ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BOŞ ZAMAN DEĞERLENDİRME TERCİHLERİ: ÇANKIRI KARATEKİN ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Year 2014, Issue: 40, 0 - 0, 20.06.2015

HAKAN Arslan

Abstract

The aim of this study is to evaluate CKU students’ leisure time activities and to analyze relationship between these activities and the students’ demografic features. In this study descriptive and quantitative data collection methods were used. The data collection tool was applied to 915 students. In the selection of samples, "stratified sampling" has been preferred. In this direction, every class thought of as a layer and the questionnaire was applied to a group of students who are 10% of every class. Collected data were analyzed by using SPSS 16 statistical software package. The results that were obtained from the whole study showed that the students usually haven’t got any purpose in their choice of activities for their leisure time and they prefer to do things just to kill time. The purposeful activities will provide for individual to recognise him/herself and to become healthy and happy individuals. Leisure time activities depends on habits. Thus, the ability to assess the leisure time in an active way is acquired at an early ages. Families and schools are the most important areas to be acquired these habits

Keywords

Leisure time, leisure time activities, student, university, purposeful activities

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BOŞ ZAMAN DEĞERLENDİRME TERCİHLERİ: ÇANKIRI KARATEKİN ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Abstract

Bu çalışmanın amacı, 2013-2014 eğitim öğretim yılında Çankırı Karatekin Üniversitesinde lisans ve önlisans düzeylerinde eğitim görmekte olan öğrencilerin boş zamanlarında yaptıkları faaliyetleri değerlendirmek ve bu faaliyetlerin öğrencilerin demografik özellikleriyle anlamlı bir ilişki içerisinde olup olmadığını analiz etmektir. Araştırmada nicel veri toplama teknikleri kullanılmış olup betimsel türdedir. Oluşturulan veri toplama aracı 915 öğrenciye uygulanmıştır. Örneklem seçiminde olasılıklı örneklem türleri içinde yer alan “katmanlı (tabakalı) örnekleme” tercih edilmiştir. Bu doğrultuda her sınıf bir tabaka olarak düşünülmüş ve her sınıftaki öğrenci sayısının %10’una denk gelecek sayıda form uygulanmıştır. Toplanan veriler, SPSS 16 istatistik paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın bütününde elde edilen sonuçlar, öğrencilerin boş zaman tercihlerinde genellikle bir amaçlılık içerisinde bulunmadıklarını, zaman geçirmeye yönelik faaliyetleri çok fazla tercih ettiklerini göstermektedir. Bireyin boş zamanını aktif ve amaçlı olarak geçirmesi, kendini tanıyabilmesine, sağlıklı ve mutlu olabilmesine katkı sağlayacaktır. Bir alışkanlık niteliği taşıyan boş zamanı aktif bir şekilde değerlendirme becerisinin kazanılması erken yaşlarda gerçekleşir. Aile ve okul bu “alışkanlığın” kazanılması için en önemli alanlar olmaktadır

Keywords

Boş zaman, boş zaman etkinlikleri, öğrenci, üniversite, amaçlı faaliyetler

References

• Aslan, K. & Aslan, N. (2001). Boş zaman değerlendirmede çevre faktörü. Ege Eğitim dergisi, 1 (1), 1-12.
• Aytaç, Ö. (1994). Modern toplumda boş zaman olgusu. 1. Ulusal Sosyoloji Kongresi. İzmir: 3-5 Kasım 1993. 341- 356.
• Baudrillard, J. (1997). Tüketim toplumu. Çev. H. Deliçaylı, F. Keskin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bumin, K. (1983). Batı’da devlet ve çocuk. İstanbul: Alan Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E.; Akgün, Özcan, E.; Karadeniz, Ş.; Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Doğan, İ. (2007). Sosyoloji: Kavramlar ve sorunlar. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Jhally, S. (2002). Kıyametin sınırında reklamcılık. Birikim, 159, 77-86.
• Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
• Karasar, N. (2000), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları.
• Kır, İ. (2007). Yüksek öğretim gençliğinin boş zaman etkinlikleri: KSÜ örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 307-3
• Lefebvre, H. (1998). Modern dünyada gündelik hayat. Çev. I. Gürbüz, İstanbul: Metis Yayınları.
• Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri nitel ve nicel yaklaşımlar. Çev. S. Özge. Ankara: Yayınodası yayıncılık.
• Oktik, N. (2001). 20. Yüzyılda boş zamanla ilgili yaklaşımların gençlere göre değerlendirilmesi. F. Gümüşoğlu (Haz.), 21. Yüzyıl
• Karşısında Kent ve İnsan, (s. 301-314). İstanbul: Bağlam Yayınları. Sabbağ, Ç. & Aksoy, E. (2001). Üniversite öğrencileri ve çalışanlarının boş zaman etkinlikleri: Adıyaman örneği. Mehmet Akif
• Ersoy Üniversitesi SBE Dergisi, 3 (4), 10-23. TDK Güncel Türkçe Sözlük (2014), http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.52f8c0ccedc9e9.08697791 (Erişim: 2 Şubat 2014).
• Terzioğlu, A. & Yazıcı, M. (2003). Üniversite öğrencilerinin boş zamanlarını değerlendirme anlayış ve alışkanlıkları (Atatürk Üniversitesi örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 5(2), 1-31.
• Tezcan, M. (1977). Boş zamanlar sosyolojisi. Ankara: Doğan Matbaası.
• Uygur, N. (1989). Güneşle. İstanbul: Ara Yayınları.
• URL 1 http://www.medyafaresi.com/haber/56615/magazin-hurrem-sultanin-kokusu-dunyayi-sardi-ayda-5-bin-sise.html (Erişim. 2 Şubat 2014).