Bellek, Ortaçağ Hıristiyan felsefesinde oldukça önem verilen bir kavramdı. Odağına din ve aklı yerleştiren Skolastik düşünce, belleğe atfedilen önemi de bu alanlara referansla temellendiriyordu. Dolayısıyla, belleğin geliştirilmesi de dönemde sıklıkla ele alınan bir konuydu. Bu çalışma, yine aynı dönemde ortaya çıkan dini tiyatro geleneğini bir belleği geliştirme pratiği olarak ele alarak, hem aklın alanı dışında tanımlanan ve duyulara ilişkin olduğu düşünülen imgelerin yoğun bir şekilde kullanıldığı, hem de dini konu edinen ve dini otoritelerin de onayladığı bir tiyatro anlayışının yaygınlaşmasının nasıl mümkün olduğu sorusu üzerinde durmaktadır. Bu bağlamda, Ortaçağ İngiliz dini oyun geleneğinin bir örneği olan York Döngüsü, dönemin bellek anlayışının bir tezahürü olarak ele alınmıştır.
Memory was a significant concept in Medieval Christian philosophy. The scholastic thought, which was based upon religion and reason, justified the importance of memory with reference to them, as well. It was also for this reason that the improvement of memory was a frequently addressed subject during this period. Regarding the tradition of religious drama, which emerged in the same period, as a means of improving the memory, therefore, this study focuses on this question: How could such an understanding of drama became widespread, for it made intense use of images, themselves placed outside of reason, and at the same time had religion as its subject, besides being approved by the religious authorities? In this context, the study examines The York Cycle, an example of British religious drama tradition, as a manifestation of the understanding of memory in the period.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 58 Issue: 1 |
Ankara University Journal of the Faculty of Languages and History-Geography
This journal is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.