Erken Alman Romantiklerinin Aydınlanma’ya İlişkin Tutumları Üzerine

Year 2012, Volume: 52 Issue: 1, 133 - 145, 01.01.2012

Banu Alan Sümer

Abstract

Bu çalışmada Romantiklerin doğa anlayışlarına, romantizmin felsefi arka planına ve estetik ile olan ilişkisine yer verilecektir. Ayrıca Aydınlanma dönemine hâkim olan felsefe ana hatlarıyla betimlenerek, Romantizmin Aydınlanma ile karşıt olup olmadığı incelenecektir. Bu bağlamda Romantiklerin Aydınlanma ilkelerini hangi açılardan eleştirdikleri veya destekledikleri gösterilmeye çalışılacaktır. Son olarak Romantiklerin olumlayıcı ve yapıcı bir güç olarak sanata verdikleri önem üzerinde durulacaktır.

Keywords

Erken Alman Romantizmi, Aydınlanma, Estetik, Akıl, Sanat, Doğa, Modernizm, Kritisizm

On The Early German Romantics’ Attitudes Regarding to The Enlightenment

Abstract

In this study, Romantics’ perceptions of nature, philosophical background of romanticism and its relationship with the aesthetic have been mentioned. Furthermore, by briefly describing the dominant philosophy of the period of the Enlightenment, whether Romanticism is an opposite idea for the Enlightenment will be investigated. In this context, the study tries to highlight how Romantics criticised and/or confirmed principles of the Enlightenment. Finally, Romantics’ stress upon the art as an affirmative and constructive force will be emphasized.

Keywords

Early German Romanticism, Enlightenment, Aesthetic, Reason, Art, Nature, Modernism, Criticism

References

• BEISER, Frederick, C. (2003). The Romantic Imperative, Harvard University Press.
• BERLİN, Isaiah. (2004). Romantikliğin Kökleri. (Çev. Mete Tunçay). İstanbul: Yapı Kredi.
• COPLESTON, Frederick. (1996). Felsefe Tarihi Alman İdealizmi. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea.
• DELLALOĞLU, Besim. (2002). Romantik Muamma. İstanbul: Bağlam.
• FRANK, Manfred. (2004). The Philosophical Foundations of Early German Romanticism. (Tr. Elizabeth Millan- Zaibert). State University of New York Press.
• HENRICH, Dieter. (2002). Between Kant and Hegel. ed: David S. Pacini, Harvard University Press.
• HÖLDERLİN, (1965). Hyperion. (Çev. Melahat Togar). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• MEGILL, Allan. (2008). Aşırılığın Peygamberleri.(Çev: Tuncay Birkan). Ankara: Ayraç.
• ÖZLEM, Doğan. (2004). Tarih Felsefes., İstanbul: İnkılâp.