
  • Nisaburi, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hakim. el-Müstedrek ale’s-Sahihayn. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1990.
  • Okur, Kaşif Hamdi. “Temel Fıkıh Kaynaklarına Göre İbadetin Dili”. Dini Araştırmalar 1/3 (01 Haziran 1999).
  • Polat, Emannullah. “Kur’ân Dili Arapça’nın Yapısı Ve Bazı Özellikleri”. Journal of Turkish Studies 9/Volume 9 Issue 2 (01 Ocak 2014), 1817-1817.
  • Soysaldı, Mehmet. “Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Yolları”. EKEV Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler - XIV/45 (2010), 247-280.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-İktirah fî Ilmi Usuli’n-Nahv. İstanbul : İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1975.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-Müzhir fî ulumi’l-Luga ve Envaiha. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, ts.
  • Yazici, M. Sait. “Cumhuriyetin 75. Yılında Din Öğretiminde Yeni Hedefler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41/4 (01 Aralık 1999), 1-8.
  • Yücel, İrfan. “Diyanet İşleri Başkanlığı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/455-460. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası : 1982: Yasa Yayınları, ts.

DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 27, 159 - 184, 21.06.2023

Öz

Ülkemizde, İslam dininin inançları, ibadet ve ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak din görevlilerinin vazifesidir. Bu vazifeyi yapanların mesleklerinde kaliteli bir din görevlisi olmasının şartlarından birisi İslam'ın dili olan Arapçayı bilmesinden geçmektedir. Bir din görevlisinin Arapça bilmesi, İslam'ın ilk yıllarından itibaren günümüze kadar yazılan İslamî ilimleri okuyup anlayabilmesinde anahtar konumundadır. Araştırmamız Havza İlçe Müftülüğünde vazifeli din görevlilerinin görüşlerine dayalı olarak din görevlilerinin Arapçalarında görülen problemleri tespit edip çözüm yolları üretmek ve Arapça öğrenmelerine katkı sağlamak amacıyla yapılmıştır. Nicel ve nitel yöntemleri kullandığımız araştırmamızda anket ve yüz yüze görüşme yapmak suretiyle betimsel bir çalışma yaptık. Araştırmamız 10-17.10.2022 tarihleri arasında Havza İlçe Müftülüğünden aldığımız izinle gerçekleştirildi. Araştırmamızın ana sorusu olarak "Din görevlileri için Arapça bilmek önemli midir?" diye sorduk. Araştırmamızın bulguları ve çözüm önerilerimiz makale içinde tahlil edildi.

Kaynakça

  • Abdulkerimoğlu, Abdulkadir. “Arapça Eğitimi – Öğretimi Konusunda Genel Bir Bakış ve Türkiye’de Arapça Eğitimi – Öğretimi Meselesi”. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/3 (1998), 140-141.
  • Ak, Hâlid Abdurrahman. Usulü’t-Tefsir ve Kavâ’iduh. Beyrut : Dârü’n-Nefâis, 1986.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara : Türk Dil Kurumu, 1979.
  • Beyhaki, Ebû Bekr Ahmed b el-Hüseyin b Ali. Delailü’n-Nübüvve ve Ma’rifetu Ahvâli Sahibi’ş-Şeria. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1985.
  • Birışık, Abdulhamit. “Kur’an (Tarifi ve İsimleri)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26/383-388. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
  • Buyrukçu, Ramazan. “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47/2 (01 Ağustos 2006), 99-126.
  • Cevher Mesut. Osmanlı Devletinin İslami İlimler ve Arapçadaki Rolü, Bütün Yönleriyle Osmanlı ve Mirası. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, İslam ilimler Fakültesi, 2016.
  • Cevher Mesut. - Pandemi Sürecinde Yabancı Dil Öğretimi Uluslararası Kongresi 1.Cilt,400- 407, s 404.
  • Coştu, Kamil. “Arapça Eği̇ti̇mi̇nde Öğrenmeyi̇ Etki̇leyen Faktörler”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/6 (30 Aralık 2015), 29-56.
  • Çoştu, Kami̇l vd. “Yabancı Uyruklu Öğretim Üyelerinin Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Hakkındaki Düşünceleri”. Yüksek Din Öğretimi.
  • Dereli̇, Muhammet Vehbi. “Arap Di̇li̇ Ve Edebi̇yatinin İslâm Medeni̇yeti̇ne Etki̇si̇”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49/49 (30 Haziran 2020), 65-88.
  • Faris, Ebü’l-Hüseyin Ahmed b Faris b Zekeriyyâ İbn. es-Sahibi: fî Fıkhi’l-Luga ve Sünenü’l-Arabi fî Kelamiha. Beyrut : el-Mektebetü’l-Lugaviyyeti’l-Alemiyye, 1963.
  • Galanti, Avram vd. “Avram Galanti, ‘Türkiye ve Sâmî Diller’ (Osmanlıcadan Sad. Nurettin Ceviz’le), Nüsha Dergisi, S.15, 97-106, (2004)”.
  • Gündüzöz, Soner. “Arapça Öğretiminde Başvurulacak Bazı Yöntem ve Teknikler: Pedagojik Bir Değerlendirme”.
  • Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (01 Mart 2010), 35-53.
  • Kandemir, M. Yaşar. “Hadis”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 15/27-64. İstanbul: TDV Yayınları, 1997.
  • Kervankaya, Figen. “İmam Hatip Liselerinde Arapça Öğretimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1 (01 Haziran 2014), 125-134.
  • Kizmaz, Zahir. “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15/1 (2005), 189-215.
  • Köken, Hayrullah. Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı, 2006.
  • Mübarek, Ebû Abdurrahman Abdullah b Mübarek Abdullah b. ez-Zühd ve’r-Rekaik. Riyad : Dârü’l-Mi’rac ed-Devliyye, 1995.
  • Nisaburi, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hakim. el-Müstedrek ale’s-Sahihayn. Beyrut : Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1990.
  • Okur, Kaşif Hamdi. “Temel Fıkıh Kaynaklarına Göre İbadetin Dili”. Dini Araştırmalar 1/3 (01 Haziran 1999).
  • Polat, Emannullah. “Kur’ân Dili Arapça’nın Yapısı Ve Bazı Özellikleri”. Journal of Turkish Studies 9/Volume 9 Issue 2 (01 Ocak 2014), 1817-1817.
  • Soysaldı, Mehmet. “Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Yolları”. EKEV Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler - XIV/45 (2010), 247-280.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-İktirah fî Ilmi Usuli’n-Nahv. İstanbul : İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1975.
  • Suyuti, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b Ebî Bekr. el-Müzhir fî ulumi’l-Luga ve Envaiha. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, ts.
  • Yazici, M. Sait. “Cumhuriyetin 75. Yılında Din Öğretiminde Yeni Hedefler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41/4 (01 Aralık 1999), 1-8.
  • Yücel, İrfan. “Diyanet İşleri Başkanlığı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/455-460. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası : 1982: Yasa Yayınları, ts.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dil Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Adem Moral 0000-0001-6923-2692

Ahmet Derviş Müezzin 0000-0002-8702-6371

Yayımlanma Tarihi 21 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 1 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Moral, A., & Müezzin, A. D. (2023). DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ. Doğu Araştırmaları, 1(27), 159-184.
AMA Moral A, Müezzin AD. DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ. DA. Haziran 2023;1(27):159-184.
Chicago Moral, Adem, ve Ahmet Derviş Müezzin. “DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER Ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ”. Doğu Araştırmaları 1, sy. 27 (Haziran 2023): 159-84.
EndNote Moral A, Müezzin AD (01 Haziran 2023) DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ. Doğu Araştırmaları 1 27 159–184.
IEEE A. Moral ve A. D. Müezzin, “DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ”, DA, c. 1, sy. 27, ss. 159–184, 2023.
ISNAD Moral, Adem - Müezzin, Ahmet Derviş. “DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER Ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ”. Doğu Araştırmaları 1/27 (Haziran 2023), 159-184.
JAMA Moral A, Müezzin AD. DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ. DA. 2023;1:159–184.
MLA Moral, Adem ve Ahmet Derviş Müezzin. “DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER Ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ”. Doğu Araştırmaları, c. 1, sy. 27, 2023, ss. 159-84.
Vancouver Moral A, Müezzin AD. DİN GÖREVLİLERİNİN ARAPÇALARINDA GÖRÜLEN PROBLEMLER ve ÇÖZÜM YOLLARI: HAVZA İLÇE MÜFTÜLÜĞÜ ÖRNEĞİ. DA. 2023;1(27):159-84.

Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir. 

Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.

Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.


Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.