Bu çalışma Wordsworth'ün "Azim ve Bağımsızlık" başlıklı şiirinin diyalojik açıdan ayrıntılı bir incelemesini sunar. Yazıda Mikhail Bakhtin'in Dostoyevski'nin sanatı üzerine yazdığı kitapta geliştirdiği söylem çözümlemesi yönteminden yararlanılmıştır. Daha geniş olarak bu yazıda Bakhtin okulunun ortaya koyduğu sosyo-dilbilimsel söylem ve yazın kuramından yararlanılmıştır. Bu bakış açısı uygulandığında şiir anlatıcının içsel diyalogunu çizen karmaşık bir diyalojik metin olarak karşımıza çıkar. Böyle bir diyalog şiirde anlatıcının yalnızca kendisiyle değil, kendisinde yola çıkarak bir başkasıyla ve dünyayla olan ilişkisini de canlandırma işlevini üstlenir. Aynı zamanda şiir içsel diyalogda bireyin bir başkası ve dış dünya aracılığıyla kendisini sorgulamasını da göz önüne serer. Böylece şiir Bakhtin'in diyalog kavramına yetkin bir örnek oluşturur. Buna göre birey yaşamla, başkalarıyla ve başkalarıyla ilişkisinde kendisiyle ilgili bir tepki ve tutum oluşturmak zorunluluğundan kaçamaz. Bu bakımdan Wordsworth'ün bu şiiri, öznenin başkalarıyla ilişkide oluştuğu ve başkalığın kimliğin kaçınılmaz koşulu olduğu konusunda diyalojizmin temel görüşünün sezgisel bir örneklemesidir.
This study presents a close reading of Wordsworth's "Resolution and Independence " from a dialogic perspective, making use of the method of discourse analysis developed by Mikhail Bakhtin in his book on Dostoevsky's art. More broadly, the essay draws on the socio-linguistic theory of discourse and literature expounded by the Bakhtin school. It argues that when such a perspective is applied to the poem, it emerges as an intricate dialogic text ultimately figuring the inner dialogue of the narrator. Such dialogue is presented in the poem as enacting the narrator's response not only to himself but, through himself, to another and to the world. The reverse is equally true. This is in keeping with Bakhtin's notion of dialogue as the inevitable addressivity of the individual—the fact that one cannot escape the condition of having to form a mental response to life, that is, to others, and to oneself in relation to others. In this respect, the poem offers an implicit illustration of the basic tenet of dialogism that the subject is constituted in relation to others, and that otherness is the condition of identity.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2000 |
Published in Issue | Year 2000 Volume: 40 Issue: 3-4 |
Ankara University Journal of the Faculty of Languages and History-Geography
This journal is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.