Abstract
Düzce has an enormous beekeeping potential, having rich flora and unique bee genotype. This study was conducted to determine the general structure of beekeeping and beekeeping activities in Düzce. Within this research, face to face interviews were conducted on 412 beekeepers and the current condition was revealed by survey and interviews. According to results obtained, it was found that the average age of the participants was 50; 73.1 % and 14.1 % of them had an education level of primary school and high school, respectively. It was determined that 20.90 % of respondents were included in stable beekeeping, 59.20 % of them were members of Bee Breeder Union and 24.50 % of them were members of Honey Producers Association. 61.50 and 34.70 % of respondents had honeybee of local area and Caucasian bee, respectively. 46.80 % of participants were migratory beekeepers and they preferred sunflower (62.96 %), chestnut (54.32 %), wild flowers (22.22 %), canola (11.73 %) and rhododendron (11.73 %) mostly. 20.9 % of the participants stated that beekeeping was the in only source of livelihood. The analyses of raw data revealed that average honey yield per hive were 9 and 8 kg in 2010 and 2011 years, respectively. The most widely produced bee product was honey, followed by pollen and propolis. In this study, problems and general condition of beekeeping in Düzce were determined and solutions were offered to problems.
Keywords
Abstract
Düzce ili zengin florası ve eşsiz arı ekotipi nedeniyle büyük bir arıcılık potansiyeline sahiptir. Bu çalışma Düzce ilinde arıcılığın genel yapısını ve arıcılık faaliyetlerini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında 412 arıcıya ulaşılmıştır. Yüz yüze yapılan görüşmeler ve anket çalışması ile mevcut durum ortaya konulmuştur. Elde edilen sonuçlara göre ankete katılan arıcıların yaş ortalamasının 50 olduğu, % 73,10’unun ilköğretim, % 14,10’unun lise mezunu, % 20,90’ının ana gelir kaynağı olarak arıcılık yaptığı; % 59,20’sinin Arı Yetiştiricileri Birliği’ne, % 24,50’sinin Bal Üreticileri Birliği’ne üye olduğu; % 61,50’sinin yerel bölge arısını, % 34,70’inin de Kafkas arı ırkını kullandıkları; % 46,80’inin gezginci arıcılık yaptığı, tercih edilen bitki çeşitliliğinin sırasıyla ayçiçeği (% 62,96) kestane (% 54,32) kır çiçekleri (% 22,22), kanola (% 11,73) ve ormangülü (% 11,73) olduğu, kovan başına verimin 2010 ve 2011 yıllarına göre sırasıyla 9 ve 8 kg arasında değiştiği saptanmıştır. En fazla süzme bal üretimi yapılmakta bunu polen ve propolis takip etmektedir. Bu araştırmada, Düzce arıcılığının genel yapısı ve arıcılık problemleri tespit edilmiş ve çözüm önerileri sunulmuştur.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Engineering |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 5, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 2 Issue: 1 |